Δεν είναι ότι δεν κάνεις σ#ξ. Κάνεις. Και συχνά. Απλώς, δεν είναι με αυτούς που θέλεις – είναι με αυτούς που αντέχεις. Δεν είναι οι άνθρωποι που σε κάνουν να τρέμεις από πόθο, αλλά εκείνοι που δε θα σε κάνουν να τρέμεις από ανασφάλεια. Δεν είναι οι επιθυμίες σου που διαλέγουν, είναι το νευρικό σου σύστημα που προστατεύεται.
Καλωσήρθες στο σύνδρομο του “safe f#ck”: μια κατάσταση όπου κάνεις σ#ξ με άτομα που νιώθεις ότι δε θα σε πληγώσουν, δε θα σε εκθέσουν, δε θα σε εγκαταλείψουν. Αλλά και – let’s be honest – δε θα σε ανατινάξουν και στα ουράνια.
Safe f#ck = Safe space;
Αυτός ή αυτή είναι το άτομο που:
Δε σε φτιάχνει πραγματικά, αλλά σε ηρεμεί.
Δεν προκαλεί χημικά εγκαύματα μέσα σου, αλλά μια αίσθηση σταθερότητας.
Δε νιώθεις ότι θες να τον/την σκίσεις, αλλά ξέρεις ότι δε θα σου διαλύσει την ψυχή.
Είναι το σ#ξ που θυμίζει κοτόπουλο με ρύζι: δε θα το ποστάρεις στο Instagram, αλλά ξέρεις ότι ποτέ δε σε πείραξε στο στομάχι.
Και σε κάποιες φάσεις, αυτό είναι μια υπέροχη ανάσα.
Γιατί το κάνουμε αυτό;
Φόβος απόρριψης: Αν έχεις πληγωθεί, προτιμάς να επιλέγεις άτομα που δε σε “κρατάνε” από πουθενά. Άτομα που δεν έχεις ανάγκη, άρα δεν μπορούν να σε διαλύσουν.
Συναισθηματικό burn out: Αν έχεις περάσει από τοξικές σχέσεις ή ψυχική εξάντληση, αναζητάς την πιο low-risk εκδοχή του σ#ξ.
Ανασφάλεια: Μπορεί μέσα σου να πιστεύεις ότι δεν αξίζεις κάποιον/α που να σε φτιάχνει στα αλήθεια. Οπότε καταλήγεις σε “ασφαλείς” επιλογές.
Αποφυγή οικειότητας: Το πραγματικό σ#ξ – το βαθύ, το ακατέργαστο, το συγκλονιστικό – απαιτεί να εκτεθείς. Αν σε τρομάζει αυτό, κρύβεσαι πίσω από σεξ με ανθρώπους που δε σε αγγίζουν πραγματικά.
Η σκοτεινή πλευρά του “safe fuck”
Ενώ σε πρώτο επίπεδο νιώθεις “ασφαλής”, μακροπρόθεσμα μπορεί να:
-Βυθιστείς σε σ#ξουαλική απονέκρωση: δεν έχεις στ’ αλήθεια ερωτική έξαψη, απλώς κάνεις κάτι μηχανικό.
-Πιστέψεις ότι το έντονο σ#ξ “δεν είναι για σένα”.
-Μπεις σε κύκλους σχέσεων χωρίς συναισθηματική ή ερωτική ταύτιση, με αποτέλεσμα να νιώθεις κενός/ή και ανεπιθύμητος/η.
-Ταυτίσεις τη σ#ξουαλική ασφάλεια με το “λίγο”, και την ερωτική επιθυμία με τον πόνο.
Πώς καταλαβαίνεις ότι το κάνεις;
Αν:
-Φαντασιώνεσαι άλλους ανθρώπους ενώ κάνεις σεξ με κάποιον.
-Βαριέσαι κατά τη διάρκεια ή θες απλώς να “τελειώσει”.
-Δε νιώθεις την παραμικρή ζήλια ή πόθο για το άτομο εκτός σεξουαλικού context.
-Προτιμάς να κάνεις σεξ με κάποιον επειδή “δε θα σου γίνει βάρος”.
-Λες φράσεις τύπου: «Δε με τρελαίνει, αλλά είναι καλό παιδί», «Δεν τον θέλω, αλλά δε με πιέζει», «Ξέρω ότι δε θα μου δημιουργήσει πρόβλημα».
Τότε… sorry, αλλά μάλλον τον/τη χρησιμοποιείς για να αποφύγεις τα πραγματικά σου ερωτήματα.
Πότε γίνεται πρόβλημα;
Όταν:
-Το pattern επαναλαμβάνεται συστηματικά.
-Δεν μπορείς να θυμηθείς πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες να σου κόβεται η ανάσα για κάποιον.
-Πείθεις τον εαυτό σου ότι έτσι είναι το “σωστό”, απλώς επειδή το “επικίνδυνο” σε πονάει.
Το safe f#ck δεν είναι πρόβλημα. Το μόνιμο πάγωμα της επιθυμίας είναι. Για να απεγκλωβιστείς από αυτό, χρειάζεται να κάνεις ένα ειλικρινές reset: πάρε απόσταση από το σ#ξ για λίγο, όχι σαν τιμωρία, αλλά σαν ευκαιρία να αφουγκραστείς τι λαχταρά πραγματικά το σώμα σου όταν δεν το “ταΐζεις” με ασφάλεια. Αντί να αναρωτιέσαι ποιος σε θέλει, ρώτα τον εαυτό σου με ωμότητα: “ποιον θέλω εγώ;” – και τόλμησε να δεις την απάντηση χωρίς ενοχή. Η επιθυμία σου μπορεί να σε φέρει σε άβολα μονοπάτια, αλλά είναι αληθινή. Ίσως αυτός ο μικρός ερωτικός πυρετός είναι το πρώτο βήμα για να ζήσεις κάτι αξέχαστο.
Η ζωή δεν είναι μόνο για να την επιβιώσεις. Είναι για να τη νιώσεις. Το ίδιο και το σ#ξ. Μην αφήνεις την καρδιά σου να μένει σε safe mode για πάντα. Η επιθυμία είναι επικίνδυνη, ναι. Αλλά εκεί κρύβεται και όλο το νόημα.
