Δεν είναι απορίας άξιο που έρευνα έχει δείξει πως οι σύζυγοι επιβαρύνονται με 7 h επιπλέον δουλειές του σπιτιού κάθε εβδομάδα εξαιτίας της μη συνεισφοράς των συζύγων τους. Στην Ελλάδα συγκεκριμένα έχουμε συνδέσει τον όρο «δουλειές του σπιτιού» με μία υποχρέωση της γυναίκας. Από τη στιγμή που στο σπίτι υπάρχει μία θηλυκότητα είναι «υποχρεωμένη» με έναν τρόπο, να αναλαμβάνει το μαγείρεμα, τα πλυντήρι-στεγνωτήρια, το σκούπισμα, το σφουγγάρισμα, το ξεσκόνισμα, το σιδέρωμα, το πλύσιμο των μπαλκονιών και άλλα τόσα που δεν θα αναφερθούν γιατί θα μας πάρουν πολλές σειρές αυτού του άρθρου.
Έχει συνδεθεί άγραφα και άτυπα ο όρος γυναίκα με τα οικιακά. Αν υπάρχουν και παιδιά στην οικογένεια είναι αυτονόητο πως μία γυναίκα θα αναλάβει και το ρόλο του κύριο φροντιστή. Αυτό βγάζει κάπως περισσότερο νόημα γιατί αλήθεια είναι ότι στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης ενός βρέφους η μητέρα παίζει καθοριστικό ρόλο για εκείνο. Αν δεν είναι καλά η μητέρα δεν μπορεί να μεγαλώσει και σωστά ένα νεογέννητο. Με τις δουλειές του σπιτιού όμως θα έπρεπε να είναι κάπως διαφορετικά τα πραγματα. Είναι τελείως διαφορετικό να αναλαμβάνει ένας άνθρωπος να διατηρήσει ένα σπίτι σε μία νορμάλ κατάσταση και τελείως διαφορετικό να συμβάλει και ένας δεύτερος άνθρωπος προκειμένου να διατηρούνται τα πράγματα σε μία τάξη. Πολλές φορές με πρόσχημα την πολύωρη εργασία ενός συζύγου, τα διάφορα χόμπι του, την ανάγκη του για κοινωνικοποίηση (εξόδους) και άλλα πολλά παραμερίζονται οι δουλειές του σπιτιού. Δικαιολογημένα; Οχι απαραίτητα.
Το κομμάτι της συμβίωσης εκτός από ωραίες στιγμές με τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει και αγαπάς έχει και αρκετές υποχρεώσεις τις οποίες θα πρέπει να είσαι έτοιμος να λάβεις. Αν δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα για κάποια βοήθεια από ένα εξωτερικό άτομο σε σχέση με το σπίτι θα πρέπει να γίνει μία εκτενής συζήτηση προκειμένου όλοι οι άνθρωποι που ζουν κάτω από την ίδια στέγη να συμβάλλουν σε όλες αυτές τις κατά τ’άλλα βαρετές εργασίες που οφείλουν να γίνονται προκειμένου να ζουν τα μέλη μίας οικογένειας σε ένα καθαρό και βιώσιμο περιβάλλον. Ίσως και οι δύο σύντροφοι να δουλεύουν ατελείωτες ώρες μέσα στην ημέρα και να διατηρούν και οι δύο τα χόμπι τους που τους βοηθούν να ξεφεύγουν από την πίεση της καθημερινότητας. Η καθαριότητα και η τακτοποίηση είναι θέμα προσωπικότητας.
Το να θέλει κανείς να ζει και να περνάει τις ημέρες του καθώς και τον χρόνο χαλάρωσης του σε ένα σπίτι βρώμικο του στερεί τη μισή και παραπάνω χαλάρωση. Μπορεί αυτό να μην το καταλαβαίνουμε αλλά αποτελεί γεγονός. Οι σύντροφοι συνήθως δεν μιλάνε. Δυσκολεύονται πολύ να επικοινωνήσουν μεταξύ τους τις ανάγκες τους. Δυσκολεύονται να διεκδικήσουν τα θέλω τους. Με αυτό τον τρόπο το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η έξτρα επιβάρυνση του ενός από τους δύο. Πέρα από το ότι δεν είναι δίκαιο αυτό δεν είναι και βιώσιμο. Είμαστε ζευγάρι σημαίνει είμαστε μαζί. Συνήθως με αυτό τον ρόλο όπως είπαμε και πιο πάνω επιβαρύνεται η γυναίκα. Ωστόσο υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες επιβαρύνεται ο άντρας. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα κοινωνικά στερεότυπα πάνω στα δύο φύλα.
Έχει να κάνει με το γεγονός πως δε μας έμαθε κανείς να επικοινωνούμε τις ανάγκες μας με το σύντροφό μας. Επιπροσθέτως κάνοντας έξτρα δουλειές στο σπίτι οι οποίες μας αποσπούν εφτά ολόκληρες ώρες από τον προσωπικό μας χρόνο είναι πολύ ωφέλιμο να σκεφτούμε την αξία που έχουμε ως άνθρωποι και ως οντότητες. Δηλαδή την αξία που έχουν αυτές οι συγκεκριμένες 7 h μέσα στην εβδομάδα μου, τις οποίες θα μπορούσα να τις αφιερώσω κάνοντας κάτι που αγαπώ, κάτι που με χαλαρώνει, κάτι που μου δίνει ζωή. Είναι πολύ σημαντικό μέσα στα χρόνια να μην ξεχνάμε πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος μας και η ενέργεια μας. Είναι ωραίο να μοιράζονται οι υποχρεώσεις μεταξύ των συντρόφων.
Είναι ακόμη πιο ωραίο να μη χρειάζεται καν να το ζητήσεις. Στο τέλος της ημέρας όμως είμαστε εμείς με τον εαυτό μας και οφείλουμε να τον προστατεύσουμε απ’ όλα εκείνα που πρόκειται να τον βλάψουν μελλοντικά. Ακόμη κι αν δεν είναι άνθρωποι, ακόμη κι αν είναι το να πλύνεις τα πιάτα μετά από μια τόσο μεγάλη μέρα. Να σας εκτιμάτε!
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
