

Πάρε ανάσα, γιατί αυτό δεν είναι ένα γλυκανάλατο άρθρο για τη μαγεία του έρωτα. Δεν ήρθες εδώ για σοκολατάκια και καρδούλες. Ήρθες γιατί κάτι μέσα σου υποψιάζεται πως αυτός που σε κάνει να λιώνεις, ίσως σε ψήνει στο αργό καυτό τηγάνι της χειραγώγησης. Σου χαρίζει λουλούδια; Σου λέει ότι είσαι το καλύτερο που του έχει συμβεί; Ή σε φουσκώνει με λόγια για να σε κάνει να εξαρτάσαι; Πόσο αγάπη είναι η πολλή αγάπη; Και πότε η αγάπη δεν είναι αγάπη, αλλά στρατηγική; Ναι, μιλάμε για love bombing. Και όχι, δεν είναι αγάπη. Είναι ψυχολογικό ναρκwτικό. Και κάνει το χειρότερο hangover.
Το «πάμε γρήγορα» δεν είναι πάντα ρομαντικό. Το love bombing είναι το αντίστοιχο του να σου φωνάζουν «σε αγαπάω» με ντουντούκα από την πρώτη εβδομάδα, να σε γεμίζουν μηνύματα, καρδούλες, εκπλήξεις και υπεραναλύσεις για το πόσο ταιριάζετε. Και λες: «Θεέ μου, αυτό είναι. Αυτό είναι το άτομο που έψαχνα.» Spoiler: Αν είναι τόσο τέλειο τόσο γρήγορα, κάτι βρωμάει. Ο αυθεντικός έρωτας δεν είναι πυρηνική έκρηξη. Είναι γκάζι που ανοίγει σιγά-σιγά. Το love bombing, από την άλλη, είναι τσουνάμι που φτιάχτηκε για να σε παρασύρει. Να σε μπερδέψει. Να σε κάνει να πιστέψεις ότι κάτι τόσο έντονο δεν μπορεί να είναι ψεύτικο. Κι όμως.
Ξέρεις πώς ξεχωρίζει η genuine care από το love bombing; Η αυθεντική φροντίδα σου δίνει χώρο. Σε βλέπει. Δε σε πνίγει. Δεν έχει ανάγκη να σου αποδείξει την αξία της κάθε τρεις και λίγο. Δε μετράει το κάθε χάδι για να δει αν ανταποδίδεις. Δε σε κοιτάει με το βλέμμα του «αν δε μου πεις τώρα πόσο μ’ αγαπάς, θα καταρρεύσω». Ο άνθρωπος που σε νοιάζεται δε χρειάζεται να σε εντυπωσιάσει. Θέλει να σε γνωρίσει. Ρωτάει για σένα, όχι για να το χρησιμοποιήσει μετά, αλλά γιατί ενδιαφέρεται. Και δε σε κάνει να αισθάνεσαι υποχρεωμένος. Ούτε σου πουλάει ενοχές. Δε χρειάζεται χειροκρότημα. Δεν κάνει πράγματα για να σου τα τρίψει στη μούρη μετά. Ο χρόνος λέει πολλά. Ο genuine άνθρωπος σε γνωρίζει μέρα με τη μέρα. Δε λέει «σ’ αγαπάω» πριν καν μάθει το επίθετό σου. Δε σε βομβαρδίζει με μηνύματα τύπου «δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα». Ο χειραγωγός το κάνει. Θέλει να σε δέσει πριν καταλάβεις τι σου συμβαίνει. Η πρόθεση ξεγυμνώνεται από μόνη της. Ο ένας σου προσφέρει πράγματα επειδή σε βλέπει. Ο άλλος επειδή θέλει να τον βλέπεις. Να τον θαυμάζεις. Να τον βάλεις στο βάθρο. Μαντεύεις ποιος είναι ποιος.
Πες «όχι» σε ένα άτομο που σε νοιάζεται πραγματικά και θα το σεβαστεί. Πες «όχι» σε έναν love bomber και θα δεις το μεταξένιο πέπλο να εξαφανίζεται. Ξαφνικά θα είσαι αχάριστος, θα του ραγίσεις την καρδιά, θα ξεκινήσει το δράμα: «Δε με αγαπάς όσο εγώ», «Πώς μπορείς να μου το κάνεις αυτό;» κτλ. κτλ. Η αυθεντική φροντίδα είναι σταθερή. Δεν εξαφανίζεται. Δεν αλλάζει μορφή ανάλογα με το αν έκανες like στη φωτογραφία. Το love bombing, απ’ την άλλη, έχει ημερομηνία λήξης. Όταν πια σε έχει ρίξει, θα δεις την αγάπη να γίνεται σιωπή. Ή, χειρότερα, έλεγχος. Η εξιδανίκευση είναι red flag, όχι κοπλιμέντο. «Είσαι το καλύτερο πλάσμα στον κόσμο. Δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοιον άνθρωπο. Είσαι ο μοναδικός που με καταλαβαίνει.» Ακούγεται τέλειο, έτσι; Ξέρεις γιατί σε κολακεύει; Γιατί όλοι μας, μέσα μας, έχουμε μια ανάγκη να πιστέψουμε ότι κάποιος μάς βλέπει σαν κάτι παραπάνω. Όμως όταν κάποιος σε τοποθετεί σε βάθρο χωρίς καν να σε ξέρει, δε σε βλέπει πραγματικά. Σε χρησιμοποιεί για να γεμίσει ένα δικό του κενό.
Η genuine care δε σε εξιδανικεύει. Σε αποδέχεται. Και στα καλά και στα χάλια σου. Δε σε χρειάζεται για να σώσει τον εαυτό της. Σου λέει «σ’ αγαπάω» όχι γιατί είσαι τέλειος, αλλά γιατί είσαι εσύ. Με το love bombing νιώθεις ότι πρέπει να ανταποδώσεις το ίδιο. Να δώσεις το ίδιο πάθος. Να είσαι συνέχεια διαθέσιμος, δοτικός, ερωτικός. Είναι σαν ανταγωνισμός· ποιος θα δώσει περισσότερη αγάπη. Ποιος θα κάνει πιο τρελό δώρο. Ποιος θα δείξει πόσο πολύ καίγεται. Στην αυθεντική φροντίδα δεν υπάρχει τέτοιο παιχνίδι. Ο ένας δεν απαιτεί από τον άλλο να αποδείξει τίποτα. Υπάρχει ροή. Δίχως άγχος. Και πάνω απ’ όλα· δεν έχεις ανάγκη να αποδείξεις ότι αξίζεις την αγάπη του άλλου. Αυτό να το θυμάσαι· η φροντίδα δεν πονάει. Το love bombing, όταν περάσει η κάψα, αφήνει κάτι πικρό. Σε κάνει να αμφιβάλλεις για σένα. Σε κάνει να νιώθεις ενοχές. Να σκέφτεσαι: «Μήπως φταίω εγώ που δε νιώθω το ίδιο; Μήπως είμαι ψυχρός;»
Η αυθεντική φροντίδα σε ησυχάζει. Δε σε αναστατώνει. Σε γειώνει. Δε χρειάζεται να είσαι κάτι άλλο για να την αξίζεις. Δε σου δημιουργεί φόβο ότι αν δεν ανταποκριθείς με συγκεκριμένο τρόπο, θα φύγει. Αν αναγνώρισες κομμάτια από το love bombing σε αυτά που ζεις… φύγε. Χωρίς δράμα. Χωρίς εξηγήσεις. Δεν τους χρειάζονται. Έχουν ήδη έτοιμη τη νέα τους “λατρεία”. Αν είσαι στη φάση που αμφιταλαντεύεσαι, κράτα τα μάτια σου ανοιχτά. Το love bombing πάντα τελειώνει άσχημα. Και η genuine care πάντα αντέχει τον χρόνο. Στην τελική, ρώτα τον εαυτό σου: Με κάνει αυτός ο άνθρωπος να αισθάνομαι ελεύθερος και ασφαλής, ή με κάνει να νιώθω δέσμιος και εκστασιασμένος με την ένταση;
Γιατί, ναι, η ένταση εντυπωσιάζει.
Αλλά η ηρεμία είναι αυτή που αγαπιέται.