Τι σημαίνει σήμερα “πολύτεκνη οικογένεια”; Ο όρος αυτός, που άλλοτε παρέπεμπε στην εικόνα του χωριού με τα πολλά αδέρφια, το φαγητό στην κατσαρόλα και την απλωμένη μπουγάδα, έχει εξελιχθεί με την κοινωνία και την εποχή. Το 1944, πολύτεκνη θεωρούταν μια οικογένεια με πέντε τέκνα και άνω. Το 1979, ο νόμος άλλαξε και περιέλαβε τις οικογένειες με τέσσερα παιδιά. Σήμερα, το 2025, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη σημαντική μεταρρύθμιση: οι τρίτεκνοι αναμένεται να αποκτήσουν προνόμια αντίστοιχα των πολύτεκνων.
Μέσα σε αυτό το κοινωνικό και θεσμικό πλαίσιο, γνώρισα πρόσφατα μια γυναίκα που ενσαρκώνει με τον πιο φωτεινό τρόπο τη σύγχρονη πολύτεκνη μητέρα. Ονομάζεται Άννα Ράνια Μιχαλάκη – αν δεν τη γνωρίζετε ήδη, μπορείτε να τη βρείτε στο Instagram ως @Anna Rania Michalaki. Είναι μαμά τεσσάρων παιδιών, επαγγελματίας, ενεργή online και πάνω απ’ όλα, άνθρωπος με πάθος και πίστη στη μητρότητα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σας την παρουσιάζω:
1) Πες μας λίγα λόγια για εσένα – πώς θα συστηνόσουν σε κάποιον που δεν σε γνωρίζει;
Ονομάζομαι Άννα Ράνια Μιχαλάκη. Είμαι βρεφονηπιοκόμος, Πιστοποιημένη Σύμβουλος Babywearing, ιδρύτρια του Babywearing365.com και, φυσικά, μαμά τεσσάρων υπέροχων παιδιών! Τα τελευταία χρόνια έχω αφιερωθεί στην ανατροφή τους, αλλά και στην υποστήριξη άλλων γονιών στο ταξίδι τους προς τη γονεϊκότητα – με επίκεντρο τη σύνδεση και την εγγύτητα με το παιδί.
Μοιράζομαι καθημερινά τις εμπειρίες και τις γνώσεις μου με μια υπέροχη κοινότητα στο Instagram, στον λογαριασμό @babywearing365inreallife, που σήμερα αριθμεί πάνω από 99.000 μέλη. Επίσης, μέσω του e-shop μου, Babywearing365.com, προσφέρω πρακτικά εργαλεία για αυτή τη διαδρομή. Όλοι μαζί χτίζουμε μια κοινότητα που πιστεύει στη θετική διαπαιδαγώγηση, το attachment parenting και τη βαθιά, ουσιαστική σύνδεση γονέα-παιδιού.
Αν με γνώριζες από κοντά, θα έβλεπες έναν άνθρωπο γεμάτο πάθος για όλα όσα αφορούν το παιδί, τη μητρότητα και τη γονεϊκότητα. Έχω βαθιά ανάγκη να εμπνέω, να στηρίζω και να ενδυναμώνω τις γυναίκες στον δικό τους μοναδικό δρόμο, ενθαρρύνοντάς τες να μεγαλώνουν χαρούμενα παιδιά.
2) Προέρχεσαι εσύ από μεγάλη οικογένεια;
Όχι, μεγάλωσα σε ένα πιο “ήσυχο” οικογενειακό περιβάλλον – είμαστε δύο αδέρφια. Παρ’ όλα αυτά, πάντα με γοήτευε η ιδέα μιας μεγαλύτερης οικογένειας. Με συγκινούσαν οι προκλήσεις, αλλά και οι χαρές που αυτή συνεπάγεται.
3) Ήθελες πάντα να κάνεις πολλά παιδιά;
Ναι! Από μικρή, ακόμη και μέσα από τα παιχνίδια ρόλων, είχα πάντα “τα μωρά μου” γύρω μου. Ήμουν η πιο multi-tasking μαμά της παρέας: φρόντιζα τις κούκλες μου σαν να ήταν αληθινά μωρά. Και όπου υπήρχε μωρό, ήμουν πάντα δίπλα, με την ανάγκη να το φροντίσω και να του δώσω χαρά.
Αυτή η αγάπη δεν με εγκατέλειψε ποτέ – αντιθέτως, μεγάλωνε μαζί μου. Δεν είχα στο μυαλό μου συγκεκριμένο αριθμό παιδιών, αλλά ήξερα ότι θέλω πολλά. Και τελικά έγινε η πιο όμορφη πραγματικότητα της ζωής μου.
4) Πώς ήταν οι τοκετοί σου; Φυσιολογικοί ή καισαρική;
Γέννησα και τα τέσσερα παιδιά μου φυσιολογικά, χωρίς επισκληρίδιο. Ήταν μια δυνατή, μαγική και μεταμορφωτική εμπειρία. Είχα την υποστήριξη ενός εξαιρετικού γιατρού και μιας υπέροχης μαίας που στάθηκαν δίπλα μου σε κάθε μου βήμα και ανάγκη. Με βοήθησαν να εμπιστευτώ το σώμα μου και να πιστέψω σε μένα.
Η εμπειρία του φυσιολογικού τοκετού, όταν συνοδεύεται από τη σωστή φροντίδα, μπορεί πραγματικά να σε αλλάξει. Και είναι αυτή η εμπειρία που με έκανε να θέλω να ζήσω ξανά το θαύμα.
5) Μίλησέ μας λίγο για το θηλασμό.
Ως μαμά που θηλάζει πάνω από 10 χρόνια, θα έλεγα: ενημέρωση και υπομονή! Οι πρώτες 15-20 μέρες χρειάζονται προσαρμογή – μετά όλα ρέουν φυσικά. Και πρακτικά; Παίρνεις μάρσιπο, 1-2 πάνες, το στήθος σου και… φύγατε!
Και το βράδυ, όταν μάθεις να θηλάζεις ξαπλωμένη, είναι άλλο level!
Δεν θα αναλύσω τα αμέτρητα οφέλη – σας αφήνω να κάνετε τη δική σας αναζήτηση. Θα πω μόνο: είναι η ΦΥΣΗ μας. Τόσο απλά.
6) Τι διαφορές έχουν τα παιδιά σου;
Η ηλικιακή τους απόσταση είναι ιδανική για εμάς: 13, 10, 7,5 και 1,5 έτους. Αυτό φέρνει και προκλήσεις αλλά και ξεχωριστές στιγμές. Τα μεγάλα έχουν δυνατούς δεσμούς μεταξύ τους και η μικρή φέρνει φρέσκια ενέργεια στην οικογένεια.
7) Καταφέρνετε να κάνετε πράγματα όλοι μαζί;
Προσπαθούμε να περνάμε ποιοτικό οικογενειακό χρόνο, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο. Όταν προσπαθείς να ικανοποιήσεις όλα τα παιδιά, μπορεί να καταλήξει σε φιάσκο – κάποιος θα νιώσει αδικημένος! Γι’ αυτό επιλέγουμε το ελεύθερο παιχνίδι χωρίς κανόνες.
Στην παραλία, πετάμε βοτσαλάκια και μετράμε ποιος έκανε τα περισσότερα “γκελ”. Στο σπίτι, ζωγραφίζουμε και προσπαθούμε να μαντέψουμε τι συμβαίνει στα σκίτσα των άλλων. Το ζητούμενο είναι να είμαστε όλοι παρόντες, χωρίς πίεση.
8) Έχεις βοήθεια στο σπίτι;
Η πιο σταθερή μου βοήθεια είναι ο σύντροφός μου. Είναι υπέροχος πατέρας, πιστεύει σε μένα και με στηρίζει σε κάθε μου τρέλα. Μοιραζόμαστε ό,τι μπορούμε, από το σπίτι μέχρι τα παιδιά.
Έχω επίσης μια πολύτιμη “απομακρυσμένη” βοήθεια: τη μαμά μου. Αν και εργάζεται, συχνά μας ετοιμάζει το μεσημεριανό φαγητό – και αυτό κάνει τεράστια διαφορά στην καθημερινότητά μας.
9) Περνάει ποτέ το baby fever;
Ποτέ! Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς μικρά πατουσάκια. Ναι, υπάρχει κούραση, χάος, απαιτήσεις… αλλά κάθε αγκαλιά, κάθε βηματάκι, κάθε εξέλιξη γεμίζει την καρδιά μου. Η μητρότητα είναι έντονη, αληθινή και γεμάτη εμπειρία. Θέλω να ζω κάθε φάση όσο περισσότερο μπορώ.
10) Ισχύει ότι το τέταρτο παιδί βάζει πλυντήριο μόνο του;
Χαχα, όχι – τουλάχιστον προς το παρόν! Αν μιλάμε για ανεξαρτησία, τότε ναι. Κάθε επόμενο παιδί έχει λίγο περισσότερη ελευθερία, γιατί κι εσύ τού αφήνεις χώρο να γνωρίσει τον κόσμο. Η μικρή μου, όμως, είναι μόνιμα στην αγκαλιά – όπως και τα άλλα παιδιά μου. Γιατί, όσο περισσότερα παιδιά έχεις, τόσο πιο πολύ συνειδητοποιείς πόσο γρήγορα περνάει αυτή η μωρουδιακή φάση. Και θέλεις να τη ζήσεις στο έπακρο.
Δυσκολίες όμως δεν αντιμετωπίζουμε μόνο εμείς οι γονείς, έχουν και τα ίδια τα παιδιά. Δε μοιράζονται μόνο τα παιχνίδια, εμάς ή την προσοχή μας, καλούνται να μοιραστούν τον χώρο τους και, πολλές φορές, ακόμη και την ανάγκη τους για λίγη ιδιωτικότητα. Το να βρίσκεις “τον δικό σου χώρο” μέσα σε ένα σπίτι με πολλά παιδιά δεν είναι πάντα εύκολο, ειδικά όσο μεγαλώνουν και αρχίζουν να διαμορφώνουν πιο έντονα προσωπικά όρια και ανάγκες. Μαθαίνουμε όμως όλοι μαζί καθημερινά, με αγάπη, με υπομονή και με συνεχή προσπάθεια να ακούμε ο ένας τον άλλον. Δεν είναι πάντα εύκολο, όμως ό,τι κι αν έχει φέρει η μέρα μας, η νύχτα μας θα κλείσει με μια μεγάλη αγκαλιά (καλά… λίγο πιο μικρή ίσως με το εφηβάκι της οικογένειας) και με ενεργητική ακρόαση.
11) Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που θα έδινες σε μια μαμά;
Να εμπιστεύεται το ένστικτό της. Όταν συνδυάζεται με τη γνώση, κάνει τη διαφορά. Κανείς δεν ξέρει το παιδί σου καλύτερα από σένα. Πάρε μόνο ό,τι αγγίζει την καρδιά σου και άφησε τα υπόλοιπα να πέσουν κάτω.
Και, κάτι ακόμα: η τελειότητα δεν είναι στόχος. Το παιδί σου δεν χρειάζεται μια τέλεια μαμά. Χρειάζεται εσένα – με τα λάθη, τις προσπάθειες, τις συγγνώμες και την αγάπη σου. Και είμαι σίγουρη ότι είσαι ήδη αυτή η μαμά. ❤️
Συντάκτης: Αλεξία Παπαδογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
