Υποβλητική μουσική, ημίφως, εξοχή. Το πλάνο δείχνει μια γυναίκα, φινετσάτη και καλοντυμένη, να περπατά αργά και σταθερά προς μια παραλία, κρατώντας ένα κλουβί με πουλί μέσα. Το κλουβί καλυμμένο. Όταν αφαιρεί το κάλυμμα, αποκαλύπτεται ένα άγριο αρπακτικό πουλί, το οποίο αφήνεται να πετάξει ψηλά στον ουρανό. Η γυναίκα τού εξομολογείται την αγάπη της και το αφήνει ελεύθερο, γιατί είναι η ώρα του να πετάξει. Η ακριβώς επόμενη σκηνή δείχνει μια ταλαιπωρημένη γυναίκα να κάθεται στα σκαλιά μιας υπηρεσίας προσπαθώντας να επικοινωνήσει με τη Σιμόν, χωρίς καμιά ανταπόκριση και μετά από μια συζήτηση με τον πατέρα της, φεύγει εκνευρισμένη από το σπίτι με την υπόσχεση να επιστρέψει σύντομα.
Είναι οι πρώτες σκηνές της νέας σειράς του Νέτφλιξ, Sirens, που εδώ και ένα μήνα που προβάλλεται, κέρδισε τις εντυπώσεις και έθεσε το καίριο ερώτημα, βασισμένο στον τίτλο της, ποιες είναι οι Σειρήνες και ποιον προσπαθούν να δελεάσουν; Η σειρά περιλαμβάνει κάποια από τα πιο γνωστά ονόματα του αμερικανικού κινηματογράφου, τη Julianne Moore, τη Meghann Fahy, τη Milly Alcock as Simone και τον Kevin Bacon.
Η Μικέλα, Κίκι για συντομία, είναι πρώην μεγαλοδικηγόρος, σύζυγος του δισεκατομμυριούχου Πίτερ Κελ, που ζει σε ένα ονειρεμένο μέρος με τόση χλιδή και πολυτέλεια, που μοιάζει εκτός πραγματικότητας. Προσωπική βοηθός της είναι η Σιμόν, η οποία έχει μεταμορφωθεί σε ένα ακριβές αντίγραφό της, στο ντύσιμο, την κόμμωση, τους τρόπους, ακόμα και τις εντολές που δίνει στους υπόλοιπους υπαλλήλους της τεράστιας έπαυλης. Η αδελφή της Σιμόν, η Ντέβον, φτάνει τελικά στο κτήμα για να την πείσει να επιστρέψει στο πατρικό τους σπίτι στο Μπάφαλο, για τη φροντίδα του πατέρα τους, ο οποίος πάσχει από άνοια. Η σειρά ακροβατεί μεταξύ μαύρης κωμωδίας και δράματος, διατηρώντας μέχρι τέλους το στοιχείο της ανατροπής.
Το περιβάλλον άκρατης πολυτέλειας και χλιδής που παρουσιάζεται στη σειρά είναι το τέλειο σκηνικό για να προβληθούν τα παθήματα των χαρακτήρων με κυνισμό και ειρωνεία. Η κοινωνιοπάθεια, η πλουτοκρατία και η αλαζονεία των πλουσίων στηλιτεύονται με χιουμοριστικό τρόπο, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους εμάς να δούμε σκηνικά και αντικείμενα που βλέπουμε μόνο στην οθόνη.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της σειράς, κατ’ εμέ, είναι η σημειολογία πίσω από τον τίτλο της σειράς. Οι Σειρήνες στην αρχαία ελληνική μυθολογία ήταν γυναικείες θεότητες που απεικονίζονταν με ανθρώπινο γυναικείο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πουλιού. Με το μελωδικό τους τραγούδι σαγήνευαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν την περιοχή τους και στη συνέχεια έφερναν την καταστροφή τους. Τις συναντάμε και με τον Οδυσσέα και με τους Αργοναύτες και συμβολίζουν όλα τα σκοτεινά μας ένστικτα, τις επιθυμίες, τους πειρασμούς που παλεύουμε να νικήσουμε και να ξεπεράσουμε.
Σε μια πρώτη ανάγνωση, τα αρπακτικά πουλιά είναι οι Σειρήνες. Η Κίκι έθεσε σκοπό της ζωής της να τα προστατεύσει και να τα διαφυλάξει, ιδρύοντας οργάνωση και διοργανώνοντας εκδηλώσεις και συνάξεις με εκλεκτούς προσκεκλημένους. Θρηνεί για τον θάνατο του αγαπημένου της πουλιού, ετοιμάζει μεγαλόπρεπη κηδεία και φωτογραφίζεται σε κοσμικό περιοδικό με σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού για την άγρια φύση. Φυσικά και ο πλούτος, η χλιδή, η ευμάρεια είναι από μόνα τους ελκυστικά, στο τέλος της σειράς όλοι φαίνεται να υποκύπτουν και να τον κυνηγούν, ακόμα και η Ντέβον που σε πρώτη φάση τον αγνοεί επιδεικτικά, δελεάζεται.
Σε μια δεύτερη ανάγνωση, και σίγουρα όχι από το πρώτο επεισόδιο, οι Σειρήνες είναι οι τρεις βασικές πρωταγωνίστριες. Η καθεμιά με τον δικό της τρόπο.
Η Κίκι είναι η μυστηριώδης, κρυψίνους γυναίκα, που παράτησε την καριέρα της για τον άντρα που ερωτεύτηκε παράφορα. Μαγεύει με τον τρόπο της όσους βρίσκονται γύρω της και τούς επιβάλλεται με το μειλίχιο ύφος της. Το χαμόγελό της σχεδόν ανεπαίσθητο, ο τόνος της φωνής της χαμηλός, τόσο όσο, οι κινήσεις και το περπάτημά της σχεδόν αέρινο. Με τη συμπεριφορά της κάμπτει ακόμα και την αντίσταση του αστυνομικού (σε αυτό βέβαια βοήθησε και η γενναία εισφορά που έκανε). Καταφέρνει να ηρεμήσει τον ατίθασο, λόγω προβλημάτων υγείας, πατέρα της Σιμόν, συγκινώντας ακόμα και τον απαθή σύζυγό της. Σε όλη τη διάρκεια της σειράς, πλανάται ένα πέπλο μυστηρίου γύρω από την τύχη της πρώην γυναίκας του Πίτερ και όταν το μυστήριο λύνεται στο τέλος, ενισχύεται η εντύπωση του θεατή για την απίστευτη έλξη που ασκεί η Κίκι. Θυμηθείτε τη σκηνή με τη Σιμόν, όταν ξαπλώνουν μαζί για να τής περάσει θυμός από το ταξίδι του Πίτερ.
Η Ντέβον, μια ευέξαπτη, αυθόρμητη, χειμαρρώδης γυναίκα είναι πεπεισμένη ότι η Κίκι ανήκει ή ακόμα και ηγείται μιας περίεργης αίρεσης. Την παρακολουθεί, ρωτά γι΄αυτήν, την αμφισβητεί και την κατηγορεί ευθέως στην τελευταία σκηνή της σειράς. Αλλά ακόμα και η Ντέβον, που είναι ιδιαίτερα επιφυλακτική, υποκύπτει στη σαγήνη της Κίκι και σε όσα της λένε οι παρατρεχάμενές της. Υποκύπτει στη γοητεία του πανάκριβου φορέματος όταν πείθεται ότι η εσωτερική μας δύναμη τραβά τους άλλους σαν μαγνήτης. Είμαστε εμείς οι ίδιες Σειρήνες που υλοποιώντας τη δύναμή μας (sic), ξεδιπλώνουμε τις πραγματικές μας δυνατότητες και οι άλλοι έρχονται σ’ εμάς χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Κάπως έτσι κυνηγούν την ελκυστική Ντέβον, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο έρωτάς της από το Μπάφαλο και ο φέρελπις οδηγός πλοίου, ο Τζόρνταν, που τής υπόσχεται ονειρικές διακοπές σε εξωτικά μέρη για να την κερδίσει. Η σκηνή που δείχνει τους δύο άντρες να τρέχουν ξοπίσω της κατατάσσει την Ντέβον στην κατηγορία των μοιραίων γυναικών, εκείνων που είναι δύσκολο να τους αντισταθείς.
Σκόπιμα, άφησα τελευταία την κατά τη γνώμη μου κατεξοχήν Σειρήνα, τη Σιμόν. Τη λιγομίλητη, ελαφρώς συνεσταλμένη, πάντα υπάκουη στο αφεντικό της Σιμόν, που άφησε την οικογενειακή εστία και τις σπουδές της για ένα καλύτερο μέλλον δίπλα στην Κίκι. Τα τραύματα και οι πληγές που κουβαλά αποκαλύπτονται μόνο στο τέλος, χωρίς να διαφαίνεται αν τα ξεπερνά, αν έχει μάθει να ζει μ’ αυτά ή αν επανέρχονται με το πρώτο ερέθισμα. Η Σιμόν μαγνητίζει, το περπάτημά της είναι αέρινο και το χαμόγελό της σαγηνευτικό. Οι υπάλληλοι εκτελούν τις εντολές της και από τον φόβο της Κίκι αλλά και από τον καθόλα ευγενικό τρόπο που μιλά, που όμως δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον άλλον να διαφωνήσει. Προσοχή! Spoiler alert από δω και κάτω. Το plot twist που αφήνει άφωνο τον θεατή είναι το ειδύλλιο, που στο τέλος ευδοκιμεί, ανάμεσα στην ίδια και τον Πίτερ. Το φαινομενικά αθώο φιλί που ανταλλάζουν όταν εκείνη τον ακολουθεί παρακολουθώντας τον για να δώσει αναφορά στην Κίκι, αποδεικνύεται το πρελούδιο στον έρωτα που ομολογεί ο ένας στον άλλον. Ούτε ο Πίτερ καταφέρνει να αντισταθεί στη γοητεία τα, αφήνοντας τη γυναίκα του στα κρύα του λουτρού και το κοινό που προσκλήθηκε στο περίφημο γκαλά τους, άφωνο.
Αν θα συνόψιζα σε μια φράση το νόημα του τίτλου θα έλεγα ότι οι Σειρήνες είναι οι ίδιες οι γυναίκες. Η δύναμη του γυναικείου φύλου, η ομορφιά του, η δύναμη που ασκεί στους γύρω του, η αυτοπεποίθηση, η εξυπνάδα αλλά και η απίστευτη ικανότητα που έχουν να προσαρμόζονται στις καταστάσεις, τραβούν τους άλλους, οποιουδήποτε φύλου, κοντά τους. Γι’ αυτή και μόνο την πτυχή αλλά και ερμηνεία της σειράς, αξίζει να τη δούμε και να την εκτιμήσουμε.
Συντάκτης: Χριστιάνα Δεμέναγα
