Αξίζεις έναν έρωτα που δε σε κρατά δεμένο στη γη, ούτε δέσμιο σε καταστάσεις που δε σου ταιριάζουν. Δεν αξίζεις κάποιον που τρέμει μήπως σε χάσει, αν σε δει να υψώνεις το παράστημά σου, για να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Αξίζεις εκείνον τον έρωτα, που θα νιώσει χαρά και περηφάνια, όταν ανοίξεις τα φτερά σου, για να πετάξεις πιο ψηλά ακόμα κι από όσο φανταζόσουν.
Ο έρωτας δεν είναι ο φόβος του περιορισμού του εαυτού σου, δε δίνεις το παρόν σε στρατόπεδο εκπαίδευσης. Είναι ελευθερία. Είναι εκείνο το χέρι που σε κρατά σφιχτά μέχρι να νιώσεις ότι δεν είναι μαζί σου για να χωρέσεις σε διαφορετικά μέτρα πλην των δικών σου, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Ο σωστός έρωτας είναι το δροσερό αεράκι, που θα φυσήξει για να ενισχύσει το πέταγμά σου, χωρίς να ζηλέψει την επιτυχία σου. Αν ο άλλος σε ζηλεύει και σου κάνει μούτρα, αν σε πνίγει, για να φαίνεται ότι στέκεται πιο ψηλά στο βάθρο, τότε δεν είναι έρωτας. Είναι φόβος, μήπως και χαθεί το κατοστάρι στο ταρτάν στίβου. Ο φόβος αυτός δεν αξίζει καμία θέση στη ζωή σου, στο μυαλό σου, στην καρδιά σου, ούτε και στο κρεβάτι σου.
Κανένας άνθρωπος που είναι αληθινά ερωτευμένος δε σε κάνει να νιώθεις ότι εξαρτάσαι από αυτόν, ούτε εκείνος εξαρτάται από εσένα. Μέλημά του είναι να σε εμπνέει, να σε κρατά ήρεμο με τον εαυτό σου και με την αλληλεπίδρασή σας. Επομένως, αν σε κρατά χαμηλά, απομακρύνσου με αξιοπρέπεια και μη μένεις σε σχέσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πώς θα διεκδικήσεις το δικαίωμά σου να υπάρχεις όπως εσύ θέλεις. Δε γεννήθηκες για να σέρνεσαι για κανέναν που σου θέτει ένα συγκεκριμένο ταβάνι για όριο κι εσύ να μαζεύεσαι σαν να είσαι ιδιοκτησία του.
Ερωτευμένος με υγιή τρόπο είναι εκείνος που πετάει δίπλα σου χωρίς να σου κόβει τον αέρα και που θα θέλει να πετάει δίπλα σου, γιατί το επιλέγει με πάθος απαλλαγμένο από ανούσιους προβληματισμούς. Δε σου επιβάλλεται με νεύρα και γκρίνια, γιατί ο έρωτας υφίσταται για να σου δίνει ενέργεια κι όχι για να στη ρουφάει.
Να θυμάσαι, ότι αν κάποιος φοβάται τη λάμψη σου, είναι απλά ένα βαρίδι, δεν είναι για ‘σένα, δεν είναι ο άνθρωπός σου. Άνθρωπός σου είναι εκείνος που σε καμαρώνει να απογειώνεσαι και σου φωνάζει χαμογελαστά να ανέβεις κι άλλο. Δεν είναι φυσιολογικό να νιώθεις χαμένος με τον σύντροφό σου. Το χάος είναι γοητευτικό, όταν αλληλοσυμπληρώνεστε, όχι όταν ο άλλος σου πετάει ψίχουλα και δεν αντέχει την ελευθερία σου. Τότε δεν αντέχει κι εσένα.
Αξίζεις έναν έρωτα που θα σκέφτεται πόσο όμορφα πετάτε μαζί και δε θα διακατέχεται από μειονεκτικά ερωτήματα μήπως τον αφήσεις πίσω. Είναι εκείνος που σε βλέπει να νικάς, σε χειροκροτά και νιώθει νικητής κι ο ίδιος. Μερικές φορές περισσότερο κι από εσένα τον ίδιο. Αυτός ο έρωτας δεν είναι ουτοπικός, είναι αυτονόητος. Υπάρχει για να σε ξεχωρίζει, όχι ως σώμα ή ρόλο που γεμίζει κάποια κενά του, αλλά ως ένα από τα υψηλότερα ιδανικά.
Η απάντηση για το τι ακριβώς θα βαφτίσεις έρωτα είναι πάντα εκεί, καθαρή και μπροστά σου. Μην αναλώνεις τον εαυτό σου με κανέναν που έχει μέσα του άλυτα θέματα. Δε θα τον σώσεις εσύ, γιατί δεν είσαι η Τίνκερμπελ και σίγουρα δεν είναι εκείνος που θα εκτιμήσει την αξία σου.
Αξίζεις τον διάφανο έρωτα που τα φτερά σας θα λαμπυρίζουν όταν πετάτε πλάι πλάι, που θα χαίρεστε θαρραλέα και ουσιαστικά για τον κάθε χρωματισμό που θα παίρνουν αυτά, καθώς πετάτε προς τους στόχους, τα όνειρά σας και τις πιο απλές χαρές σας. Ακόμα και η παρουσία του μαύρου χρώματος σε δυσκολίες που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσετε, τελικά θα σας οδηγήσει στο να απολαμβάνετε ενωμένοι το δικό σας ουράνιο τόξο.
Συντάκτης: Ελένη Γιόρκα
