Τον Απρίλιο, ο Έρικ Ντέιν – ο ακαταμάχητος Dr. Mark Sloan του Grey’s Anatomy, ο McSteamy που έκανε τα monitors να κοκκινίζουν – βγήκε μπροστά και ανακοίνωσε ότι διαγνώστηκε με ALS. Την εκφυλιστική νόσο που μεθοδικά «παγώνει» το σώμα, αφήνοντας όμως τον εγκέφαλο πλήρως συνειδητό να βιώνει κάθε στάδιο της παράλυσης. Την ίδια νόσο που καθήλωσε τον Στίβεν Χόκινγκ και που σήμανε το πρόωρο φινάλε για τον θρυλικό μπέιζμπολίστα Lou Gehrig.

Και ενώ η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου, ο ίδιος ο Ντέιν κράτησε χαμηλό προφίλ. Μέχρι τώρα. Περίπου τρεις μήνες μετά, αποφασίζει να μιλήσει για την ίδια του τη ζωή. Κάθεται στην καρέκλα του Good Morning America και καταρρίπτει – με κάθε ράγισμα στη φωνή του – την ψευδαίσθηση ότι η διασημότητα μπορεί να σε προστατέψει από τη μοίρα. Το teaser που κυκλοφόρησε την Πέμπτη αποκαλύπτει έναν άνθρωπο γυμνό συναισθηματικά μπροστά στην κάμερα. Έναν Έρικ Ντέιν ευάλωτο, συγκινημένο, ειλικρινή.

«Ξυπνάω κάθε πρωί και το πρώτο πράγμα που λέω στον εαυτό μου είναι ότι αυτό συμβαίνει. Δεν είναι ένα όνειρο», λέει στο απόσπασμα, με τη φωνή του να τρέμει. Στο τέλος του trailer, τον βλέπουμε να δακρύζει καθώς ψιθυρίζει: «Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι το τέλος της ιστορίας μου. Δεν πιστεύω ότι είναι το δικό μου τέλος».

 

 

Τι είναι η ALS

Η ALS (Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση), γνωστή και ως νόσος του Lou Gehrig, είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική ασθένεια που προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα που ελέγχουν τις μυϊκές κινήσεις. Ο ασθενής χάνει σταδιακά τη δυνατότητα να κινείται, να μιλά, να καταπίνει, ακόμη και να αναπνέει. Το μυαλό, ωστόσο, παραμένει σε πλήρη εγρήγορση – ένας εφιάλτης παγιδισμένος σε ένα σώμα που προδίδει.

Η πρόγνωση είναι δύσκολη: οι περισσότεροι ασθενείς καταλήγουν μέσα σε 3-5 χρόνια από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων. Μόλις το 10% ζει πάνω από μία δεκαετία. Η διάγνωση ισοδυναμεί με μια αργή και βασανιστική αποχαιρετιστήρια πράξη – και όμως, κάποιοι βρίσκουν μέσα σε αυτή τη σκοτεινή προοπτική ένα ανέλπιστο φως.

Ο Έρικ Ντέιν, ο ευγενής ζεν πρεμιέ της μικρής οθόνης, δίνει τώρα την πιο σκληρή ερμηνεία της ζωής του – αυτή που δεν έχει γράψει σεναριογράφος. Όμως δε ζητά συμπόνια. Ζητά επίγνωση, δύναμη και πίστη. Πίστη στο γεγονός ότι ακόμα κι όταν όλα δείχνουν πως τελειώνουν, η ιστορία μπορεί να αλλάξει. Ίσως να μη γράφεται με happy end, αλλά με αξιοπρέπεια, με μάχη, με θάρρος.

Κι αν κάτι μας αφήνει αυτό το trailer, είναι το βλέμμα ενός άνδρα που – ακόμα και μέσα στον φόβο – αρνείται να υπογράψει το τέλος του. Γιατί, όπως λέει και ο ίδιος, “δεν πιστεύω ότι είναι το δικό μου τέλος”. Και κάπως έτσι, ο McSteamy έγινε ξανά ήρωας. Αυτή τη φορά, στην πραγματική ζωή.