Μια πρόσφατη μελέτη του BMC Psycology φανερώνει ότι άτομα, που έχουν εμμονή ή είναι υπερβολικά προσκολλημένα σε διασημότητες, τείνουν να έχουν πολύ χαμηλότερες επιδόσεις σε γνωστικά τεστ σε σχέση με άτομα που δεν παρουσιάζουν καμία προσκόλληση. Στη μελέτη συμμετείχαν 1.763 ενήλικες από την Ουγγαρία, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε τεστ νοημοσύνης με ένα ερωτηματολόγιο που αξιολογούσε τον θαυμασμό τους προς διασημότητες. Αυτό που έδειξε η έρευνα είναι ότι η μεγάλη εμμονή με διασημότητες σχετίζεται άμεσα με τη χαμηλότερη γνωστική απόδοση, ακόμα και μετά την προσαρμογή για ηλικία και κοινωνικό υπόβαθρο. Παρόλο που η μελέτη δεν μπορεί να αποδείξει ότι το να παρακολουθείς διάσημους και πλούσιους καταστρέφει εγκεφαλικά κύτταρα, υποδηλώνει ότι η εμμονή με αυτούς μπορεί να επηρεάζει αρνητικά τις νοητικές σου ικανότητες.
Αυτό συμβαίνει, διότι οι άνθρωποι με τέτοιες εμμονές εστιάζουν υπερβολικά στη ζωή ενός άλλου ατόμου, του διάσημου ή πλούσιου. Πιο αναλυτικά αυτή η επανειλημμένη σκέψη γύρω από τη ζωή του διάσημου προσώπου μπορεί να προκαλέσει άγχος, ανασφάλεια ή ανησυχία. Όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα δημιουργούνται από την ανάγκη των εμμονικών ατόμων να αποκτήσουν επιρροή ή έλεγχο στη ζωή των διάσημων προσώπων. Είτε θεοποιούν και ακολουθούν τον εκάστοτε διάσημο που θαυμάζουν σε κάθε βήμα πιστεύοντας ότι θα αποκτήσουν και οι ίδιοι λίγη από αυτή την αίγλη, είτε αντίθετα προσπαθούν να μειώσουν σε μεγάλο βαθμό το διάσημο πρόσωπο κυρίως για να αισθανθούν εκείνοι καλύτερα. Δεν είναι άλλωστε και λίγες οι φορές που βλέπουμε hate comments σε βίντεο διασήμων από τους ίδιους και τους ίδιους και είναι σα να τους περιμένουν στη γωνία για να δουν και να κακολογήσουν το νέο περιεχόμενο. Μα αυτό δεν καταντά να είναι κουραστικό και μικρόψυχο;
Η αναπόφευκτη σύγκριση που υπάρχει ανάμεσα στις ζωές αυτών προσώπων είναι που κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Το διάσημο άτομο προφανώς έχει κάποιο κύρος, μια καλή κοινωνική θέση, το γνωρίζουν πολλοί άλλοι άνθρωποι, έχει διαπρέψει σε κάποιον τομέα ή σε πολλούς, έχει αποκτήσει χρήματα, βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο. Κοινώς ζουν φαινομενικά μια όμορφη ζωή κι όλα φαίνονται να έρχονται ευνοϊκα. Όλα αυτά σίγουρα είναι αξιοζήλευτα χωρίς, όμως να χρειάζεται να φθονεί κανείς αυτούς που τα έχουν. Το να σπαταλάει κάποιος ενέργεια για να μοιάξει σε κάποιον άλλο ή να τον υπονομεύσει για προσωπική ευχαρίστηση είναι κάτι παραπάνω από βλακώδες.
Ουσιαστικά αυτός είναι και βασικός λόγος που αυτά τα άτομα έχουν μειωμένες νοητικές ικανότητες, αντί να αφιερώνουν χρόνο στους εαυτούς τους και στο πως θα γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι, μένουν παρατηρητές σε ζωές τρίτων. Αντί να επενδύουν στις δικές τους ζωές, στη βελτίωση του χαρακτήρα τους, στην καλλιέργεια της ψυχής τους, στην απόκτηση γνώσεων, ασχολούνται με κάτι που ούτε καν μπορούν να ελέγξουν. Αυτή η εμμονή καταντά να είναι αρρωστημένη κατάσταση. Και όχι δε μιλάω για αυτούς που απλώς θαυμάζουν κάποια διάσημα πρόσωπα, τον τρόπο ζωής τους, τα επιτεύγματα τους, που προσπαθούν να εμπνευστούν. Εδώ λόγος γίνεται για αυτούς που έχουν εμμονές με διάσημα πρόσωπα, τα στολκάρουν, γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια που αφορά τη ζωή τους. Τρομακτικό αυτό έτσι;
Το ιδανικό, λοιπόν είναι ο πρωταγωνιστικός ρόλος στη ζωή του καθενός να παίζεται από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο και όχι από τρίτους. Η προσκόλληση, η εμμονή, η υπερβολική σκέψη και η φιλοσοφία του “τι έκανε αυτός και έβγαλε τόσα;”, “δεν τα αξίζει όλα αυτά” και η κακία που ξεχύνεται διά στόματος και σχολιασμού μόνο πίσω μπορεί να μας κρατήσει. Στην τελική και οι διάσημοι είναι άνθρωποι, που χρειάζονται ιδιωτικότητα και αξίζουν να ζουν την προσωπική τους τουλάχιστον ζωή όπως αυτοί επιθυμούν. Είναι δηλαδή και ανήθικη όλη αυτή η εμμονική συμπεριφορά. Αν όλοι ασχολούνταν με τους εαυτούς τους και όχι με τους διπλανούς τους σίγουρα όλος ο κόσμος θα ήταν ομορφότερος.
Συντάκτης: Μαρία Μπρισιμτζή
