Ευρωεκλογές σε ακριβώς έναν μήνα από τώρα, σημαίνει πολιτικές παρουσίες που ξεχύνονται σε κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και του διαδικτυακού κόσμου, επικοινωνώντας όλα όσα σκοπεύουν να κάνουν (για να μην κάνουν τίποτα μετά). Σταυρώστε με σταυρώστε με στα χέρια σας σηκώστε με λοιπόν, αλλά σε μια πιο gen z εκδοχή, λένε και μέσα από το τικτοκ (βλέπε την πιο πρόσφατη περίπτωση Αχτσιόγλου με vlogάκι spend the day with me).
Για να τα λέμε όλα όμως κι επειδή πρέπει να είμαστε δίκαιοι, ο πρώτος τικτοκερ στην ελληνική πολιτική σκηνή υπήρξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Με μια ομάδα που θα ζήλευε και η Τούνη, μπήκε με φόρα (αν κι αυτό είναι από άλλο σίριαλ) κι ανέβασε μια σειρά από βιντεάκια στα οποία προσπάθησε (κι ως ένα σημείο τα κατάφερε) να δείξει μια πιο κουλ κι απαλή εκδοχή του.
Αυτή τη φορά και μέσω του πυρετού της γιουροβίζιον, λίγες ώρες πριν προβληθεί ο δεύτερος ημιτελικός, βγαίνει με την πουκαμισιά του τη γαλάζια στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του και μας «τραγουδάει» το «Ζάρι» της Μαρίνας Σάττι, ξεκινώντας έτσι την καμπάνα του για τις ευρωεκλογές στο TikTok. Πιο συγκεκριμένα, αυτοτρολάρεται, αναφερόμενος σε μια ομιλία του που ένα του σαρδάμ τον οδήγησε στο να επαναλάβει αρκετές φορές τον στίχο «τα-τα-τα» ενώ χωρίς καμία συστολή η ομάδα του μοντάζ του πήρε το συγκεκριμένο στιγμιότυπο και το κούμπωσε στο τραγούδι, κάνοντας το ρεμίξ που δεν ξέραμε ότι χρειαζόμασταν στη ζωή μας.
@kyriakosmitsotakis_ Παμε 💪🏻 #ευρωεκλογες ♬ original sound – Kyriakos Mitsotakis
Κι επειδή ένα δυνατό χαρτί ποτέ δεν είναι αρκετό, εμφανίζει έπειτα και το ευρωκομματόσκυλο, πια, Πίνατ, για να δώσει τα ρέστα του. Άμα θες μετά μην το παρακολουθήσεις το βίντεο. Μπορείς; Δεν μπορείς και η επικοινωνιολόγοι του το ξέρουν πάρα πολύ καλά αυτό. Έτσι, μετά τη Μαρίνα, τον Πίνατ και τη χαλαρή μπλε πουκαμισιά, μιλάμε και λιγάκι για το πρόβλημα της ακρίβειας που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, ε όσο χρόνο μας αφήνει η πλατφόρμα δηλαδή: «Ξέρουμε ότι υπάρχει μια δυσκολία με το θέμα της ακρίβειας», τονίζει χαρακτηριστικά. Κυριάκο μου, εμείς ευχαριστούμε (όρθια).
Με αυτόν τον πρωτοποριακό τρόπο επικοινωνίας, τα πολιτικά πρόσωπα της χώρας προσπαθούν να κάνουν το κομμάτι τους απλώνοντας χέρι προς gen z και gen a κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Είναι λίγο άβολο, όμως ταυτόχρονα έχει κι αυτή την άχαρη γοητεία, αν κι ορισμένες φορές σε αποσπά εξαιρετικά εύκολα από εκείνα που ίσως δικαίως θα περίμενες να ακούσεις και να δεις από την εξουσία της χώρας. Στην τελική, άσε να μας φέρει ό,τι θέλει μετά, αλλά πόνος μη μας έρθει μακάρι, κύριε Πρωθυπουργέ.
