Κανείς δεν έχει ξεχάσει τη γυναικοκτονία Αγίων Αναργύρων, στην οποία η 28χρονη Κυριακή Γρίβα έπεσε θύμα δολοφονίας από τον πρώην σύντροφό της, έξω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Όλοι τότε έμειναν συγκλονισμένοι. Αυτός ο άνδρας στέρησε τη ζωή μιας νεαρής κοπέλας με όνειρα, φιλοδοξίες, στόχους. Τη σκότωσε γιατί πίστευε πως του ανήκει, ότι είναι κτήμα του, να την κάνει ό,τι θέλει και να της συμπεριφέρεται όπως θέλει αυτός, μπροστά στα μάτια αστυνομικών εν ώρα υπηρεσίας που απλά δεν έκαναν τίποτα.
Ένας άνδρας αδύναμος, που ενδεχομένως να έχει λάβει δείγματα ανατροφής εξίσου προβληματικά με τον ίδιο. Αυτό έγινε αντιληπτό με βάση αυτά που κατέθεσε η ίδια η μητέρα του κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, λέγοντας: «Ο γιος μου ήθελε να βάλει τέρμα στη ζωή του για όλα αυτά που είχε στο κεφάλι του. Με την Κυριακή ήταν καλά. Ήταν ερωτευμένος μαζί της. Τα δυο παιδιά αυτά είχαν μια σχέση εξάρτησης, θεωρούσαν ότι ο ένας βοηθάει τον άλλο. Εγώ είχα πει στη Κυριακή ότι ο γιος μου ήταν ένα πονεμένο παιδί και εκείνη είχε περάσει τα δικά της. Δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Το παιδί μου δεν είχε ποτέ προβλήματα με τον νόμο και στα άλλα προβλήματα του ήμασταν δίπλα του, πάντα μας ειδοποιούσε η Κυριακή.»
Αναφορικά με την άμβλωση η οποία συνέβη κατά τη διάρκεια της σχέσης, είπε πως το ζευγάρι είχε τσακωθεί και η Κυριακή πήρε τα πράγματά της από το σπίτι. «Τον ενημέρωσε ότι θα κάνει έκτρωση. Ο γιος μου πήγε εκεί για να μη γίνει έκτρωση. Μίλησε με τον γιατρό. Ας βρουν τις κλήσεις. Την παρακαλούσε να μην προχωρήσει και έλεγε στον γιατρό πως είναι σε νεύρα η Κυριακή και μπορεί να το μετανιώσει. Ο γιος μου με πήρε με κλάματα και με ρώταγε αν είχε το δικαίωμα» ανέφερε και ισχυρίστηκε πώς η ίδια η Κυριακή της εκμυστηρεύτηκε ότι δεν ήταν έτοιμη για ένα παιδί: «Μου είπε ότι ήταν πολύ νευριασμένη με τον γιο μου και πως δεν ήθελε να κρατήσει το παιδί και ότι δεν ήταν έτοιμη ακόμη. Μου είπε ότι τσακώθηκαν και πως ο γιος μου πήγε να τη βιάσει. Της είπα “να σε βιάσει; Είστε τρία χρόνια μαζί.” Της είπα “σκέψου”. Μου απάντησε “δεν έχω να σκεφτώ τίποτα, κοίτα τον γιο σου”».
Και στη συνέχεια, δήλωσε ότι η Κυριακή έκανε ψεύτικη καταγγελία με σκοπό να του αποσπάσει χρήματα: «Ήταν Νοέμβριος του 2020 και επειδή είχε πρόστιμο 300 ευρώ πήγε στο ΑΤ και κατέθεσε αυτά τα πράγματα ότι πήγε να τη βιάσει. Αν είναι ψέματα, είναι ψέματα αυτά που μου είπε η Κυριακή», ενώ στην κατάθεσή της υποστήριξε πως η Κυριακή είχε απατήσει τον γιο της, καθώς και ότι είχε προβλήματα με το αλκοόλ.
Μια κατάθεση που δεν μπορείς να κατανοήσεις από όπου κι αν το πιάσεις. Γιατί όλα αυτά τα άλλοθι, ακόμα και να ισχύουν, που στην παρούσα φάση πιθανότατα δεν ισχύουν, μόνο άλλοθι δεν είναι. Πόσες φορές, δυστυχώς, θα πρέπει να εξηγούμε τα αυτονόητα; Πόσες φορές πρέπει να εξηγήσουμε ότι σε μία γυναικοκτονία δε δικαιολογείται ο άνδρας, είτε είχε ψυχιατρικά προβλήματα, είτε ήταν ναρκομανής και αλκοολικός, είτε ο απατημένος σύντροφος;
«Η Κυριακή για εμάς ήταν οικογένεια», δήλωσε η μητέρα του γυναικοκτόνου. Κι αυτό από μόνο του είναι μια επίκληση στο συναίσθημα που δεν έχει καμία θέση και καμία ισχύ. Όπως επίσης και η ατάκα της «Αυτοί (οι γονείς της) που γνώριζαν τι περνούσε το κορίτσι τους – είπαν ότι τη χτυπούσε δυο φορές τον μήνα και ότι την κακοποιούσε -– γιατί δεν την προφύλαξαν;»
Πόσες φορές θα πρέπει, άραγε, να εξηγήσουμε το ερώτημα «αφού έβλεπε πως ήταν επικίνδυνος, γιατί καθόταν μαζί του;», κι εμείς να απαντάμε ότι κάποιες γυναίκες δεν έχουν τη δύναμη να φεύγουν εύκολα από μία τοξική και κακοποιητική σχέση; Πόσες φορές θα κατηγορήσουμε τα θύματα και τις οικογένειές τους, δικαιολογώντας τους θύτες και τις δικές τους οικογένειες;
Ποτέ ξανά. Και να υπενθυμίσουμε ότι η γυναίκα δεν ανήκει σε κανέναν άνδρα, δεν είναι ούτε ιδιοκτησία κάποιου, αλλά ούτε και αντικείμενο πόθου. Είναι πλάσμα που δικαιούται και χρειάζεται σεβασμό, ορατότητα, στήριξη, φροντίδα και κυρίως, ελευθερία.
