Η φράση «σ’ αγαπώ» είναι ίσως η πιο ισχυρή και συναισθηματικά φορτισμένη δήλωση που μπορεί να εκφράσει ένας άνθρωπος. Ωστόσο, για πολλούς, το να την κάνουν αυτή τη δήλωση, μοιάζει σαν ένα βήμα τρομακτικό, φορτωμένο με άγχος, αμφιβολίες και φόβους. Γιατί; Τι είναι αυτό που κάνει τόσο δύσκολη την εκδήλωση ενός τόσο όμορφου συναισθήματος;
Πρώτα απ’ όλα, η αγάπη απαιτεί άνεση έκθεσης. Όταν λες «σ’ αγαπώ», εκθέτεις τον εαυτό σου. Αποκαλύπτεις το βαθύτερο συναίσθημά σου και αφήνεις τον άλλον να δει ποιος πραγματικά είσαι. Αυτή η έκθεση δημιουργεί ανασφάλεια. Τι θα γίνει αν το πρόσωπο που το ακούσει δεν ανταποδώσει το συναίσθημα; Ο φόβος της απόρριψης είναι βαθιά ριζωμένος μέσα σου και συχνά λειτουργεί αποτρεπτικά, κάνοντάς σε να καταπιέζεις τα συναισθήματά σου.
Όμως, πέρα από αυτό, αν ψάξεις βαθιά, θα δεις πως πολλοί μεγαλώνουν σε περιβάλλον όπου η έκφραση συναισθημάτων θεωρείται αδυναμία ή είναι κάτι που θα ήταν καλύτερο να μην εκφράζεται. Η κοινωνική ή οικογενειακή φιλοσοφία μπορεί να ενισχύσει την ιδέα ότι τα λόγια αγάπης είναι περιττά, ή ακόμα και επικίνδυνα. Άνθρωποι που δεν άκουσαν ποτέ «σ’ αγαπώ» από τους γονείς ή τα κοντινά τους πρόσωπα, δυσκολεύονται να το εκφράσουν και οι ίδιοι. Δεν έχουν μάθει πώς να μεταφράζουν τα συναισθήματα σε λόγια, δεν έχουν διδαχθεί αυτής της μορφής την επικοινωνία. Έτσι, η αγάπη τους παίρνει άλλες μορφές, όπως η προσφορά, η διάθεση χρόνου, ακόμα και το άγγιγμα ή η φυσική επαφή και δημιουργούνται οι γλώσσες της αγάπης.
Ακόμα, η φράση «σ’ αγαπώ» πολλές φορές συνοδεύεται από υψηλές προσδοκίες. Όταν τη λες, υποσυνείδητα θέτεις νέα βάση στη σχέση. Περιμένεις τη δέσμευση, την αφοσίωση και την ανταπόκριση. Δίνεις, πρακτικά μια υπόσχεση παρουσίας. Αυτό μπορεί να ασκήσει πίεση τόσο σε εσένα που τόλμησες να το πεις όσο και στον άλλον. Πολλοί, αν δε νιώθουν σίγουροι για τα συναισθήματα του άλλου, προτιμούν να σιωπούν παρά να ρισκάρουν την ισορροπία της σχέσης.
Υπάρχουν, όμως, και αυτοί που φοβούνται την ίδια την αγάπη. Η αγάπη σημαίνει εγγύτητα, και για κάποιους αυτό είναι τρομακτικό. Η πιθανότητα να πληγωθούν, να απογοητευτούν ή να χάσουν την ανεξαρτησία τους κάνει την έκφραση αγάπης να μοιάζει με παγίδα αντί για λύτρωση. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και η απαξίωση της φράσης. Σε μια εποχή που πολλά λόγια λέγονται εύκολα και χωρίς ουσία, κάποιοι αποφεύγουν να πουν «σ’ αγαπώ» μήπως ακουστεί ψεύτικο ή υπερβολικό. Προτιμούν να δηλώσουν πως νοιάζονται, πως εκτιμούν, ακόμα και πως ποθούν, όμως η αγάπη παραμένει γι’ αυτούς λέξη απαγορευμένη και βαθιά εξωπραγματική. Και αυτή η ανάγκη για αυθεντικότητα που τους πλημμυρίζει, καθιστά την εξομολόγηση ακόμα πιο δύσκολη.
Η αγάπη είναι πολύτιμη και η φράση «σ’ αγαπώ» δεν είναι κάτι που πρέπει να λέγεται βιαστικά ή χάριν συνήθειας ή μαζικότητας. Όμως, όταν έρθει η στιγμή και ειπωθεί αληθινά, με ειλικρίνεια και θάρρος, μπορεί να είναι το πιο απελευθερωτικό και όμορφο πράγμα στον κόσμο. Ίσως γι’ αυτό να είναι τόσο δύσκολο! Γιατί είναι τόσο σημαντικό.
Συντάκτης: Χριστίνα Τσαβλίδου
