Μεγάλο κεφάλαιο ο έρωτας, δε συμφωνείς; Ατελείωτο, για την ακρίβεια. Και καθοριστικό γιατί, η αλήθεια είναι ότι, αν δε σε σημαδέψει, δεν είναι έρωτας. Και πες εντάξει, ο έρωτας που παίρνει σάρκα και οστά είναι μία πιο διαχειρίσιμη κατάσταση, γιατί απόλυτα διαχειρίσιμος δεν είναι ποτέ ένας έρωτας· εκείνος όμως που δεν τα καταφέρνει, πώς παλεύεται και αντέχεται;

Η αλήθεια είναι ότι, αν θέλεις να το ζήσεις έστω και μη ολοκληρωμένα αλλά με τον δικό σου τρόπο, θα βουτήξεις και πάλι στα βαθιά νερά του έρωτα, αλλά με διαφορετικό τρόπο, όχι με τον καθιερωμένο. Για την ακρίβεια, απλά θα το ζήσεις με τον εαυτό σου περισσότερο. Ανεκπλήρωτοι μπορεί να μένουν πολλοί έρωτες. Μερικές κατηγορίες αυτών είναι εκείνοι που δεν μπορούν να αναπτυχθούν γιατί ο ένας από τους δύο ή και οι δύο βρίσκονται σε σχέση ή ακόμα έχουν και οικογένεια, η απόσταση, το κακό timing γενικά, η επιλογή του ενός ή και των δύο να μην αφεθούν συναισθηματικά για δικούς τους λόγους. Συνεπώς, αυτοί είναι ελάχιστοι από τους λόγους που ορισμένοι ερωτευμένοι καταλήγουν να ταλαιπωρούνται.

Βέβαια, θα μου πεις: αν και οι δύο θέλουν πολύ και πραγματικά, πώς γίνεται να μείνει ανεκπλήρωτος ένας έρωτας; Θα αντέξουν; Εσύ θα άντεχες; Είναι ένα ερώτημα το οποίο διχάζει, αλλά στη ζωή δεν έρχονται όλα απλά και φυσικά πάντα. Ίσως και να μην είχε νόημα αυτό, γιατί θα χανόταν κάθε ενδιαφέρον.

Με μία πρώτη σκέψη θα πεις «όχι, φυσικά και δεν αντέχει ο ερωτευμένος»— ή αν αντέξει, δεν είναι πραγματικά ερωτευμένος. Έλα όμως που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί και η άλλη πλευρά να πονάει και να υποφέρει, κι ας μην το δείχνει· να έχει αποφασίσει με πόνο ψυχής ότι αυτό πρέπει να κάνει τη δεδομένη στιγμή. Πολλές φορές για το καλό όλων και ίσως επειδή θέλει να προστατεύσει εσένα και να μη σε πληγώσει, γιατί το «μαζί» δεν είναι εφικτό.

Λένε ότι, αν είναι γραφτό για δύο ανθρώπους να είναι μαζί, κάπου, κάποτε θα ξαναβρεθούν και θα τους φέρει κοντά η ζωή— όπως συμβαίνει και στις ταινίες. Αλλά όταν φλέγεσαι εκείνη τη στιγμή, πώς μπορείς να ελπίζεις στην τυχαιότητα; Ρομαντικό και ουτοπικό ακούγεται όλο αυτό, αλλά δεν είναι και εύκολο όταν σε τρελαίνει η σκέψη ενός ανθρώπου να σκεφτείς ότι δε θα γίνει ποτέ τίποτα μεταξύ σας. Αυτό είναι το μεγαλύτερο χτύπημα για την πληγωμένη καρδιά μιας ψυχής που φλέγεται.

Όταν νιώθεις ερωτευμένος και καψουρεμένος, η αλήθεια είναι ότι όλη μέρα σκέφτεσαι το άλλο πρόσωπο. Θέλεις να έρχεσαι σε επικοινωνία μαζί του και φυσικά να το βλέπεις και συχνά. Όταν όμως βλέπεις ότι όλα αυτά δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, σίγουρα δε σου αρέσει και πολύ— και έχεις και δίκιο. Ταυτόχρονα, τότε είναι που αρχίζεις να απογοητεύεσαι, να γκρινιάζεις, μετά να σε πιάνει λίγο και το εγωιστικό, να αναλύεις με κολλητούς και γονείς.

Αλλά αν σε έχει χτυπήσει κατακούτελα, λογικά δε θα αποφασίσεις να το βάλεις εύκολα κάτω και θα κάνεις τις προσπάθειές σου να κατακτήσεις το αμόρε, με την ελπίδα κάθε φορά μήπως γίνει κάτι. Αφορμές για επικοινωνία, είτε δια ζώσης είτε μέσω μηνυμάτων, είναι συνήθεις τρόποι προσέγγισης για να ηρεμήσεις λίγο το μέσα σου και να νιώσεις —έστω και με έναν άλλο τρόπο— την παρουσία αυτού του ατόμου που σε έχει στιγματίσει στη ζωή σου. Το βράδυ αργείς να κοιμηθείς για να σκεφτείς τι μήνυμα μπορείς να στείλεις και πότε να το στείλεις. Ξημεροβραδιάζεσαι αγωνιώντας για την απάντηση, ενώ ξυπνάς με την ίδια έγνοια.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να βρεις τον τρόπο ή τους τρόπους που θα σε κάνουν να συμφιλιωθείς λίγο με την όλη φάση. Δε σου λέω να την ξεπεράσεις, αλλά να την αποδεχθείς κάπως. Πάντα θα τον κουβαλάς αυτόν τον έρωτα και γιατί όχι, να μη σε κουβαλά κι εκείνος. Πάντως, είτε ξέρεις από την αρχή ότι θα μείνει ανεκπλήρωτος είτε όχι, να λες τι νιώθεις και να μη φοβάσαι. Θα ανακουφιστείς αρχικά, λογικά θα πονέσεις λίγο μετά, αλλά δε θα έχεις επιλέξει τη δειλία· θα έχεις επιλέξει το θάρρος να εκφράζεις τα συναισθήματά σου, ειδικά όταν φλερτάρεις έντονα και με την ιδέα της απόρριψης.

Εάν περάσει αρκετός καιρός και δεν αλλάξει κάτι, σιγά σιγά το παίρνεις απόφαση —όσο κι αν δε θες— να αποχωρήσεις διακριτικά κι είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή. Η πίεση δε θα ωφελήσει· ίσα ίσα θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Ο σεβασμός όμως θα σε κάνει να εκτιμηθείς και, αν είναι να γίνει, θα γίνει σε κάποια άλλη χρονική στιγμή, που θα είστε και οι δύο έτοιμοι να το ζήσετε.

Μόνο ένας βαθιά ερωτευμένος που δεν μπορεί να φιλήσει και να αγκαλιάσει τον έρωτά του ξέρει πόσο βασανίζεται και πόσο ατελείωτες μοιάζουν διαρκώς οι μέρες, οι ώρες, οι στιγμές. Μα αν αυτός ο έρωτας ζει μέσα από έναν και μόνο άνθρωπο, ο χρόνος πρέπει να μηδενίσει και να αρχίσει να μετράει ξανά. Συμφωνείς;

Συντάκτης: Διατσέντα Μαράτου