Κάθε φορά που γνωρίζεις κάποιον, η καρδιά σου παίρνει φωτιά. Μπορεί να μην είναι αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά αν τα vibes νομίζεις ότι είναι σωστά, ξεκινάει εκείνη η φλόγα να υπάρχει. Όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας, και αυτό δεν είναι πάντα απαραίτητα κακό. Κάποιες φορές είναι οκ να θέλεις να αφήσεις την καρδιά σου να σε οδηγήσει.

Όμως, υπάρχουν κάποιοι τύποι ανθρώπων που όσο και αν τους θέλεις, δεν κάνουν για εσένα και το ιδανικότερο θα ήταν να μην υπάρχουν καν στη ζωή σου. Όχι γιατί εσύ δεν είσαι αρκετός/ή, αλλά γιατί εκείνοι έχουν τη δύναμη να σε τραβήξουν προς τα κάτω. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που δε σε χτίζουν, δε σε στηρίζουν αλλά σε λυγίζουν.

 

1. Ο/Η συναισθηματικά απόμακρος/η που ξεκινάει από το “είμαι άνθρωπος-μυστήριο”

Αν έχεις βρεθεί σε σχέση με άνθρωπο που έχει πει «αχ, εγώ δεν είμαι καλός/ή στο να εκφράζομαι», «εγώ δε δείχνω τι νιώθω», ξέρεις ακριβώς τι εννοώ. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θα σου βγάλουν την ψυχή για να σου πουν ένα «μου λείπεις», εκείνοι που όταν τους λες «σ’ αγαπάω» δε θα απαντήσουν και θα σου πουν «η αγάπη φαίνεται με άλλα πράγματα και όχι με λέξεις» — που εν μέρει έχουν δίκιο, αλλά ποιος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να χορτάσει και τα αυτάκια του λιγάκι;

Κι εσύ μένεις εκεί, να περιμένεις, να προσπαθείς να αποκρυπτογραφήσεις σιωπές και να καταλάβεις τι μπορεί να κρύβει αυτή η σιωπή, τι μπορεί να εννοούν πίσω από μισές κουβέντες και τι πραγματικά κρύβουν οι πράξεις τους. Αν πρέπει να παλέψεις και να ζοριστείς εσύ ο/η ίδιος/α για να πάρεις αγάπη, τότε η αγάπη που ψάχνεις δε βρίσκεται εκεί. Συμφωνώ, υπάρχουν άνθρωποι που όντως δεν εκφράζονται εύκολα, αλλά όταν πραγματικά ενδιαφέρονται για κάποιον, βγαίνουν έξω από το κουτί τους και έστω προσπαθούν να βρουν τρόπο. Αν δεν υπάρχει ούτε αυτό, δε χρειάζεται να επιμένεις καν.

 

2. Ο/Η χειριστικός/η που ξεκινάει από το love bombing

Αυτούς τους ανθρώπους μπορείς να τους καταλάβεις πολύ εύκολα πλέον. Ξεκινάς να συζητάς κάτι που σε προβληματίζει και απλά καταλήγεις να απολογείσαι. Στη συζήτηση φυσικά, υπάρχουν ατάκες τύπου «μην τα παίρνεις όλα στραβά», «είσαι πολύ ευαίσθητος/η», «φαντάζεσαι πράγματα» κτλ. Και κάπου εκεί είναι η στιγμή που αμφισβητείς την κρίση σου, το ένστικτό σου και γενικά όλο το vibe που είχες αντιληφθεί.

Η χειριστική συμπεριφορά δεν είναι πάντα εμφανής. Στην αρχή ξεκινά σαν χάδι, γλυκιά, τύπου ενδιαφέρον, και στο τέλος απλά σου ρουφάει όλο το είναι, χάνεις την αυτοπεποίθησή σου και φυσικά έχεις πάντα άδικο. Κανένας άνθρωπος που πραγματικά σε αγαπάει δε θα σε αφήσει να νιώθεις ότι είσαι εσύ το πρόβλημα.

 

3. Ο/Η παντοτινά ανώριμος/η που ξεκινάει από το “δεν ακολουθώ εγώ κανόνες”

Δεν είναι κακό να μην έχεις βρει τα πατήματά σου, ούτε να μη γνωρίζεις τι θέλεις σε κάθε περίοδο της ζωής σου· δεν έχουν γεννηθεί όλοι «work in progress». Απλά, υπάρχει μία τεράστια απόσταση ανάμεσα σε εκείνον/η που προσπαθεί να ωριμάσει και σε εκείνον/η που δεν αντιλαμβάνεται καν την κατάσταση και δεν τον/την ενδιαφέρει αυτό.

Αυτός ο τύπος ανθρώπου ζει στο «εδώ και τώρα», δε θέλει να τον φορτώνουν οι άλλοι με τα προβλήματά τους, δεν ενδιαφέρεται να ρωτήσει και να μάθει πράγματα, δε θέλει δεσμεύσεις και φυσικά δε θέλει να έχει καμία ευθύνη για τίποτα. Συνήθως, αυτούς τους ανθρώπους δε θα χρειαστεί να ζοριστείς πολύ για να τους καταλάβεις, κάνουν «μπαμ» από χιλιόμετρα. Αρκεί να τους καταστήσεις υπεύθυνους για οτιδήποτε, για να σε κρεμάσουν σε δευτερόλεπτα.

Μόνο που οι σχέσεις χρειάζονται ειλικρίνεια, σεβασμό κι αντιμετώπιση των δύσκολων καταστάσεων μαζί. Όταν ο ένας από τους δύο συμπεριφέρεται σαν να είναι ακόμα 17, σίγουρα αυτή η σχέση δε θα μπορέσει να λειτουργήσει σωστά.

Αν συναντήσεις έναν από τους παραπάνω τύπους στη ζωή σου, δε χρειάζεται να τους κατηγορήσεις· προσπάθησε απλά να προστατεύσεις τη δική σου ζωή. Αξίζεις μία σχέση στην οποία είσαι ήρεμος/η, σε σέβονται, επικοινωνούν μαζί σου και θέλουν να είσαι καλά. Στη σχέση σου πρέπει να νιώθεις ασφάλεια και σιγουριά. Είσαι εκεί για να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, όχι για να κάνεις σενάρια και να ψάχνεις συνεχώς αν αυτό μπορεί να οδηγήσει κάπου.

Διάλεξε να είσαι με κάποιον/α που σου δίνει χώρο να είσαι ο εαυτός σου και όχι με κάποιον/α που σου τρώει τον χώρο, την ενέργεια και την ψυχή.

Γιατί στο τέλος της ημέρας, η σχέση που έχεις με τον εαυτό σου είναι αυτή που θα καθορίσει τις υπόλοιπες.

Συντάκτης: Μαίρη Ροβίθη