Ένας πεζοπόρος χάθηκε για 24 ώρες στο βουνό Mount Elbert του Κολοράντο, οι διασώστες κινητοποιήθηκαν, οι δικοί του ανησύχησαν, αλλά εκείνος… απλώς αγνόησε τα τηλεφωνήματα. Όχι γιατί δεν είχε σήμα. Όχι γιατί το κινητό του έσβησε. Αλλά επειδή τον καλούσαν… άγνωστοι αριθμοί. Και ποιος απαντά πλέον σε τέτοιους;
Η ανακοίνωση της ομάδας διάσωσης Lake County Search and Rescue (LCSR) ήταν ξεκάθαρη: «Ο πεζοπόρος αγνόησε επανειλημμένες κλήσεις μας γιατί δεν αναγνώρισε τον αριθμό». Αν δεν ήταν τόσο αγχωτικό όλο αυτό, θα μπορούσε να είναι σενάριο κωμικής σειράς: εσύ έχεις χαθεί στο δάσος, μια ομάδα διασωστών έχει επιστρατευτεί για να σε βρει, και εσύ βλέπεις τις κλήσεις και σκέφτεσαι “σιγά μην είναι πάλι για φωτοβολταϊκά…”
Ο αγνοούμενος ξεκίνησε την πεζοπορία του στις 9 το πρωί και δεν επέστρεψε ποτέ στο προγραμματισμένο του ραντεβού με την πραγματικότητα. Δήλωσαν την εξαφάνισή του στις 8 το βράδυ. Οι διασώστες τον καλούσαν, του έστελναν μηνύματα, προσπαθούσαν να τον εντοπίσουν — αλλά εκείνος είχε πάρει λάθος μονοπάτι και… το κινητό του σε Do Not Disturb. Όταν τελικά κατάφερε να επιστρέψει στο αυτοκίνητό του, περίπου 24 ώρες αργότερα, δεν είχε ιδέα ότι μια ολόκληρη επιχείρηση διάσωσης είχε στηθεί για χάρη του. Το χειρότερο; Όλοι του είχαν τηλεφωνήσει, αλλά δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει — γιατί “δεν ήξερε ποιος ήταν”.
Πόσες φορές δεν έχουμε κοιτάξει την οθόνη μας, δειλά, βλέποντας έναν αριθμό που δεν αναγνωρίζουμε, και σκεφτόμαστε: «Σίγουρα είναι ή πωλητής ή παλιός έρωτας ή και τα δύο»; Όμως υπάρχει και ένα μάθημα εδώ: όταν έχεις χαθεί στο βουνό, και βλέπεις έναν αριθμό να σε καλεί ξανά και ξανά, ίσως – λέμε ίσως – αξίζει να το σηκώσεις. Μπορεί να είναι η διαφορά ανάμεσα στο να περάσεις το βράδυ σου στο σακίδιο, και το να επιστρέψεις σπίτι σου με ένα καλό ανέκδοτο για το τραπέζι.
Η ομάδα διάσωσης τόνισε με ευγένεια (και λίγη απογοήτευση):
«Αν έχετε καθυστερήσει σε σχέση με το πρόγραμμά σας και αρχίσετε να δέχεστε επανειλημμένες κλήσεις από άγνωστο αριθμό, απαντήστε. Μπορεί να είναι μια ομάδα διάσωσης που προσπαθεί να επιβεβαιώσει ότι είστε καλά!» Και συμπληρώνουν: «Αυτό που εκ των υστέρων φαίνεται αυτονόητο, δεν είναι πάντα προφανές όταν κάποιος είναι χαμένος και πανικόβλητος». Όταν χάνεσαι, ο εγκέφαλος μπαίνει σε “survival mode”. Η λογική δεν έχει πάντα θέση εκεί. Για αυτό και η ψυχραιμία, η προετοιμασία και – κυρίως – η γνώση των βασικών κινήσεων επιβίωσης είναι κρίσιμες.
Μην ξεχνάμε και τις συμβουλές από ειδικούς:
- Σταμάτα, σκέψου, παρατήρησε, σχεδίασε (γνωστό και ως μέθοδος STOP)
- Μην πανικοβάλλεσαι
- Χρησιμοποίησε κινητό αν έχεις σήμα
- Χρησιμοποίησε σφυρίχτρα, έντονα χρώματα ή αντανακλαστικά
- Αν μπορείς, μείνε στο ίδιο σημείο μέχρι να έρθει βοήθεια
Αν έχεις χαθεί, το κινητό σου είναι εργαλείο διάσωσης, όχι εργαλείο αποφυγής. Μπορεί να μην είναι η κολλητή σου ή ο σύντροφος σου που καλεί, αλλά μπορεί να είναι η διαφορά ανάμεσα στο «με ψάχνανε για μέρες» και το «απλώς με βρήκαν».
Και την επόμενη φορά που δεις άγνωστο αριθμό, θυμήσου: δεν είναι πάντα για προσφορά τηλεφωνίας. Μπορεί να είναι η ζωή που σου δίνει δεύτερη ευκαιρία — ή μια ομάδα με φακούς και θερμικές κάμερες που έχει χάσει τον ύπνο της για χάρη σου.
