Τι γίνεται όταν το pole dancing συναντά τη νεοκλασική αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα; Αν ρωτήσεις το κοινό της Κέρκυρας, οι απαντήσεις θα κυμαίνονται από «τέχνη είναι κι αυτό» μέχρι «βεβήλωση μνημείου». Και όλα αυτά για ένα σκηνικό φωτογράφισης που στήθηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής 23 Μαΐου στο Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, στο κέντρο της παλιάς πόλης.
Στο σημείο τοποθετήθηκε στύλος pole dancing, πάνω στον οποίο πόζαραν μοντέλα με μαγιό, ενώ, σύμφωνα με βίντεο που κυκλοφόρησε στο Facebook, υπήρχαν κι άλλα μοντέλα που περίμεναν τη σειρά τους, με εσώρουχα, υπό τις αψίδες του ιστορικού κτηρίου. Αν μη τι άλλο, το vibe θύμιζε περισσότερο φεστιβάλ εναλλακτικής αισθητικής παρά αρχοντικό πολιτιστικής κληρονομιάς.
Η αντίδραση του κόσμου δεν άργησε να έρθει, με πολλούς ντόπιους και επισκέπτες να αναρωτιούνται –και δικαίως– ποιος έδωσε την άδεια για τέτοια χρήση του μνημείου- γιατί τώρα τελευταία κάτι δεν πάει καλά με το ποιος δίνει άδειες και πού σε καλλιτέχνες. Η Διεύθυνση του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης, που στεγάζεται στο ίδιο κτήριο, δήλωσε πλήρη άγνοια και παρέπεμψε το θέμα στο Υπουργείο Πολιτισμού. Άγνωστο παραμένει, λοιπόν, αν μιλάμε για μια “παράκαμψη” διαδικασιών ή για ένα καλά καμουφλαρισμένο guerilla photoshoot.
Λίγη ιστορία δεν έβλαψε ποτέ
Το Ανάκτορο δεν είναι απλώς ένα όμορφο φόντο για Instagram φωτογραφίες. Κατασκευάστηκε το 1819 επί αγγλοκρατίας, με εντολή του Βρετανού Thomas Maitland, ως κατοικία αλλά και ως έδρα του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου. Με δωρικούς κίονες, συμμετρικές αψίδες και γλυπτά που απεικονίζουν τα Ιόνια Νησιά, αποτελεί ένα από τα λίγα δείγματα αρχιτεκτονικής σε στυλ Regency εκτός Βρετανίας.
Το να στήσεις έναν στύλο pole dancing εκεί όπου άλλοτε παρελαύναν ευγενείς, πρεσβευτές και υψηλοί προσκεκλημένοι, εγείρει εύλογα ερωτήματα για το πού τελειώνει η καλλιτεχνική έκφραση και πού αρχίζει η έλλειψη σεβασμού.
Τέχνη ή ασέβεια λοιπόν; Η συζήτηση σίγουρα δεν είναι καινούρια: Πότε μια φωτογράφιση γίνεται statement, και πότε ξεπερνά τα όρια; Ποιος αποφασίζει αν ένα ιστορικό μνημείο μπορεί να μετατραπεί σε σκηνικό για περιεχόμενο lifestyle; Κι αν δε δόθηκε επίσημη άδεια, μιλάμε απλώς για άλλη μια επίδειξη “κάνω ό,τι θέλω όπου θέλω”;
Μέχρι να δοθούν απαντήσεις από τους αρμόδιους φορείς, το σκηνικό μένει να αιωρείται κάπου ανάμεσα σε μια viral στιγμή και ένα πολιτιστικό φάουλ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Κέρκυρα δεν περίμενε πως το ξημέρωμα της Παρασκευής θα τη βρει να συζητά για στύλους pole dancing στο… σαλόνι της ιστορίας της.
