Υπάρχει μια στιγμή σε κάθε σχέση που το σώμα καταλαβαίνει πριν από το μυαλό. Εκεί που τα λόγια έχουν λιγοστέψει, οι καβγάδες έχουν κουράσει και η σιωπή έχει γίνει πιο βαριά από τις φωνές, το σεξ γίνεται ο καθρέφτης όλης της αλήθειας. Δε χρειάζεται να σου πει ο άλλος «δεν είμαι εδώ πια»· θα το καταλάβεις στον τρόπο που σε ακουμπά, στο πώς αποφεύγει το βλέμμα σου ή στο πόσο μανιασμένα σε αρπάζει, λες και θέλει να κερδίσει κάτι που έχει ήδη χαθεί.
Το κρεβάτι, που κάποτε ήταν το καταφύγιο της σχέσης, γίνεται πεδίο μάχης, αποχαιρετιστήριο τελετουργικό ή προσπάθεια αναβίωσης μιας σπίθας που σβήνει. Οι στάσεις που επιλέγετε δεν είναι απλές κινήσεις του σώματος, αλλά σημάδια για το πού πραγματικά βρίσκεστε σαν ζευγάρι. Είναι μικρές εξομολογήσεις χωρίς λόγια, παραδοχές που καμία συζήτηση δεν τολμά να βγάλει στο τραπέζι.
Γι’ αυτό κι όταν μια σχέση πλησιάζει στο τέλος, το σ#ξ δε μοιάζει ποτέ με εκείνο των πρώτων ημερών. Μοιάζει με αποχαιρετισμό, με προσπάθεια, με συνήθεια ή με ξέσπασμα. Και κάθε στάση κρύβει μέσα της μια ιστορία: του πάθους που έγινε θυμός, της τρυφερότητας που έγινε υποχρέωση ή της έντασης που έγινε η τελευταία απόπειρα να κρατηθεί κάτι ζωντανό.
1. Το «ξέρω τι θέλεις, πάρε το» (doggy style χωρίς βλέμμα)
Η πιο συχνή στάση πριν τον χωρισμό. Γυρισμένοι πλάτη-πρόσωπο, χωρίς μάτια να συναντιούνται, χωρίς ανάγκη για τρυφερότητα. Το σώμα δίνει, αλλά η ψυχή κρατιέται πίσω. Είναι το σεξ που μοιάζει περισσότερο με εκτόνωση παρά με ένωση.
2. Το «τελευταίο χαρτί» (ιεραποστολικό αλλά με υπερβολικό πάθος)
Μια στάση που, θεωρητικά, είναι η πιο τρυφερή. Κι όμως, σε αυτή τη φάση γεμίζει με μανία. Σφίγγεις πιο πολύ, φιλάς πιο έντονα, αγγίζεις σαν να θες να κρατήσεις κάτι που σου γλιστράει. Είναι η απέλπιδα προσπάθεια να ξαναφέρεις πίσω το «μαζί», να αναστήσεις τη σπίθα. Όμως το πάθος εδώ δεν είναι ερωτικό· είναι φόβος. Είναι το «αν φύγει τώρα, τουλάχιστον να φύγει με κάτι μεγάλο».
3. Το «εσύ εκεί, εγώ εδώ» (κουτάλι με παγωμένη απόσταση)
Θεωρητικά τρυφερό, αλλά στην πράξη νιώθεις πως τα κορμιά είναι κολλημένα και οι ψυχές σε άλλα δωμάτια. Το spooning γίνεται ασφυκτικό, σαν μια αγκαλιά που παρατείνεται από συνήθεια και όχι από επιθυμία. Σαν μια προσπάθεια να αναβιώσεις την τρυφερότητα που έχει χαθεί, αλλά αντί να ζεστάνει, θυμίζει πόσο ψυχρό έχει γίνει το «μαζί». Είναι το σεξ της οικειότητας που έχει ξεφτίσει.
4. Το «ας βγάλουμε το άχτι» (rough sex σαν καβγάς)
Το πάθος βγαίνει σε ένταση, τραβήγματα, δύναμη. Δεν είναι παιχνίδι εξουσίας από καύλα, αλλά από θυμό. Το σ#ξ γίνεται πεδίο μάχης: δύο άνθρωποι που δεν μπορούν να πουν με λόγια όσα νιώθουν, τα ξεσπάνε με τα σώματα. Και μετά την κορύφωση, μένει μόνο σιωπή.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί το σ#ξ είναι το πιο ειλικρινές τεστ σχέσης. Όταν η επικοινωνία χαλάει, όταν η αγάπη έχει γεμίσει ρωγμές, οι στάσεις δεν είναι τυχαίες· είναι σημάδια. Μπορεί να δείχνουν ότι κρατιέστε από τα τελευταία ψίχουλα πάθους ή ότι έχετε ήδη παραδοθεί στη φθορά.
Το ερώτημα είναι απλό: μετά το σ#ξ, νιώθεις πιο κοντά ή ακόμα πιο μακριά; Εκεί κρύβεται και η απάντηση για το αν η σχέση έχει άλλη σεζόν ή τελείωσε στο τελευταίο επεισόδιο.
