Αισθάνομαι κάποιες φορές την ανάγκη να απολογηθώ για άρθρα που γράφω, σαν το σημερινό, λογοκρίνοντας τον εαυτό μου κι έχοντας τη βεβαιότητα πως κάποιοι θα ταυτιστούν, αλλά κάποιοι άλλοι θα τα επικρίνουν. Καταλήγω κάθε φορά, όμως, που γράφω αυτά τα άρθρα πως έστω και ένας/μία να υπάρχουν οι οποίοι το ζουν, τότε ναι, αξίζουν τον κόπο. Αξίζουν τον κόπο όμως και για κάποιους που το σκέφτονται και ίσως δεν το έχουν ολοκληρώσει, σκεπτόμενοι όλα αυτά τα «μη» της κάθε κοινωνίας.
Αλήθεια, ούτε αυτό το κατάλαβα ποτέ μου. Πώς είναι δυνατόν η κοινωνία να έχει λόγο στο κρεβάτι μας; Στο πλαίσιο που όσα εμείς κάνουμε δε βλάπτουν κανέναν, όταν ο σεβασμός για τους γύρω μας είναι δηλωμένος, τότε ο καθένας αποφασίζει για τη ζωή του. Ακόμα και όταν σκέφτεται μια σχέση ελεύθερης χρήσης.
Τι είναι όμως μια σχέση ελεύθερης χρήσης; Είναι μια συναινετική διαδικασία όπου οι σύντροφοι συμφωνούν να είναι σ#ξουαλικά διαθέσιμοι ο ένας στον άλλον ανά πάσα στιγμή, χωρίς να χρειάζεται να ζητούν άδεια ή να ρωτάνε κάθε φορά. Σε μια συνηθισμένη σχέση οι σ#ξουαλικές επαφές ξεκινούν με μια τελετουργία ή με μια ερώτηση τύπου “θέλεις;” που ακολουθεί ένα φλερτ και πολλά προκαταρκτικά. Σε μια σχέση ελεύθερης χρήσης ξεχάστε όλα τα παραπάνω.
Μην πιαστείτε από τη λέξη «ελεύθερη» και σκεφτείτε οτιδήποτε, γιατί ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση της ελεύθερης χρήσης βασιζόμαστε στη συναίνεση, στα απόλυτα όρια αλλά και στην εμπιστοσύνη μεταξύ των συντρόφων. Δεν έχει καμία σχέση με τη μορφή της ανοιχτής σχέσης, όπου οι σύντροφοι μπορούν να εξερευνήσουν τα όριά τους με άλλους συντρόφους, αλλά ούτε και με την πολυσυντροφικότητα· εκεί έχουμε πολλαπλούς συντρόφους. Είναι σαφές πως μια σχέση ελεύθερης χρήσης επικεντρώνεται αποκλειστικά στο ζευγάρι και στα μεταξύ τους όρια.
Όλο αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν υπάρχει η συναίνεση. Οι σύντροφοι συμφωνούν εκ των προτέρων πως ναι μεν υπάρχει η σεξουαλική διαθεσιμότητα, αλλά μπορούν ανά πάσα στιγμή είτε να αρνηθούν είτε να την επαναδιαπραγματευτούν. Κι εδώ μπαίνει για άλλη μια φορά η λέξη ασφαλείας που δε θα βαρεθώ να σας γράφω, για να καταλάβουμε όλοι πως η ασφάλεια των συντρόφων μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Μπορεί να δεσμευόμαστε πως θα έχουμε μια συνεχή συναίνεση ανεξάντλητου και διαθέσιμου σεξ, αλλά μέσα από τον σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου.
Πώς ξεκινάει όλο αυτό; Για αρχή, με μια ειλικρινή συζήτηση. Τι μας κάνει να νιώθουμε καλά, πώς το έχουν αυτοί στο μυαλό τους. Αυτή η ειλικρίνεια είναι και ο κανόνας για να αποτραπούν λάθη και να οδηγηθούμε σε συγκρούσεις. Η εμπιστοσύνη είναι το στοιχείο που θα χτίσει την απελευθέρωση σ’ αυτό που θέλουμε. Και οι δύο σύντροφοι πρέπει να αισθάνονται σίγουροι και να καταλάβουν πως το είδος αυτής της σχέσης δε σημαίνει πως γινόμαστε διαθέσιμα υποχείρια του σεξ ανά πάσα στιγμή.
Καμία σχέση ελεύθερης χρήσης δεν είναι ίδια με την άλλη, καθώς κάθε ζευγάρι έχει διαφορετικούς τρόπους και κανόνες που ορίζει πώς θα γίνεται. Κάποιοι θέλουν συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, κάποια ζευγάρια δε βάζουν όρια και αποφασίζουν όποτε τύχει. Εδώ κρύβεται και το γουστόζικο της υπόθεσης: να προσαρμόσουμε τη σχέση της ελεύθερης χρήσης έτσι ώστε να ταιριάζει στις επιθυμίες και των δύο συντρόφων.
Οι ρόλοι σε μια σχέση ελεύθερης χρήσης εξαρτώνται από μια αμοιβαία συμφωνία. Κάποιοι συμφωνούν να αναλαμβάνει ένας την πρωτοβουλία και κάποιες συμφωνίες είναι πλήρως αμοιβαίες, με το να λειτουργούν και οι δύο ελεύθερα ανάλογα με τις επιθυμίες τους. Όλα πάλι μπορούν να αλλάξουν ανάλογα με τη διάθεση, την προτίμηση ή τη στιγμή.
Και τώρα θα αναρωτιέστε: “και καλά γιατί θα πρέπει να υπάρχει μια σχέση ελεύθερης χρήσης;”. Γιατί αναπτύσσεται μια βαθύτερη οικειότητα, με την εμπιστοσύνη να την πυροδοτεί καθώς οι σύντροφοι μοιράζονται ανοιχτά τις επιθυμίες τους. Γιατί η αυθόρμητη ελευθερία χωρίς διαπραγματεύσεις δίνει μια αίσθηση απελευθέρωσης στη σχέση μας και τέλος, με τις συζητήσεις για τις ανάγκες και τα όριά μας, δυναμώνουμε την επικοινωνία στη σχέση.
Ποιος είπε πως είναι εύκολο να χτιστεί; Χωρίς σαφή όρια υπάρχει ανά πάσα στιγμή ο κίνδυνος της παρεξήγησης. Αν δεν υπάρχει διάλογος κινδυνεύουμε από συναισθηματικές περιπλοκές και φυσικά και οι δύο σύντροφοι πρέπει να είναι απόλυτα ευγραμμισμένοι στις αποφάσεις τους. Οι σχέσεις ελεύθερης χρήσης δεν είναι για όλους. Απαιτεί συναισθηματική ωριμότητα, καθώς οι σύντροφοι πρέπει να συμφωνούν πλήρως με τη σχέση και να αισθάνονται ώριμοι.
Αν νομίζετε πως η ιδέα μιας σχέσης ελεύθερης χρήσης σας αρέσει, μην την αποφύγετε. Δείτε το σαν μια πρόκληση. Μπορεί να ακούγεται σαν φαντασίωση και ίσως έτσι να είναι, αλλά μια τολμηρή προσέγγιση που, όπως και να σας έλκει, θα πρέπει να τη μοιραστείτε με συντρόφους που είναι ανοιχτοί και κατανοούν τις επιθυμίες σας. Οι καλύτερες σχέσεις χτίζονται πάνω σε κοινές επιθυμίες και αμοιβαίες φροντίδες, και αυτό κρατήστε πριν αποφασίσετε.
Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
