Το να χωρίσεις με τον σύντροφο σου είναι άσχημο, όμως ακόμα χειρότερο είναι να χωρίσεις με τους φίλους σου. Αδιαμφισβήτητα ένας χωρισμός αποτελεί μια δύσκολη και περίεργη φάση στη ζωή του ανθρώπου όπως και να έχει. Τα πράγματα δυστυχώς περιπλέκονται και γίνονται ακόμα πιο άθλια, όταν η παρέα και οι φίλοι είναι κοινοί. Μια σχέση μπορεί να δημιουργηθεί πολύ εύκολα μέσα σε μια παρέα ή μετά από μια χρόνια φιλία, καθώς οι σύντροφοι γνωρίζονται πριν να συνάψουν ερωτική σχέση. Πώς θα μπορούσαν όμως να εξελιχθούν τα πράγματα, όταν μεσολαβεί ένας χωρισμός; Χάνοντας τον σύντροφο είναι πολύ πιθανό να χαθεί και κάποια φιλία. Για να μη συμβεί κάτι τέτοιο, καθώς και η θέση των κοινών φίλων είναι λεπτή, χρειάζονται κινήσεις μεθοδευμένες και σωστοί χειρισμοί.

 

Καταρχάς, είναι πολύ βασικό να μην πιέσουν οι πρώην σύντροφοι τους κοινούς φίλους να διαλέξουν μεριά. Αυτή η πράξη είναι εγωιστική και άδικη. Ό,τι συνέβη, συνέβη μεταξύ των πρώην και όχι μεταξύ των φίλων και σαφώς δεν έχουν καμία δουλειά να ανακατευτούν παίρνοντας το μέρος κάποιου και μάλιστα με πίεση χωρίς να είναι η δική τους επιλογή. Παρόλα αυτά, ας περάσουμε στις ευθύνες των φίλων και τι γίνεται γενικότερα αυτούς. Είναι πολύ λογικό και αναμενόμενο να εκφέρουν γνώμη, εφόσον ακούσουν και τις απόψεις και των δύο πρώην συντρόφων, να στηρίξουν, να βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν, αλλά όχι να πάρουν θέση χωρίς να έχουν την πλήρη επίγνωση των πραγμάτων. Είναι φοβερά λυπηρό τερματίζοντας μια σχέση να τερματιστεί και μια φιλία δίχως λόγο και αφορμή.

Και οι δύο πρώην σύντροφοι είναι απόλυτα λογικό να χρειάζονται στήριξη. Για να μην υπάρξουν περαιτέρω διαμάχες οι φίλοι προτείνεται να μοιραστούν, ώστε κανείς να μην είναι μόνος. Με αυτό τον τρόπο φανερώνεται η αληθινή φιλία και τα πραγματικά συναισθήματα. Παράλληλα, οφείλουν να είναι εχέμυθοι και να μη μεταφέρουν τι έχουν πει οι σύντροφοι ο ένας για τον άλλον και τι έχουν πράξει οι μετά τον χωρισμό. Είναι κίνηση ρουά ματ από τους φίλους, ώστε να μην εμπλακούν και δημιουργήσουν νέες συγκρούσεις. Για όσους φίλους δε θέλουν ή δεν αντέχουν να μη μεταφέρουν τα όσα συμβαίνουν είναι καλύτερο και προτιμότερο το μη μαθαίνουν τα νέα. Δεν είναι ντροπιαστικό το να μην αισθανόμαστε άνετα με μια τέτοια κατάσταση έχοντας βρεθεί στη μέση, επομένως είναι σημαντικό να το επικοινωνήσουμε στους φίλους μας. Η ουδετερότητα είναι επίσης μια πρόκληση. Πολλές φορές μοιάζει να είναι η εύκολη λύση, όμως στην πραγματικότητα είναι δίκοπο μαχαίρι.

Για όσους φυσικά θέλουν  να επιλέξουν μία από τις δύο μεριές, επειδή αυτό αισθάνονται ότι είναι το σωστό οφείλουν να αναλάβουν την ευθύνη της πράξης τους. Είναι ανεπίτρεπτο το να μπαίνουν και να βγαίνουν από τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου για αυτό και πρέπει να είναι σίγουροι για τις πράξεις τους και τους χειρισμούς των καταστάσεων. Τα on/off σε ανθρώπους είναι απλώς απαίσια. Προφανώς, οι εξηγήσεις δεν μπορούν να λείψουν από αυτή την υπόθεση και είναι σημαντικό να ξέρει κάποιος, για ποιον λόγο έρχεται η απομάκρυνση. Μια εξήγηση για τους λόγους που διαλύεται μια φιλία είναι πολύ σημαντική.

Φυσικά ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να επιλέξει ποια στάση θα κρατήσει. Το εάν θα πάρει θέση και ποια θα είναι αυτή είναι δική του υπόθεση φέροντας βέβαια τις ανάλογες σε κάθε περίπτωση επιπτώσεις. Η δειλία, η αναποφασιστικότητα, το να χάνεσαι απλώς, δεν είναι λύσεις, όταν μιλάμε για πραγματική φιλία. Η ευθύνη που βαραίνει τους φίλους είναι μεγάλη για αυτό και χρειάζεται καθαρό μυαλό και ψυχή, ώστε να παρθεί η οποιαδήποτε απόφαση. Εμείς δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε, αν εσύ είσαι καλός ή κακός φίλος, εσύ όμως οφείλεις να είσαι ξεκάθαρος και σταθερός στις επιλογές σου, ώστε να φέρεσαι όσο το δυνατόν πιο δίκαια.

Συντάκτης: Μαρία Μπρισιμτζή
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη