Μοιάζει σαν θησαυρός, στην εποχή της ταχύτητας και της επιφανειακής επικοινωνίας, να βρεις έναν άνθρωπο στον δρόμο σου που θα σε κάνει να νιώσεις μια αληθινή σύνδεση βασισμένη στον σεβασμό, θα σε κάνει να γελάς και θα ξέρει να συζητάει μαζί σου. Κακά τα ψέματα, πέρα από την εξωτερική εμφάνιση ή τα πρόσκαιρα πάθη, αυτό που μένει τελικά είναι η ποιότητα της σχέσης και η αίσθηση ότι δίπλα μας έχουμε κάποιον που πραγματικά μας σαγηνεύει.
Ο σεβασμός είναι το πρώτο και βασικότερο θεμέλιο κάθε υγιούς σχέσης— είτε φιλικής, είτε ερωτικής, είτε επαγγελματικής. Ένας άνθρωπος που μας σέβεται αληθινά δεν προσπαθεί να μας αλλάξει, δεν υποτιμά τις απόψεις ή τα συναισθήματά μας και δεν παραβιάζει τα όριά μας. Μέσα από τον σεβασμό γεννιέται η εμπιστοσύνη, και μέσα από την εμπιστοσύνη ανθίζει κάθε ουσιαστική σχέση. Ο σεβασμός είναι, αδιαμφισβήτητα, μια ένδειξη αγάπης και συνάμα καλών τρόπων, και είναι κάτι άμεσα αναγκαίο πριν μιλήσουμε για οτιδήποτε άλλο.
Εξίσου σημαντικό είναι το γέλιο. Η ικανότητα κάποιου να μας κάνει να γελάμε ακόμα και στις δύσκολες στιγμές είναι ανεκτίμητη. Το γέλιο είναι ένα είδος άτυπης γλώσσας που σπάει τον πάγο, μειώνει τις αποστάσεις και δημιουργεί αίσθημα ελευθερίας και χαράς. Με ένα χαμόγελο ή μια αστεία παρατήρηση, ένας άνθρωπος μπορεί να μετατρέψει μια συνηθισμένη μέρα σε μια αξέχαστη εμπειρία. Άσε που το χιούμορ δείχνει επίσης εξυπνάδα, ευαισθησία και συναισθηματική ευφυΐα— και αυτά είναι χαρακτηριστικά που αυξάνουν την έλξη πέρα από το εμφανές. Ίσως το γέλιο να είναι το βασικό αφροδισιακό για να ξεκινήσει η επιθυμία μας να βρεθούμε κοντά στον άλλον και να απολαύσουμε τη συντροφιά του.
Τέλος, η τέχνη της συζήτησης είναι ένα χάρισμα που λίγοι κατέχουν πραγματικά. Δεν πρόκειται απλά για την ικανότητα να μιλάς αδιάκοπα, να αερολογείς ή να εκφράζεις σωστά τη γνώμη σου. Μια ουσιαστική συζήτηση απαιτεί ακρόαση, ενσυναίσθηση, διάθεση για αμοιβαία κατανόηση και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Ένας άνθρωπος που ξέρει να συζητά δε βιάζεται να κρίνει, δε διακόπτει, δεν επιβάλλεται. Αντίθετα, σε προσκαλεί να ανοίξεις την ψυχή σου, να εκφράσεις τα όνειρα και τους φόβους σου, να εξελιχθείς μέσα από την ανταλλαγή ιδεών και συναισθημάτων. Τι να τον κάνεις τον άλλον άμα μιλάς και δε σε ακούει, ή τι συζήτηση να επιδιώξεις να έχεις με έναν άνθρωπο αν δεν είναι εκεί να σου απαντάει— ακόμα κι αν κάποιες φορές υπάρχει διαφωνία και οι γνώμες αντικρούονται;
Αυτό, λοιπόν, το τρίπτυχο —σεβασμός, γέλιο και ουσιαστική επικοινωνία— αποτελεί τα κριτήρια που κάνουν έναν άνθρωπο αληθινά και ασυγκράτητα ελκυστικό. Δεν πρόκειται για κάτι που φθείρεται με τον χρόνο. Αντίθετα, όσο περισσότερο περνάς χρόνο με έναν τέτοιο άνθρωπο, τόσο πιο πολύ ανακαλύπτεις τη μοναδικότητά του και τον εκτιμάς. Τελικά, οι σχέσεις που βασίζονται σε αυτά τα θεμέλια έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αντέξουν στο πέρασμα του χρόνου και να προσφέρουν αληθινή ευτυχία. Δίχως καμία αμφιβολία, είναι η τριλογία του εθισμού για να σε τραβήξει κοντά του σαν μαγνήτης.
Δεν είναι θέμα τύχης να γνωρίσεις έναν τέτοιο άνθρωπο, αλλά είναι και θέμα προσωπικής επιλογής να αναζητάς την ουσία και όχι το περιτύλιγμα. Στην τελική, το αληθινό κριτήριο της αξίας κάποιου δεν είναι το τι λέει για τον εαυτό του, αλλά το πώς σε κάνει να νιώθεις δίπλα του — σεβαστός, χαρούμενος, ζωντανός!
Συντάκτης: Άννα Γιαννούλη
