Με μια κατάθεση που προκάλεσε αίσθηση, ο Παύλος Χαϊκάλης εμφανίστηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης του Πέτρου Φιλιππίδη στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας, στη δίκη που συνεχίζεται για δύο απόπειρες βιaσμού. Ο ηθοποιός στήριξε πλήρως τον κατηγορούμενο, αμφισβητώντας ανοιχτά τις μαρτυρίες των γυναικών που έχουν προβεί σε καταγγελίες και επιχειρώντας να θέσει το πλαίσιο του ελληνικού θεάτρου όπως το γνώριζε ο ίδιος – δηλαδή ως έναν χώρο ελευθεριότητας, έντασης και «χαλάρωσης ηθών».
«Σιχάθηκα και έφυγα – Ο Πέτρος ήταν πάντα πειθαρχημένος»
Ο Χαϊκάλης ξεκίνησε την κατάθεσή του τονίζοντας ότι πλέον δεν έχει καμία σχέση με τον χώρο του θεάτρου. «Σιχάθηκα και έφυγα εκτός Αθηνών», είπε, δηλώνοντας πως γνώρισε τον Φιλιππίδη το 1989 και ότι η καριέρα του εκτοξεύτηκε σε νεαρή ηλικία, γεγονός που, κατά τον ίδιο, του δημιούργησε αντιπάθειες: «Στα 32 του είχε δικό του θίασο, αυτό τον έβαζε στο στόχαστρο άλλων ηθοποιών».
Όταν η έδρα του ζήτησε να περιγράψει την προσωπικότητα του κατηγορούμενου, ο Χαϊκάλης ανέφερε ότι προέρχεται από «σχολή πειθαρχίας» και ότι ποτέ δεν υπερέβη τα όρια. «Ο Πέτρος είχε εντάσεις, αλλά ποτέ δεν ξέφυγε. Εγώ ήμουν αυτός που ξέφευγε από την κούραση, όχι εκείνος», είπε, προσθέτοντας: «Ούτε φωνές, ούτε να τα σπάσει, ούτε να κάνει παρατηρήσεις. Μόνο εντάσεις στις πρόβες – κάτι συνηθισμένο στο θέατρο».
«Το θέατρο ήταν ένα μεγάλο κρεβάτι – Γίνονταν πολλά, αλλά κανείς δε μιλούσε»
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της κατάθεσης του Χαϊκάλη ήταν όταν περιέγραψε το θέατρο με όρους που προκάλεσαν αντιδράσεις. «Το θέατρο ήταν ένα μεγάλο κρεβάτι», είπε, προσθέτοντας ότι «έχουν υπάρξει ναρκωτικά, χυδαία αστεία, μαλλιοτραβήγματα και άγριο πέσιμο – όχι μόνο από άνδρες προς γυναίκες αλλά και αντίστροφα». Αναρωτήθηκε μάλιστα γιατί όλες οι καταγγελίες εμφανίστηκαν ξαφνικά από το 2020 και μετά: «Ξαφνικά από το 2020 ακούμε για απόπειρες βιασμού. Γιατί τώρα;».
Ο ίδιος παραδέχτηκε πως στο παρελθόν «υπήρχε διάχυτη ελευθεριότητα» και πως οι νεότεροι ηθοποιοί έχουν άλλη κουλτούρα, αφήνοντας να εννοηθεί πως κάποια γεγονότα που καταγγέλλονται σήμερα θα μπορούσαν να θεωρούνταν «συνηθισμένα» στο παρελθόν.
«Δεν πιστεύω ότι βίaσε – Κάποιες ίσως εποφθαλμιούσαν τη θέση της Νίνου»
Σε ερώτηση του εισαγγελέα για το αν θεωρεί ότι ο Φιλιππίδης είχε σεξουαλικές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως εγκληματικές, ο Χαϊκάλης ήταν απόλυτος: «Όχι. Σε καμία περίπτωση δεν έχει κάνει βιaσμούς». Και πήγε ένα βήμα παραπέρα, λέγοντας πως οι καταγγελίες μπορεί να έγιναν από «εκδίκηση, ζήλια ή λανθάνουσα κρίση φεμινισμού».
Ο ίδιος τόνισε για την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, ότι ήταν πασίγνωστο ότι είχαν ερωτική σχέση, ενώ για την Ελένη Δροσάκη είπε ότι δε στέκει και δεν έχει καμία λογική να θέλει να την καταστρέψει.
Μάλιστα, σχολίασε πως «ίσως κάποιες από αυτές τις κυρίες να εποφθαλμιούσαν και τη θέση της κυρίας Νίνου», δηλαδή της συζύγου του Φιλιππίδη – μια φράση που προκάλεσε εντύπωση τόσο για τη σεξιστική της χροιά όσο και για τον υπαινιγμό περί ανταγωνισμού σε προσωπικό επίπεδο.
«Η εξουσία δεν είναι στο πρόσωπο – Ούτε ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να κάνει κάποιον πρωταγωνιστή»
Σε ερώτηση της έδρας αν ο Φιλιππίδης είχε τη δύναμη να καταστρέψει καριέρες, ο μάρτυρας απάντησε πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. «Η εξουσία δεν είναι στο πρόσωπο, είναι στη θέση. Ούτε ο Χορν, ούτε ο Κατράκης, ούτε ο Πρωθυπουργός δεν μπορούν να κάνουν κάποιον πρωταγωνιστή. Το κανάλι και η παραγωγή αποφασίζουν», είπε χαρακτηριστικά.
Όσο για τις καταγγελίες της Παπούλια, της Παπαχαραλάμπους και της Δροσάκη, ο Χαϊκάλης αμφισβήτησε ανοιχτά όσα περιγράφουν. Είπε ότι η σχέση Φιλιππίδη – Παπαχαραλάμπους ήταν γνωστή, πως είναι αδιανόητο να δείξει κάποιος τα γεννητικά του όργανα στις κουίντες και πως δε στέκει το να πιστεύει κανείς ότι ο κατηγορούμενος μπορούσε να καταστρέψει μια καριέρα λέγοντας «αν δε μου κάτσεις, θα σε τελειώσω».
«Ο βιaστής δε σταματά – Ο Πέτρος έχει ζάχαρο»
Σε μια αποστροφή του λόγου του, ο Χαϊκάλης είπε ότι έχει διαβάσει ψυχολογία και δήλωσε πως «ο βιaστής δε σταματά αν δεν υπάρξει εξωτερικός παράγοντας». Πρόσθεσε πως ο Φιλιππίδης έχει ζάχαρο, το οποίο – όπως άφησε να εννοηθεί – δημιουργεί προβλήματα στη σεξουαλική του ζωή, άρα δε θα μπορούσε να διαπράξει τέτοιες πράξεις.
Τέλος, κατέληξε λέγοντας πως είχε συζητήσει με τον κατηγορούμενο και πως «του είπε ότι όλα ήταν συναινετικά».
Η κατάθεση του Παύλου Χαϊκάλη αναμένεται να συζητηθεί ευρέως, όχι μόνο για το περιεχόμενο αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησε να αποδομήσει τις καταγγελίες. Οι απόψεις του για τη θέση της γυναίκας στο θέατρο, τη «χαλάρωση ηθών» και την «ελευθεριότητα», ειδικά σε ένα κοινό που παρακολουθεί τη δίκη με ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στα θέματα σ#ξουαλικής κακοποίησης και κατάχρησης εξουσίας, ακούγονται προκλητικά και χωρίς ενσυναίσθηση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι η υπεράσπιση ενός φίλου, αλλά ίσως να είναι και μια απόπειρα επαναφοράς μιας νοοτροπίας που πρέπει οριστικά να ανήκει στο παρελθόν.
