Αν κλείσεις τα μάτια σου και αφεθείς στη φαντασία σου, ίσως ακούσεις το βουητό μιας βέσπα να χάνεται σε πλακόστρωτα στενά, την απαλή μελωδία μιας ιταλικής καντσόνε να ακούγεται από ένα ανοιχτό παράθυρο, τη μυρωδιά από φρέσκο βασιλικό και γιασεμί να τρυπώνει μέσα στην ψυχή σου. Η Ιταλία δεν είναι απλός προορισμός, αλλά αίσθηση και τρόπος ζωής. Αν κοιτάξεις προσεκτικά, θα διακρίνεις πίσω από τη γοητεία της μια σειρά από καθημερινές συνήθειες, που δεν είναι καθόλου γραφικές, αλλά βαθιά μεταμορφωτικές. Όχι, δεν πρόκειται για κάποια εξιδανίκευση. Είναι η απόδειξη πως η ιταλική φιλοσοφία είναι ικανή να δράσει καταλυτικά και ευεργετικά στη ζωή σου.
Στην Ιταλία, η τέχνη δεν περιορίζεται σε μουσεία ή γκαλερί. Αντιθέτως, βρίσκεται παντού – στους μεγαλοπρεπείς καθεδρικούς ναούς και τα αγάλματα στις πλατείες, σε ιστορικά πολιτιστικά κέντρα, σε τοιχογραφίες σε εκκλησίες και δημόσια κτίρια, σε παραδοσιακά φεστιβάλ. Παράλληλα, διαθέτει σημαντικά εκπαιδευτικά ιδρύματα αφιερωμένα στην τέχνη και την πολιτιστική κληρονομιά, όπως η Accademia delle Arti del Disegno στη Φλωρεντία. Η Ιταλία είναι η γενέτειρα της όπερας και οι κάτοικοι συχνά σιγοτραγουδούν μελωδίες κατά τη διάρκεια της ημέρας τους, μία πρακτική που ενισχύει την ψυχική ευεξία. Η συμμετοχή ή η ακρόαση παραστάσεων συμβάλλουν στη συναισθηματική καλλιέργεια και την πνευματική ανάταση. Τα παραδοσιακά ιταλικά φεστιβάλ παραμένουν ζωντανά, ενισχύουν την κοινωνική συνοχή και προσφέρουν ευκαιρίες για σωματική άσκηση και έκφραση.
Σημαντικό κομμάτι στον τρόπο ζωής τους είναι το στυλ και η αισθητική, ώστε να νιώθεις όμορφα με τον εαυτό σου. Για τους Ιταλούς, το bella figura, δηλαδή η όμορφη φιγούρα, το να περιποιείσαι, δεν είναι θέμα επιφανειακής ματαιοδοξίας, αλλά πράξη αυτοσεβασμού. Φορούν ένα άρωμα που τους χαρακτηρίζει, διατηρούν την καθαριότητα και την εμφάνισή τους με απλότητα και σταθερότητα. Η μόδα στην Ιταλία είναι ιδιαίτερη και με παιχνίδισμα. Η αυτοφροντίδα ενισχύει την αυτοεκτίμηση, μειώνει την ψυχική κόπωση και χτίζει εσωτερικές βάσεις. Η εξωτερική φροντίδα λειτουργεί σαν αντανάκλαση της εσωτερικής μας αξίας.
Η Ιταλία έχει τη ζεστασιά του οικογενειακού τραπεζιού, του πυρήνα στήριξης και του αισθήματος ότι ανήκεις κάπου. Η κοινωνική συνοχή συνδέεται με τη μακροζωία, την ψυχική ανθεκτικότητα και τη μειωμένη πιθανότητα μοναξιάς. Το να έχεις έναν κύκλο που σε ενθαρρύνει και σε υποστηρίζει, είναι από τις σημαντικότερες μορφές ψυχικής υγείας. Η έννοια του “la dolce vita” μεταφράζεται στην καθημερινότητα ως απόλαυση της ζωής και οι Ιταλοί την εκτιμούν πολύ.
Τα προβλήματα και η φασαρία δεν τους καθορίζει, ο πρωινός καφές είναι τελετουργικός, η συνειδητή ανάπαυση είναι επιλογή και η passeggiata είναι η καθημερινή τους ιεροτελεστία. Πρόκειται για έναν απογευματινό χαλαρό περίπατο μετά το γεύμα, που σκοπεύει στην κοινωνικοποίηση και την πέψη. Παράλληλα με τη βόλτα, ρυθμίζονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, το στρες μειώνεται, το σωματικό βάρος διατηρείται σε υγιή επίπεδα και προλαμβάνονται χρόνιες παθήσεις.
Όσον αφορά την εργασία, στην ιταλική κουλτούρα είναι απλώς ένα μέσο ζωής κι αυτός είναι ένας λόγος που οι ρυθμοί είναι ήρεμοι, ενώ υπάρχουν εναλλαγές μεταξύ χαλαρότητας και δράσης. Αυτή η συνήθεια αυξάνει τη δημιουργικότητα και βοηθά στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος. Υπάρχει ρυθμός, όχι φρενίτιδα.
Η Ιταλία διδάσκει τη χαρά του να ζεις. Η ζωή δε μετριέται σε λεπτά, αλλά σε βλέμματα, ενδιαφέρουσες συζητήσεις, χαρούμενες παρέες, ιστορίες αγάπης. Σαν να έχει βρει ο χρόνος έναν πιο ευγενικό τρόπο να κυλά. Η τυπική καθημερινή των Ιταλών ξεκινά με το κλικ του φλιτζανιού στον πάγκο του καφέ και τη μυρωδιά του φρεσκοκομμένου εσπρέσο να απλώνεται στον αέρα. Οι φωνές στους δρόμους δεν είναι φασαρία, είναι μελωδία από σκόρπιες λέξεις, γέλια, χαιρετισμούς. Τα μαγαζάκια κλείνουν για το μεσημεριανό από σεβασμό στο δικαίωμα της ανάπαυλας, με ορισμένους Ιταλούς να τσουγκρίζουν ποτήρια με κρασί, επειδή η ίδια η ζωή αξίζει το cin cin! Δεν είναι μόνο η τέχνη που κοσμεί τους δρόμους, αλλά και η τέχνη του να ζεις με πάθος ακόμα και στις πιο απλές στιγμές.
Οι συνήθειες των Ιταλών είναι παραδείγματα να ζήσουμε λίγο πιο ανθρώπινα. Κάπου ανάμεσα σε μια βόλτα στο δειλινό, μια αρωματική ανάσα εσπρέσο κι ένα χαμόγελο σε ένα φίλο, ίσως ανακαλύψουμε κι εμείς έναν τρόπο να νιώθουμε περισσότερο ζωντανοί κι ίσως περισσότερο ευτυχισμένοι.
E la vita è bella, se la guardi con il cuore ( = Κι η ζωή είναι όμορφη, αν την δεις με την καρδιά )
Συντάκτης: Ελένη Γιόρκα
