Η ανασφάλεια είναι μια από τις πιο ανθρώπινες ψυχολογικές καταστάσεις. Τη νιώθεις αθόρυβα μέσα στη σκέψη σου, ακριβώς εκείνη τη στιγμή, την οποία ετοιμάζεσαι να κάνεις ένα νέο βήμα στη ζωή σου. Όσο και να προετοιμάζεσαι, όσο και αν λες ότι αυτήν τη φορά νιώθεις έτοιμος μέσα σου μια φωνή σε κρατάει πίσω και εσύ άθελα σου την ακούς πολλές φορές, ωστόσο, η ανασφάλεια δεν είναι πάντα μία ένδειξη αδυναμίας είναι ένα σήμα, μια αντίδραση που προσπαθεί έστω και με περίεργο τρόπο να σε προστατεύσει, θα μπορούσε να ειπωθεί πως μοιάζει σαν μια φωνή, την οποία πρέπει να την κατανοήσεις, πρέπει να δεις τι την παρακινεί, πώς επηρεάζει τις επιλογές και τις σχέσεις σου και τελικά πώς μπορείς να φτάσεις να ενισχύσεις την αυτοαντίληψή σου χωρίς να πέσεις στην παγίδα του να σαμποτάρεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Η ανασφάλεια εμφανίζεται συχνά όταν βρίσκεσαι μπροστά στο άγνωστο, είτε πρόκειται για ένα νέο επαγγελματικό βήμα, μια καινούργια σχέση, μια απόφαση που μπορεί να αλλάξει την καθημερινότητά σου, ο λόγος που νιώθεις αυτό την ανασφάλεια δεν είναι απαραίτητα ότι δεν έχεις ικανότητες, αλλά ότι ενδόμυχα το ένστικτό σου βλέπει ως λύση την αβεβαιότητα σαν να ενεργοποιεί έναν μηχανισμό. Να θυμάσαι πως οτιδήποτε νέο απαιτεί ενέργεια, απαιτεί αλλαγή, και η αλλαγή έχει πάντοτε ρίσκο, εσύ μπορεί να βλέπεις μια ευκαιρία, αλλά ο εαυτός σου βλέπει πιθανές απώλειες, επομένως εστιάζει στο τι μπορεί να πάει λάθος, όχι στο τι μπορεί να πάει σωστά, και σε αυτό το σημείο ξεκινά ένα εσωτερικό μπέρδεμα, το οποίο είναι και απόλυτα ανθρώπινο.
Όταν προχωράς με ανασφάλεια, οι αποφάσεις σου γίνονται πιο προσεκτικές, συχνά υπερβολικά προσεκτικές, μπορεί να δεις τον εαυτό σου, να ξανασκέφτεται, να βάζει συνεχώς νέες προϋποθέσεις πριν δράσει να ζυγίζει τις επόμενες κινήσεις τους. Αυτή η κατάσταση είναι μια προσπάθεια να ελέγξεις κάθε πιθανό κίνδυνο και όσο περισσότερο προσπαθείς να ελέγξεις τα πάντα, τόσο περισσότερο νιώθεις ότι κάτι σου ξεφεύγει. Η ανασφάλεια μπορεί να σε κάνει να αποφεύγεις ευκαιρίες αλλά ταυτόχρονα και να σε ωθεί να κάνεις βιαστικές επιλογές μόνο και μόνο για να απαλλαγείς από το βάρος της αμφιβολίας, φτάνει μέχρι και το σημείο να σε κάνει να αμφισβητείς τον εαυτό σου ακόμη κι όταν όλα δείχνουν πως μπορείς, πως ξέρεις, πως έχεις ήδη τις δεξιότητες τις οποίες χρειάζεσαι για να προχωρήσεις στο επόμενο βήμα όποιο και αν είναι αυτό σε όποια κατάσταση της ζωής σου και αν αναφέρεται.
Στο κομμάτι των σχέσεων, η ανασφάλεια λειτουργεί συχνά σαν φακός ο οποίος παραμορφώνει τα πάντα, εάν για παράδειγμα νιώθεις ότι δεν αξίζεις αρκετά, μπορεί να γίνεις υπερβολικά επιφυλακτικός, να μην εκφράζεις τις ανάγκες σου ή ακόμη και να φοβάσαι να δείξεις τον αληθινό σου εαυτό, μπορεί επίσης να γίνεις παρατηρητικός σε υπερβολικό σημείο, ψάχνοντας ενδείξεις απόρριψης ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν, με αυτόν τον τρόπο τα πράγματα τα οποία μοιάζουν απλά όπως μια νέα σχέση, ένα νέο μέρος για να μείνεις ή και μια αλλαγή διάθεσης μοιάζουν για σένα κάτι άγνωστο και ενδεχομένως τρομακτικό.
Η ανασφάλεια στη σχέση σε κάνει να ζεις με έναν διαρκή φόβο ότι κάτι θα χαλάσει, ότι κάτι θα χάσεις, ότι ο άλλος θα δει αυτό που εσύ φοβάσαι για τον εαυτό σου και έτσι, η σχέση γίνεται πεδίο άγχους αντί για χώρο σύνδεσης.
Πέρα όμως από τον φόβο, η ανασφάλεια προκαλεί συχνά και κάτι ακόμη πιο καταστροφικό για τη δική σου ψυχολογία το σαμποτάζ στον ίδιο σου τον εαυτό, όταν δηλαδή, πιστεύεις ότι δεν αξίζεις κάτι καλό ή ότι δεν μπορείς να το διαχειριστείς, πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνεις δημιουργείς συνθήκες που επιβεβαιώνουν τον φόβο σου. Για παράδειγμα, στις σχέσεις σου μπορεί να απομακρυνθείς πριν προλάβεις να νιώσεις πραγματική εγγύτητα, στις επαγγελματικές επιλογές σου μπορεί να υποτιμήσεις την αξία σου, να υποχωρήσεις, να μη διεκδικήσεις και κάπως έτσι, φτάνεις ακόμη κι αν είσαι ικανός στο σημείο, η εικόνα, την οποία έχεις για τον εαυτό σου να καθορίζει το αποτέλεσμα περισσότερο από την πραγματικότητα.
Το μεγαλύτερο στοίχημα με τον εαυτό σου, επομένως, δεν είναι να εξαφανίσεις την ανασφάλεια, αυτό θα ήταν κάπως ιδεατό. Εκείνο το οποίο χρειάζεσαι, είναι να ενισχύσεις την αυτοαντίληψή σου, να αποκτήσεις μια πιο ρεαλιστική και σταθερή εικόνα του ποιος είσαι, κάτι το οποίο ξεκινά από την παρατήρηση, να δεις πότε και πώς εμφανίζεται ο φόβος σου, τι σκέψεις κάνει το μυαλό σου, ποια είναι η φωνή που σου λέει μην προχωρήσεις και κάτω από ποιες συνθήκες στο λέει, να θυμάσαι, πως όσο περισσότερο αναγνωρίζεις τα μοτίβα, τόσο πιο εύκολο γίνεται να τα διαχειριστείς πριν σε παρασύρουν ολότελα με τον φόβο σου.
Η ενίσχυση της αυτοαντίληψης σημαίνει επίσης να μάθεις να μιλάς στον εαυτό σου με έναν τρόπο που δεν σε μειώνει, δηλαδή να μην αφήνεις καμία εσωτερική σου φωνή να μιλάει σε σένα με αυστηρότητα, δε χρειάζεται να πείσεις τον εαυτό σου ότι είσαι τέλειος, το μόνο το οποίο χρειάζεται, είναι να του υπενθυμίσεις ότι είσαι ικανός, ότι μπορείς να μάθεις, ότι αξίζεις να προχωράς. Άλλωστε οι μικρές επιβεβαιώσεις, είναι ταυτόχρονα και μικρές υπενθυμίσεις ότι τα βήματα γίνονται ένα ένα, όχι όλα μαζί.
Ένας ακόμη τρόπος να αποφύγεις το σαμποτάζ στον εαυτό σου, είναι το να δίνεις χώρο στο λάθος, αν κάθε φορά που φοβάσαι ότι θα αποτύχεις σταματάς να προσπαθείς, η ανασφάλεια κερδίζει, όταν, όμως, επιτρέπεις στον εαυτό σου να δοκιμάσει και να μάθει πως δεν χρειάζεται να είναι τέλειος σε όλα, τότε η ανασφάλεια χάνει τη δύναμή της, να θυμάσαι πως η δράση όσο μικρή κι αν είναι χτίζει αυτοπεποίθηση, ενώ αντίθετα, η στασιμότητα τη διαλύει.
Η ανασφάλεια δεν είναι ακριβώς ο άμεσος εχθρός σου, είναι μια φωνή, η οποία, προσπαθεί να σε προστατεύσει, αλλά δεν ξέρει πάντα τον τρόπο για να το κάνει με σωστό τρόπο, αντί λοιπόν να την αφήσεις να σε κρατήσει πίσω, μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις σαν καθρέφτη σου για να δεις τι σε φοβίζει, τι σε πληγώνει, τι σε μπλοκάρει. Να θυμάσαι πως όσο περισσότερο κατανοείς τον εαυτό σου, τόσο πιο καθαρά θα βλέπεις τον δρόμο μπροστά σου. Γιατί το νέο βήμα δε χρειάζεται να το κάνεις χωρίς φόβο, μπορείς να το κάνεις με έναν μικρό φόβο, όπως συμβαίνει σε όλους δηλαδή αλλά χωρίς να αφήσεις αυτόν τον φόβο να έχει τον έλεγχο σε οποιαδήποτε κατάσταση.
Συντάκτης: Μαριάννα Χατζή
