Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων σ’ αυτόν τον πλανήτη: αυτοί που λένε «άναψέ το» και αυτοί που λένε «θα με πιάσει αλλιώς μετά». Και κάπου ανάμεσα σ’ αυτούς, υπάρχει όλο το φάσμα των ανθρώπων που έχουν συνδέσει τον μπ@φο με το σ3ξ ως μέσο χαλάρωσης, ως εμπειρία απόδρασης ή απλώς ως άλλη μία μορφή τρυφερότητας που καπνίζει.
Ας το πούμε ευθέως: το χόρτο και το σ3ξ πάνε μαζί για πολλούς ανθρώπους. Δεν είναι τυχαίο. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ντοπαμίνη, η λίμπιντο παίρνει φωτιά, το σώμα χαλαρώνει, οι αισθήσεις οξύνονται, το δέρμα αποκτά μια σχεδόν ηλεκτρισμένη ευαισθησία. Το βλέμμα βαραίνει, τα χάδια γίνονται αργά, τα φιλιά πιο μαλακά, το timing επιμηκύνεται. Κάποιοι το περιγράφουν ως “tantric light mode”, άλλοι ως «το καλύτερο σ3ξ της ζωής μου με σβηστά φώτα και μυρωδιά χόρτου».
Και ναι, υπάρχει επιστημονική βάση. Η TΗC η δραστική ουσία της κάννaβης, επιδρά στους ίδιους υποδοχείς του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην ευχαρίστηση, τη χαλάρωση και την αντίληψη του χρόνου. Με απλά λόγια: όλα φαίνονται πιο έντονα, πιο αργά, πιο βαθιά. Για κάποιους, αυτό σημαίνει πιο απολαυστικό σ3ξ. Για άλλους, πιο… δύσκολο να τελειώσει. Κυριολεκτικά.
Γιατί εδώ αρχίζει το “ναι μεν, αλλά”.
Η κάννaβη μπορεί να σε βοηθήσει να χαλαρώσεις — ειδικά αν είσαι άνθρωπος που αγχώνεται με την εικόνα του σώματός του ή με την “επίδοση” (που ας το παραδεχτούμε, όλοι έχουμε βρεθεί εκεί). Από την άλλη όμως, η ίδια χαλάρωση μπορεί να γίνει υπερβολική. Το σώμα δεν “ακολουθεί” πάντα το μυαλό, το τελείωμα μπορεί να αργήσει, ή να μη φτάσει ποτέ. Για τους άνδρες, ειδικά, η υπερβολική χρήση σχετίζεται με δυσκολία στη στύση ή καθυστέρηση στην εκσπερμάτιση. Για τις γυναίκες, μπορεί να σημαίνει απώλεια εστίασης ή συναισθηματικό “ναι μεν, αλλά δεν νιώθω”.
Και μετά υπάρχει το άλλο κομμάτι: η εξάρτηση από το συναίσθημα της «χαλαρής σύνδεσης».
Πολλοί χρήστες αναφέρουν ότι με τον καιρό δυσκολεύονται να συνδεθούν σ3ξουαλικά χωρίς να καπνίσουν. Όχι γιατί δεν μπορούν, αλλά γιατί το χόρτο γίνεται το εργαλείο που ξεκλειδώνει τη χαλαρότητα — μια τεχνητή αίσθηση ασφάλειας που μπερδεύεται με τη φυσική οικειότητα. Κι εκεί κάπου, το σ3ξ περνά από το “απελευθερωτικό” στο “προγραμματισμένο”.
Οι έρευνες (ναι, έχουν γίνει αρκετές, κυρίως σε ΗΠΑ και Καναδά) λένε ότι το χόρτο μπορεί να αυξήσει τη λίμπιντο και να βελτιώσει τη σ3ξουαλική εμπειρία — όταν χρησιμοποιείται περιστασιακά και συνειδητά. Αλλά ταυτόχρονα, όσοι το κάνουν “κανόνα” αναφέρουν πτώση στη διέγeρση, δυσκολία στην επικοινωνία με τον σύντροφο και μια γενική «ασάφεια» στο συναίσθημα. Γιατί ναι, το σώμα μπορεί να απογειώνεται, αλλά η ψυχή δεν είναι πάντα onboard.
Εδώ λοιπόν έρχεται το ερώτημα: τι ψάχνεις στο σ3ξ;
Αν θέλεις απόδραση, το χόρτο θα σε βοηθήσει να “ξεφύγεις” από το κεφάλι σου. Αν όμως θέλεις σύνδεση, πιθανότατα θα σε κρατήσει σε ένα ομιχλώδες ενδιάμεσο. Το μυαλό σου θα πλέει, αλλά τα μάτια σου δε θα βλέπουν καθαρά τον άνθρωπο απέναντί σου. Κι ας φαίνεται ότι “όλα πάνε τέλεια”.
Γιατί το σ3ξ δεν είναι μόνο σώμα. Είναι και η ικανότητα να μένεις παρών. Και ο μπ@φος, όσο ωραία κι αν μυρίζει, είναι expert στο να σε αποσπάει απ’ αυτό το “παρών”.
Δεν είναι κακό. Αρκεί να ξέρεις τι κάνεις.
Να μην ψάχνεις το “ανέβασμα” για να νιώσεις οικειότητα. Να μην το χρειάζεσαι για να αφεθείς. Και να μην πιστεύεις ότι κάθε φορά που το ανάβεις, ανοίγεις πύλη προς τον παράδεισο. Γιατί ναι, μπορεί να τον δεις, αλλά μπορεί και να σου ξεφύγει μέσα στον καπνό.
Σε μικρές δόσεις, είναι σαν να βάζεις λίγο αλάτι στην εμπειρία: τονίζει τη γεύση. Σε μεγάλες, καίει τη γλώσσα.
Όπως σε κάθε τι ερωτικό, το θέμα είναι η πρόθεση. Θες να μοιραστείς τη στιγμή ή να την αναισθητοποιήσεις; Θες να νιώσεις ή να αποφύγεις να νιώσεις;
Κι εκεί, όπως πάντα, βρίσκεται όλη η ουσία.
