Στην Τουρκία, μια χώρα που τα τελευταία χρόνια συγκλονίζεται από διαδοχικά περιστατικά έμφυλης βίας, μια νέα γυναικοκτονία έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα των τραγικών απωλειών. Η υπόθεση της 42χρονης Εσέρ Καρατσά είναι η εικόνα μιας πραγματικότητας που δείχνει πως οι γυναίκες εξακολουθούν να παλεύουν για το αυτονόητο: το δικαίωμα στη ζωή και στην ασφάλεια. Η δολοφονία της έγινε σε δημόσιο χώρο, σε ιδιωτικό νοσοκομείο, εκεί όπου εργαζόταν, και μάλιστα μόλις μία ημέρα αφού είχε ζητήσει την προστασία της δικαιοσύνης. Κι όμως, αυτή η προστασία αποδείχθηκε ανεπαρκής.
Πώς εκτυλίχθηκε η γυναικοκτονία
Το πρωί της Τετάρτης, στην πόλη Καχρανμαρμαράς, ο 44χρονος Ατίλα Αγίνταπλι εμφανίστηκε στο ιδιωτικό νοσοκομείο όπου εργαζόταν η πρώην σύζυγός του. Στις κάμερες ασφαλείας φαίνεται να μπαίνει στο γραφείο της Εσέρ Καρατσά κρατώντας μια μαύρη τσάντα. Μέσα σε δευτερόλεπτα, η ατμόσφαιρα από καθημερινή ρουτίνα μετατράπηκε σε σκηνή τρόμου.
Η 42χρονη, αντιλαμβανόμενη τον κίνδυνο, βγήκε από το γραφείο και άρχισε να τρέχει πανικόβλητη στους διαδρόμους του νοσοκομείου, προσπαθώντας να ξεφύγει. Στην προσπάθειά της να σωθεί, ανέβηκε σε μια σκάλα, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και εκλιπαρώντας τον δράστη να σταματήσει. Εκεί, ο Αγίνταπλι έβγαλε από την τσάντα μια καραμπίνα και την πυροβόλησε εξ επαφής.
Η γυναίκα κατέρρευσε αμέσως, ωστόσο ο δράστης συνέχισε να πυροβολεί δύο ακόμη φορές, επιβεβαιώνοντας το μένος και την αποφασιστικότητά του να τη σκοτώσει. Στη συνέχεια, έτρεξε προς την έξοδο του νοσοκομείου, αφήνοντας πίσω του σοκαρισμένους συναδέλφους της γυναίκας και μάρτυρες που βρέθηκαν μπροστά σε μια σκηνή ωμής εκτέλεσης.
Λίγη ώρα αργότερα, ο 44χρονος συνελήφθη από τις αρχές. Η εισαγγελία έχει ήδη ζητήσει την καταδίκη του σε ισόβια, με την υπόθεση να προκαλεί έντονο δημόσιο διάλογο για την αναποτελεσματικότητα των μέτρων προστασίας.
Το προειδοποιητικό σημάδι που αγνοήθηκε
Η πιο τραγική λεπτομέρεια είναι ότι η Εσέρ Καρατσά είχε προλάβει να λάβει περιοριστικά μέτρα εναντίον του πρώην συζύγου της μόλις μια μέρα πριν. Είχε καταφύγει στη δικαιοσύνη, γνωρίζοντας τον κίνδυνο που διέτρεχε. Όμως, όπως αποδείχθηκε, τα μέτρα αυτά δε στάθηκαν ικανά να αποτρέψουν το έγκλημα.
Η μεγαλύτερη εικόνα: Γυναικοκτονίες στην Τουρκία
Η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σκληρή αλήθεια. Κάθε χρόνο, εκατοντάδες γυναίκες δολοφονούνται από συντρόφους, συζύγους ή πρώην συζύγους τους. Σύμφωνα με γυναικείες οργανώσεις και ακτιβιστές, μόνο το 2023 καταγράφηκαν πάνω από 300 γυναικοκτονίες, με πολλές ακόμα υποθέσεις να καταγράφονται ως «ύποπτοι θάνατοι».
Η αποχώρηση της χώρας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης το 2021 αποτέλεσε οπισθοδρόμηση. Ένα νομικό πλαίσιο που παρείχε μηχανισμούς πρόληψης και προστασίας εγκαταλείφθηκε, αφήνοντας κενά στον τρόπο που η πολιτεία αντιμετωπίζει την ενδοοικογενειακή και έμφυλη βία. Το αποτέλεσμα; Οι γυναίκες συχνά καταφεύγουν στην αστυνομία χωρίς να βρίσκουν ουσιαστική στήριξη, και τα περιοριστικά μέτρα αποδεικνύονται, δυστυχώς, τυπικά χαρτιά χωρίς αντίκρισμα.
Η τραγική γυναικοκτονία της 42χρονης είναι μέρος ενός φαύλου κύκλου ατιμωρησίας και συστημικής αποτυχίας. Δείχνει ότι ακόμη και όταν μια γυναίκα έχει το θάρρος να καταγγείλει και να ζητήσει νομική προστασία, το κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλειά της. Κι αυτή είναι μια μάχη που δεν μπορεί να κερδηθεί με μισά μέτρα, αλλά μόνο με αποφασιστικές πολιτικές, αυστηρούς νόμους και ουσιαστική προστασία των γυναικών. Κι όχι μόνο στην Τουρκία.
