Υπάρχουν στιγμές που το περιθώριο τελειώνει. Όταν το βλέμμα του απέναντι γίνεται θολό, όταν οι λέξεις του γίνονται ψίθυροι που δεν φτάνουν στ’ αυτιά σου, τότε ξέρεις πως δεν υπάρχει λόγος να περιμένεις άλλο. Δε χρειάζεται να δώσεις άλλη ευκαιρία. Μερικές ψυχρές λέξεις, σιωπηλές αποφυγές και αμήχανα χαμόγελα που μοιάζουν με θόρυβο, είναι αρκετά για να σου δείξουν το αυτονόητο: ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου δεν αξίζει τον χρόνο σου, την εμπιστοσύνη σου, ή την ενέργεια που του προσφέρεις.
Δεν είναι κακός άνθρωπος· απλώς δεν είναι παρών. Δεν είναι εδώ για σένα, δεν είναι διαθέσιμος. Και συχνά, δεν είναι ούτε καν ειλικρινής με τον ίδιο του τον εαυτό. Έτσι, όταν ακούς ξανά και ξανά φράσεις σαν αυτές που σε κάνουν να νιώθεις πως τίποτα από όσα ακούς δεν εξηγείται, μη διστάσεις. Άφησε πίσω σου τα βαρίδια και φύγε. Ο χρόνος σου είναι το πιο πολύτιμο που έχεις — μην τον σπαταλάς εκεί που δεν τον εκτιμούν.
«Δεν ξέρω τι θέλω αυτή την περίοδο»
Αν κάτι φωνάζει συναισθηματική αναποφασιστικότητα και θολούρα, είναι αυτή η πρόταση. Ο άνθρωπος που δεν ξέρει τι θέλει, πολύ συχνά ξέρει πολύ καλά τι δε θέλει κι αυτό είναι εσύ. Απλώς δε στο λέει ευθέως.
Μετάφραση: «Θέλω τα καλά της σχέσης χωρίς τη δέσμευση. Και όταν θα θέλω δέσμευση, θα την ψάξω αλλού.»
«Καλά δεν είμαστε κι έτσι; Τι πιέζεις τα πράγματα;»
Μια φράση που ντύνεται με το μανδύα της ψυχραιμίας, αλλά συχνά κρύβει φόβο ευθύνης ή απουσία συναισθηματικής διαθεσιμότητας. Όταν χρησιμοποιείται για να σε κάνει να νιώθεις τύψεις επειδή εκφράζεις τις ανάγκες σου, κράτα μικρό καλάθι.
Μετάφραση: «Θέλω να συνεχίσω να περνάω καλά χωρίς να χρειαστεί να σου δώσω τίποτα πίσω.»
«Δεν πιστεύω στις ταμπέλες»
Μια φράση-καραμέλα της εποχής. Ναι, εντάξει, όλοι είμαστε cool και ανοιχτόμυαλοι. Αλλά όταν δεν πιστεύεις στις ταμπέλες επειδή σε βολεύει να μη λες τι είστε, υπάρχει πρόβλημα. Το θέμα δεν είναι η «ταμπέλα»· το θέμα είναι να ξέρετε και οι δύο πού βρίσκεστε.
Μετάφραση: «Αν με ρωτήσεις αν είμαστε μαζί, θα εξαφανιστώ.»
«Εσύ το βλέπεις πιο σοβαρά απ’ ό,τι εγώ»
Μήπως αυτή η φράση ήρθε μετά από μήνες επικοινωνίας, ραντεβού, χαμόγελων και «σ’αγαπώ» με emoji; Αν ναι, τότε δεν έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο· έχεις ένα μπλέντερ ανασφάλειας και χειρισμού.
Μετάφραση: «Απολαμβάνω την προσοχή σου, αλλά δεν είχα σκοπό να το πάω πιο πέρα ποτέ.»
«Δε θέλω να πληγώσω κανέναν»
Και τελικά πληγώνει τους πάντες. Εσένα, πρώτα απ’ όλα. Γιατί πίσω από αυτή τη φράση δεν κρύβεται ευαισθησία· κρύβεται δειλία. Η αλήθεια είναι πως αν δεν ήθελε να πληγώσει, θα ήταν ξεκάθαρος/η από την αρχή.
Μετάφραση: «Δεν έχω το θάρρος να σου πω ότι δε σε βλέπω σοβαρά.»
«Δεν ήθελα να σε πληγώσω, αλλά…»
Στο ίδιο μήκος κύματος, ό,τι έρχεται μετά το «αλλά» είναι μαχαιριά με χαμόγελο. Μια φράση που δηλώνει ότι το έκανε, σε πλήγωσε, και τώρα το βαφτίζει “καλοσύνη” για να γλυτώσει τις ενοχές του.
Μετάφραση: «Δεν αναλαμβάνω καμία ευθύνη. Η ζημιά έγινε, αλλά εσύ φταις που ένιωσες.»
«Αν είναι να γίνει, θα γίνει»
Κλασικό δείγμα παθητικότητας και μοιρολατρίας. Η αγάπη, η φιλία, οι σχέσεις δεν είναι ζαριά. Θέλουν προσπάθεια, ξεκάθαρη πρόθεση και σεβασμό. Αν ο άλλος δεν κάνει τίποτα για να “γίνει”, τότε δε θα γίνει.
Μετάφραση: «Δεν πρόκειται να κουνήσω το μικρό μου δαχτυλάκι. Αν το κάνεις εσύ, οκ. Αν όχι, δεν πειράζει.»
«Μη με παίρνεις από τώρα. Θα σου πω εγώ πότε μπορώ.»
Ή αλλιώς, το manual του ghosting σε real time. Αυτός που σου λέει «θα σου πω εγώ», πολύ απλά θέλει να κρατάει το τιμόνι χωρίς να σου δίνει ούτε κάθισμα στο αμάξι. Δεν είναι θέμα προγράμματος. Είναι θέμα προτεραιοτήτων.
Μετάφραση: «Θα σου δίνω σημασία όποτε με βολεύει.»
Το σημαντικό δεν είναι να βρεις έναν «τέλειο» άνθρωπο. Το σημαντικό είναι να έχεις δίπλα σου έναν ειλικρινή άνθρωπο. Κάποιον που δεν παίζει με τις λέξεις, που δε σε μπερδεύει, που δε σε κάνει να αναρωτιέσαι αν έχεις αξία. Στην τελική, δε σε σώζει η αγάπη που νιώθεις γι’ αυτόν/αυτήν. Σε σώζει η αυτοεκτίμησή σου.
Συντάκτης: Μάξιμος Mcgrath
