Καλοκαίρι. Η εποχή που περιμένεις για να πάρεις ανάσα, για να ξεφύγεις από τη ρουτίνα, να νιώσεις ελεύθερος, πιο ανάλαφρος, πιο «εσύ». Φοράς λιγότερα, βγαίνεις περισσότερο, γελάς πιο εύκολα. Η μουσική δυναμώνει, οι μέρες μακραίνουν, οι νύχτες γεμίζουν υποσχέσεις. Και κάπου εκεί, χωρίς καν να το καταλάβεις, έρχεται μια ματιά, ένα χαμόγελο, ένα καλοκαιρινό φλερτ που σε κάνει να νιώθεις λίγο πιο επιθυμητός αλλά και λίγο πιο ζωντανός.
Και τότε ξεκινάει η ερώτηση, «Μπορώ να φλερτάρω χωρίς να σημαίνει τίποτα;». Αν είσαι μόνος, δεν τίθεται θέμα, αν, αντίθετα, είσαι σε σχέση, τότε ναι, αυτό που νιώθεις είναι ότι κάτι δοκιμάζεται και όχι απλώς η σχέση σου. Αλλά κάτι πιο βαθύ, ο χαρακτήρας σου, οι επιλογές σου και συνέπειά σου.
Το φλερτ όταν είσαι δεσμευμένος δεν είναι ακίνδυνο. Δεν είναι αθώο, είναι ένα παιχνίδι που παίζεις χωρίς να έχεις ρωτήσει τον συμπαίκτη σου, ακόμα κι αν μείνεις μόνο στο βλέμμα, ακόμα κι αν δεν ειπωθεί τίποτα, η πρόθεση υπάρχει και η πρόθεση, όσο κι αν τη βαφτίσεις αλλιώς, έχει βάρος και αυτό γιατί σε εκείνα τα δευτερόλεπτα, κάνεις ένα μικρό βήμα έξω από τη γραμμή που έχεις συμφωνήσει να μην περάσεις.
Μπορεί να πεις πως είναι απλώς για επιβεβαίωση, πως δε σημαίνει τίποτα, αλλά αν χρειαζόσουν τόσο απεγνωσμένα αυτή την επιβεβαίωση, μήπως τελικά κάτι σου λείπει; Μήπως δε νιώθεις τόσο πλήρης όσο νομίζεις; Γιατί αν ήσουν, δε θα ανταποκρινόσουν σε βλέμματα τρίτων, δε θα καιγόσουν να αποφύγεις το τυχαίο άγγιγμα, ούτε θα χρειαζόσουν να τσεκάρεις αν «ακόμα το ‘χεις». Το καλοκαίρι είναι γεμάτο πειρασμούς, ναι, όμως δεν μπορεί να γίνεται το άλλοθι σου, δε σου φταίει η ζέστη, ούτε τα κοκτέιλ, ούτε τα κορμιά στις ξαπλώστρες, αυτά είναι γύρω σου, αντίθετα, το θέμα είναι τι γίνεται μέσα σου, γιατί αν μέσα σου είσαι καλά, δεν μπαίνεις στον πειρασμό, ούτε ανοίγεις την πόρτα, όσο δελεαστικά κι αν χτυπήσει.
Κι αν νιώθεις ότι στη σχέση σου έχεις παγώσει, αν νιώθεις αποστάσεις, ρουτίνα, αδιαφορία, τότε αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δεις στα μάτια, όχι να το κρύψεις πίσω από καλοκαιρινές στιγμές με αγνώστους, αλλά να το αντιμετωπίσεις, να μιλήσεις, να ακούσεις, να συζητήσεις, αν νιώθεις πως κάτι λείπει, μίλα, δε γίνεται να ψάχνεις λύσεις σε beach bar και στα μηνύματα των social, γιατί εκεί δε λύνεις τίποτα, καταφέρνεις αντίθετα, απλώς το να αποφεύγεις να κοιτάξεις το πρόβλημα.
Η σχέση είναι επιλογή, όχι φυλακή. Αν δεν είσαι καλά, έχεις κάθε δικαίωμα να το πεις, είναι πιο τίμιο να το τελειώσεις, πιο ειλικρινές αλλά όχι να το φθείρεις σιωπηλά με μισές αλήθειες και μικρές προδοσίες που βαφτίζεις ως ένα τίποτα, ή κάτι ασήμαντο, δεν είναι τίποτα, είναι κάτι σημαντικό και δηλώνει απόσταση. Είναι σκέψη και μαζί και ρωγμή.
Το φλερτ, όταν δεν το μοιράζεσαι με τον άνθρωπό σου, δεν είναι αθώο. Διαλέγεις να κατευθύνεις την ενέργειά σου αλλού, να δοκιμάσεις τα όριά σου, ακόμη κι αν τίποτα δεν προχωρήσει, το μέσα σου ξέρει και να είσαι βέβαιος πως εκεί, σε αυτό το μικρό τίποτα, βρίσκεται το πραγματικό βάρος. Κανένας δε σου ζητά να είσαι ρομπότ, φυσικά και θα δεις, θα σε δουν, θα εκτιμήσεις και θα σε εκτιμήσουν, δεν είναι εκεί το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι τι κάνεις μετά. Αν αφήσεις αυτό το φλερτ να γίνει παιχνίδι, να πάρει χώρο, να αφήσει ίχνος μέσα σου, γιατί τότε δεν είσαι απλώς ένας άνθρωπος που κοίταξε, είσαι κάποιος που επέλεξε να μην κοιτάξει εκεί που έχει ήδη δώσει την υπόσχεση ότι δε θα ξεπεράσεις τα όρια, τις κόκκινες γραμμές της σχέσης σας.
Το καλοκαίρι δεν είναι περίοδος αναστολής ευθυνών· για πολλούς είναι μία εποχή καθρέφτης, σου δείχνει ποιος είσαι όταν όλα είναι πιο εύκολα, όταν δε σε πιέζει τίποτα, όταν θα μπορούσες να κάνεις ό,τι θέλεις και επιλέγεις να μην το κάνεις. Εκεί κρύβεται η αληθινή αξία σου, όχι στα μεγάλα λόγια, αλλά στα μικρά όχι που λες στον εαυτό σου όταν κανείς δε σε βλέπει.
Αν τότε κρατήσεις τον λόγο σου, αν τότε σεβαστείς όχι απλώς τον άλλον, αλλά και τις δικές σου επιλογές, τότε ναι, είσαι εκεί που πρέπει, όχι επειδή δεν μπορείς να παρεκκλίνεις, αλλά επειδή δε θέλεις. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση, χωρίς το ότι σε ποθούν άλλοι, αλλά με το ότι ξέρεις ποιος είσαι, ακόμα και στις πιο γεμάτες από πειρασμούς μέρες σου.
Γιατί, τελικά, η εμπιστοσύνη δεν είναι να μην κάνεις κάτι επειδή φοβάσαι. Είναι να μην το θέλεις, επειδή τιμάς αυτό που έχεις. Καλοκαίρι ή χειμώνας. Και τότε, όχι μόνο δεν εκτίθεσαι, αντιθέτως τότε επιβεβαιώνεσαι.
Συντάκτης: Μαριάννα Χατζή
