Είναι εκείνες οι νύχτες που θέλεις να κλείσεις μάτι και το μυαλό σου δε σε αφήνει σε ησυχία, γιατί πήρε αυτόνομα τα ηνία και δημιουργεί σενάρια. Είναι εκείνες οι μέρες που θέλεις να στείλεις μία καλημέρα και την πολτοποιείς τόσο, που τελικά χάνει και το νόημά της. Η υπερανάλυση των σκέψεων, διογκώνει ακόμα και τη μικρότερη ιδέα, αναπαράγει απλές κουβέντες και γεγονότα, φέρνει στην επιφάνεια κάθε πιθανότητα θετική ή όχι, ορθή ή μη ορθή και σε τοποθετεί στο κέντρο ενός λαβύρινθου, που χρειάζεται να βρεις την έξοδο μόνος σου.
Είναι μία τάση του μυαλού να βάζει σε όλα ένα μεγεθυντικό φακό και να τα μπερδεύει, να τα φορτώνει και παράλληλα, να αναστέλλει τη δράση. Υποθέσεις και πιθανές εκβάσεις δε λειτουργούν προστατευτικά, ούτε για τα γρανάζια του μυαλού σου, ούτε και για τον ψυχισμό σου. Το μυαλό κυνηγά τη βεβαιότητα, την απολύτως σωστή απόφαση, την εξήγηση πίσω από μία φράση που σου έκανε κλικ. Οι αλυσιδωτοί κρίκοι που δένονται μεταξύ τους, αποκτούν μεγαλύτερη δύναμη από όση αναλογεί σε κάθε περίπτωση κι εσύ γίνεσαι έρμαιο της φαντασίας και όχι της πραγματικότητας. Δώσε στη φαντασία σου κίνητρα να δουλεύει για χαρές και όνειρα.
Το μυαλό σού στήνει παγίδες, γιατί του το επιτρέπεις. Εσύ προπονείς όλα τα νεύρα που λειτουργούν στον εγκέφαλό σου, για να δέχονται τα ερεθίσματα του κάθε περιβάλλοντός σου. Θετικές ή αρνητικές σκέψεις, στην προσπάθεια να τις κάνεις κιμά, χάνεις το ζουμί τους, δηλαδή τη βάση τους. Δημιουργούνται προσδοκίες, οι οποίες αν δεν πραγματοποιηθούν, θα έχουν αντίκτυπο με αρνητικό πρόσημο στην ψυχολογία σου. Οι φοβίες σε αδρανοποιούν, δημιουργείς γύρω σου μία φούσκα και περιμένεις πράγματα που ενδεχομένως δε θα σου έρθουν ποτέ. Υπάρχουν, προφανώς, ρεαλιστικά εμπόδια. Ξεπέρασέ τα πρακτικά ή άλλαξε διαδρομή, για να περπατήσεις στο αληθινό σου έδαφος. Δεν μπορείς να απαντήσεις στις υποθέσεις κάθε είδους και δεν είναι όλα τα “αν”, που έχεις αναρωτηθεί μέσα σου, ασφαλή. Προετοιμάζεις απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν τέθηκαν, καρφιτσώνεις τον εαυτό σου σε σημεία που δε βρίσκεσαι κι απογοητεύεσαι, αντί να γοητεύεις και να γοητεύεσαι.
Όταν ήσουν μωράκι κι ήθελες εκείνο το παιχνίδι που ήταν μακριά σου, απλώς μπουσουλούσες – γιατί αυτό είχες την ικανότητα να κάνεις – για να το φτάσεις. Και το έκανες. Κι ας κουραζόσουν. Όσο μακριά κι αν βρισκόταν. Προσπαθούσες να το φτάσεις, γιατί ήθελες να χαρείς. Κι αν, τελικά, δεν το έπιανες, δεν πείραζε, σίγουρα κάτι άλλο θα κινούσε το ενδιαφέρον σου. Τώρα, λοιπόν, που μεγάλωσες και το βήμα σου είναι πιο ανοιχτό και σταθερό, γιατί σου τα χαλάς; Ο κόσμος τριγύρω μας, πράγματι, μεγαλώνοντας σου δημιουργεί ευθύνες και πολυπλοκότητα, υπάρχουν πολλά που δεν εξαρτώνται μόνο από εσένα.
Η σωματική κόπωση εντείνει τον παλμό των σκέψεων και διεγείρει αμφιβολίες. Πράγματι, ο εγκέφαλος είναι ο ίδιος ένα πολύπλοκο όργανο, που ελέγχει τα πάντα, τη σκέψη, το συναίσθημα και την κίνηση. Δέξου το ως δεδομένο και δημιούργησε ένα πεδίο κίνησης, μέσα στο οποίο νιώθεις και είσαι ο εαυτός σου. Απλά κάνε το βήμα ρεαλιστικά κι ό,τι συμβεί, θα το αντιμετωπίσεις σθεναρά εκείνη τη στιγμή που θα συμβεί. Καμία φαντασία του μυαλού σου δε θα βάλει καρμπόν στην πραγματικότητα. Η ανασφάλεια δε σου ταιριάζει και κυρίως, δε σε προφυλάσσει. Ως προφύλαξη δρα ο ακέραιος χαρακτήρας σου, η ώριμη αντίδρασή σου, η επιλογή σου να απέχεις από τον αρνητισμό και την τοξικότητα. Χώρο, μέσα σου, δώσε σε όσα σε γεμίζουν, όχι σε όσα σε στενεύουν.
Αναπνέεις οξυγόνο για να ζεις, όχι για να φοβάσαι την ερώτηση “Τι θα γίνει αν;”. Τις γνώσεις, την εμπειρία, τα όποια βιώματά σου τα έχεις μέσα σου για να δρουν προς όφελός σου. Όλοι θα βραχούμε κάτω από μία καταιγίδα χωρίς ομπρέλα κι εκεί είναι που θα τοποθετήσεις το μυαλό σου ως τον μεγαλύτερό σου σύμμαχο. Υπάρχουν οπτικές γωνίες, που στη φρενίτιδα της καθημερινότητας, έχεις ξεχάσει. Θετικές οπτικές γωνίες. Ακούς τριγύρω σου αρνητικά γεγονότα και δυστυχείς καταστάσεις, σωματικές και ψυχικές ασθένειες, που ενδεχομένως δεν έχουν γυρισμό. Ενδεχομένως, όμως, και να έχουν.
Το βαρέλι με τα αρνητικά υποθετικά σενάρια σε παρασύρει, γιατί δεν έχει πάτο. Πάρε τη ματιά σου από το άγχος και δημιούργησε. Έχεις όλα τα μέσα. Απλά, χρησιμοποίησέ τα. Το μυαλό σου βρίσκεται στην κορυφή του σώματός σου, τόσο για τους βιολογικούς λόγους, όσο κι επειδή λαμβάνει υψηλής έντασης ερεθίσματα για τους στόχους και τα θέλω σου. Η επιθυμία σου δε γεννήθηκε για να μείνει μόνο στα χαρτιά και για να κερδίζει η αδράνεια. Η υπερανάλυση είναι σαν τη βαρεμάρα, αν κρίνουμε με βάση το αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Η επιθυμία σου αιωρείται, εσύ πήρες τη μαύρη κλωστή και ράβεις αναλύσεις κι υποθέσεις και τα κεφάλαια της ζωής σου περνάνε μέσα από τα χέρια σου δίχως χρώμα.
Η ζωή δεν είναι εύκολη, αλλά είναι απλή. Κράτα τη σε απλά επίπεδα. Ναι, στην οριοθέτησή σου. Ναι, στην προστασία του εαυτού σου, στη θωράκιση και στην ασπίδα προστασίας σου. Ναι, στη στοιχειώδη αγωνία να πάει ευχάριστα, εκείνο που θέλεις πολύ. Ναι, στη σωστή κρίση για τη διαχείριση των διαπροσωπικών σου σχέσεων. Όχι, στην απόρριψη, χωρίς να έχει προηγηθεί απόρριψη. Όχι, στο λάθος συμπέρασμα σε ένα μήνυμα που καθυστέρησε.
Διαθέτεις λόγο και φωνή, για να εκφράζεις μία απορία ή έναν προβληματισμό σου. Μην τα φιμώνεις σε ανυπόστατα πλαίσια της σκέψης σου. Δε θα κάνεις τίποτα για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπεσαι. Για την ακρίβεια, θα κάνεις το αυτονόητο, που θα σε γλιτώσει από τη μετέπειτα υπερανάλυση. Δεν καθοδηγούν, αλλά σε αφήνουν εκτεθειμένο σε λανθασμένα συμπεράσματα και σε ένα κλοιό που συνηθίζεις η άμεση αντίδρασή σου να είναι η υπέρμετρη ανάλυση, η οποία κουράζει τον νου, το σώμα και τη διάθεσή σου. Ακόμα κι αν επιβεβαιωθείς για κάτι άσχημο, είναι προτιμότερο να το γνωρίζεις εγκαίρως, από το να κάθεσαι καρφωμένος σε μία καρέκλα και να αναρωτιέσαι.
Αντί να καταδικάζεις τον εαυτό σου, ενδυνάμωσε την αντίληψη ότι υπερβάλλεις στο σκεπτικό σου, όταν συμβαίνει και πρόσφερε την ενέργειά σου στην ισορροπία σου. Μπορείς να γράφεις τις σκέψεις σου, για να εκτονώνονται στο χαρτί και θέσε συγκεκριμένο χρόνο στον εαυτό σου για να σκέφτεσαι ένα δεδομένο. Σημασία έχει η ποιότητα των σκέψεών σου. Σκέψου στοχευμένα και με μέτρο. Η υπερανάλυση δεν εγγυάται την απερισκεψία, διότι το μυαλό δεν είναι καθαρό και εγκλωβίζεται σε φαύλο κύκλο, που οδηγεί τον άνθρωπο σε συστολή.
Επένδυσε στις λειτουργίες της φαιάς ουσίας σου, στον αυτοέλεγχο και τη συνειδητότητα της επεξεργασίας και της ερμηνείας των πληροφοριών που λαμβάνεις. Επίσης, η φαιά ουσία ρυθμίζει το συναίσθημα που σου δημιουργείται από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και χειρίζεται την επίλυση των προβλημάτων. Παράλληλα, ερμηνεύει τα δεδομένα που συλλέγουν οι πέντε αισθήσεις σου. Εστίασε σε όσα συμβαίνουν στο τώρα και προπόνησε το μυαλό σου, ώστε να λειτουργεί περισσότερο παραγωγικά, παρά στο να συνθέτει ιστορίες μυστηρίου.
Σεναριογράφος της ζωής σου γίνεσαι όταν εκθέτεις τον εαυτό σου στον χορό της ζωής, όχι όταν σκέφτεσαι δέκα φορές τα πιθανά σενάρια. Μείωσε τον θόρυβο του μυαλού σου και αύξησε την ένταση στην ουσιαστική ζωή σου.
Συντάκτης: Ελένη Γιόρκα
