Ατύχημα με τέσσερα άτομα να εκσφενδονίζονται από παιχνίδι σημειώθηκε το βράδυ της Παρασκευής σε λούνα παρκ στη Ρόδο, στην περιοχή Κρεμαστή όπου διεξαγόταν πανηγύρι.
Σύμφωνα με το Βήμα της Δωδεκανήσου, το ατύχημα συνέβη στο γνωστό παιχνίδι «ταψί». Σε βίντεο που κατέγραψε αυτόπτης μάρτυρας διακρίνεται η στιγμή που ένα από τα καθίσματα υποχωρεί, με αποτέλεσμα οι επιβάτες να εκτοξευθούν από τη δύναμη της περιστροφής και να καταλήξουν πάνω στα προστατευτικά κάγκελα. Οι τέσσερις άνθρωποι χτύπησαν και επικράτησε πανδαιμόνιο, ενώ όσοι βρίσκονταν στο σημείο έσπευσαν να βοηθήσουν.
Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν για τις πρώτες βοήθειες, με την κατάστασή τους – σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες – να μην εμπνέει ανησυχία. Ωστόσο, το σοκ για όσους βρέθηκαν στο λούνα παρκ εκείνη τη στιγμή παραμένει μεγάλο, καθώς το παιχνίδι είχε γεμίσει από κόσμο, ανάμεσά τους και οικογένειες με μικρά παιδιά.
Τι συμβαίνει με τα λούνα παρκ στην Ελλάδα;
Το περιστατικό στη Ρόδο δεν είναι μεμονωμένο. Για χρόνια, τα λούνα παρκ στην Ελλάδα λειτουργούν σαν «γκρίζες ζώνες» διασκέδασης: χωρίς επαρκή ελέγχους, με ελλιπή μέτρα ασφαλείας, με αμφίβολες άδειες και πολλές φορές με χειριστές που δεν έχουν καμία εξειδίκευση.
Δεν είναι τυχαίο πως στο παρελθόν έχουμε θρηνήσει ακόμη και θύματα – χαρακτηριστική η περίπτωση του 19χρονου που σκοτώθηκε το 2024, όταν το κάθισμα σε παιχνίδι “Crazy Dance” αποσπάστηκε λόγω ελλιπούς συντήρησης, εκτινάσσοντάς τον. Λίγα μόλις χρόνια πιο πριν, το 2019 στον Αλμυρό, εκτινάχθηκε και βρήκε ακαριαίο θάνατο η 13χρονη Σεράινα Χουλιάρα από παιχνίδι σε αντίστοιχο λούνα παρκ. Στη Λέσβο, το 2010, ο έφηβος Μιχάλης Μάλλης τραυματίστηκε σοβαρά σε τραμπολίνο, έγινε τετραπληγικός και πέθανε αργότερα, (σε ηλικία 18 ετών). Ο υπεύθυνος του παρκ καταδικάστηκε σε φυλάκιση με αναστολή.
Παρά τις εξαγγελίες κάθε φορά, το τοπίο παραμένει θολό: οι αρμοδιότητες μοιράζονται μεταξύ δήμων και περιφερειών, οι έλεγχοι συχνά περιορίζονται σε γραφειοκρατικές διαδικασίες και οι υπεύθυνοι βρίσκουν «παραθυράκια» για να λειτουργούν.
Η ουσία είναι μία: μιλάμε για χώρους όπου συγκεντρώνονται παιδιά και οικογένειες, και όμως η ασφάλεια αντιμετωπίζεται σαν δευτερεύον ζήτημα. Ένα σπασμένο κάθισμα, μια χαλαρή βίδα, ένας απροετοίμαστος χειριστής μπορεί να μετατρέψει το παιχνίδι σε εφιάλτη. Και η αλήθεια είναι πως όσο θεωρούμε ότι «τίποτα δε θα συμβεί», αφήνουμε να διαιωνίζεται ένα καθεστώς παρανομίας και ανευθυνότητας. Και κάθε φορά που γίνεται ένα ατύχημα, θυμόμαστε για λίγο το πρόβλημα μέχρι να ξεχαστεί ξανά.
Ίσως ήρθε η ώρα να τεθεί επιτέλους ένα σαφές πλαίσιο για τη λειτουργία των λούνα παρκ στην Ελλάδα – με πιστοποιήσεις, εκπαίδευση προσωπικού, τακτικούς ελέγχους και αυστηρές ποινές. Γιατί η διασκέδαση δεν μπορεί να παίζεται κορώνα-γράμματα με την ασφάλεια ανθρώπων.
