Future faking: Tα πρώτα ραντεβού με έναν νάρκισσο και πόσο δε μας έχουν λείψει

Δύο, μέχρι τώρα, άγνωστοι που ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλο, δείχνουν ενδιαφέρον ακόμα και για την πιο άκυρη ιστορία, χαχανίζουν με το παραμικρό ενόσω στρώνουν τη φράντζα. Κοιτιούνται βαθιά μες τα μάτια ενώ κάνει καραμπάμ ότι στην πραγματικότητα σκέφτονται ποτέ θα τα βγάλουν και συνεχίζουν να χαχανίζουν, να μιλάνε και να στρώνουν τα ατίθασα τσουλούφια που μπαίνουν εμπόδιο στο οπτικό τους πεδίο. Ίσως κάπου σιγοκαίνε κεριά, ίσως ακούγεται μια νοσταλγική μελωδία, στο μπακγκράουντ κόσμος πηγαινοέρχεται και αυτοί εκεί. Όλα κυλούν υπέροχα, τα κομμάτια του παζλ κουμπώνουν από μόνα τους, δίχως κόπο, οι ματιές μιλούν πάνω και πέρα από τις λέξεις, οι πλανήτες ευθυγραμμίζονται και ξαφνικά το ένα πρόσωπο ξεστομίζει δήθεν χαλαρά: “Το καλοκαίρι σκέφτομαι κανένα roadtrip Ν. Ιταλία, πότε παίρνεις άδεια, ξέρεις μήπως πηγαίναμε μαζί”. Και ήταν Φλεβάρης μήνας. Μετά από λίγο καιρό, καμία 10αρια μέρες, να σου και το πασχαλινό πρόγραμμα.

Στο μεταξύ η γνωριμία σας μετράει βαριά 1 μήνα και κάτι και εσύ στην προηγούμενη σχέση ήσουν κάτι σαν ομαδάρχης• έβγαζες το πρόγραμμα, μοιράζες αρμοδιότητες, κατέληγες να τα κάνεις όλα μον@ σου και στο τέλος όλο και κάποια δικαιολογία έβρισκες για να μπαλώσεις την πληγή μέσα σου. Και τώρα τούτο το πλάσμα απέναντι σου ήταν διατεθειμένο να περάσει κάθε γιορτή, αργία και ρεπό μαζί σου. Κάποια στιγμή άφησε να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να περάσει τη ζωή του μαζί σου, αυτό κι αν ήταν δήλωση – απόδειξη λατρείας.

Στο μεταξύ οι μέρες κυλούσαν ονειρεμένα, κάθε συνάντηση καλύτερη απ’ την προηγούμενη, κάθε ραντεβού και μια νέα σκηνή κλεμμένη απ’ την πιο “ροζ” δραμεντί. Τα σχέδια και οι δηλώσεις ήταν πια στην ημερήσια διάταξη, πάντα κάτι καινούργιο έμπαινε στη λίστα με τα όσα θα κάνατε μαζί μόνο που αυτή η λίστα είχε ένα μεγάλο μειονέκτημα • μόνο μεγάλωνε, σπάνια έμπαινε ένα τικ δίπλα σε κάποιο σχέδιο. Συνήθως έπαιρνε παράταση και πήγαινε για λίγο αργότερα.

Τι είναι όλο αυτό, σε νιώθω να ρωτάς. Είναι ένα μοτίβο όπου και τα δύο μέρη λαμβάνουν ικανοποίηση, η μια πλευρά κάνοντας σχέδια και δίνοντας υποσχέσεις και η άλλη πλευρά περιμένοντας πότε θα υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω. Ωστόσο όσο win win είναι αυτή η διαδικασία, τόσο αδιέξοδη είναι. Δεν οδηγεί πουθενά, απλά κρατά το ενδιαφέρον και τη φλόγα ζωντανά μέχρι τη στιγμή που θα σβήσουν. Γιατί θα σβήσουν, αυτό είναι βέβαιο και μαθηματικά προδιαγεγραμμένο.

Καταρχάς, η παραπάνω ιστορία περιγράφει το φαινόμενο future faking (προσποίηση μέλλοντος της σχέσης) και ουσιαστικά πρόκειται για την περίπτωση όπου ο ένας απ’ τους δυο δηλώνει απερίφραστα ότι βλέπει κοινό μέλλον, φαίνεται να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση ωστόσο, στο δια ταύτα, δεν προβαίνει σε καμία κίνηση. Υπόσχεται και είτε δε μπορεί να εκπληρώσει είτε δε σκοπεύει να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του.

Σύμφωνα με τον Greg Kushnick, οι ναρκισσιστές χρησιμοποιούν αυτή την τακτική ούτως ώστε να διευκολύνουν αλλά και να σιγουρέψουν το δέσιμο και την επιτυχία της σχέσης που δημιουργούν κερδίζοντας ταυτόχρονα την προσοχή και το θαυμασμό του άλλου. Δεν είναι απαραίτητο ότι γίνεται σκόπιμα, συχνά παρασύρονται από τα συναισθήματα τους, ειδικά στην αρχή της σχέσης. Βέβαια υπάρχουν και εκείνα τα άτομα που δρουν έχοντας ένα πλάνο στο νου τους, με σκοπό να “δέσουν” το άλλο πρόσωπο.

Οι ναρκισσιστές επιλέγουν να αγνοούν τον αντίκτυπο που έχει η συμπεριφορά τους απέναντι στους άλλους, πόσο μπορεί να πληγώσουν το άλλο πρόσωπο δίνοντας υποσχέσεις που δε θα πραγματοποιηθούν. Το άλλο πρόσωπο όταν και αν αρχίσει να αμφιβάλλει για τις προθέσεις του ναρκισσιστή και επιχειρήσει να φρενάρει τη σχέση τότε μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με το άλλο πρόσωπο του ναρκισσιστή συντρόφου, οι υποσχέσεις και τα όνειρα μετατρέπονται σε αποδοκιμασία και κριτική και σταδιακά χάνει το ενδιαφέρον του μέχρι τη λήξη της σχέσης. Για το ναρκισσιστή, η σύλληψη μιας τέλειας σχέσης με όλα τα ενδιάμεσα βήματα που αναφέρονται ως υποσχέσεις είναι ο τρόπος προσκόλλησης που γνωρίζει, το κυνήγι του ιδανικού και το οικοδόμημα καταρρέει όταν το άλλο πρόσωπο θέσει ερωτήματα ως προς τις προθέσεις και το επίπεδο δέσμευσης του ναρκισσιστή. Η αμφιβολία κλονίζει το ιδεατό και προκαλεί τη συναισθηματική απόσταση του ναρκισσιστή που τελικά οδηγεί και στην οριστική απομάκρυνση του, εξίσου απότομα και καθολικά όπως όταν μπήκε στη σχέση.

Φυσικά όλα τα παραπάνω μπορεί να μην εκφράζονται αποκλειστικά με λόγια, αλλά με πράξεις (ή παράλειψη αυτών) και vibes. Αν πιστεύεις ότι μπορεί να βρίσκεσαι σε μια τέτοια σχέση, δες τα παρακάτω ώστε να σε βοηθήσουν να επαναπροσδιορίσεις τη σχέση και τη θέση σου μέσα σε αυτή.

Ο ένας από τους δύο κινείται πολύ πιο γρήγορα και μπαίνει πιο βαθιά στη σχέση προσπαθώντας να συμπαρασύρει και τον άλλο. Οι σχέσεις στην πραγματικότητα χρειάζονται χρόνο για να δοκιμαστούν, τα άτομα να γνωριστούν και να περάσουν από διάφορες ενδιάμεσες φάσεις μέχρι να δουν τι θέλουν στο μέλλον και αν μπορούν να το βρουν στη σχέση που βρίσκονται ήδη.

Too good to be true. Η αίσθηση αψεγάδιαστης τελειότητας που αγγίζει τα όρια του παραμυθιού. Ο ναρκισσιστής συχνά αναφέρεται στη σχέση σαν κάτι εξωπραγματικό που πρώτη φορά του (ξανά)συμβαίνει. Την εξυψώνει και την τοποθετεί σε ένα βάθρο και φυσικά μαζί και εσένα. Για αυτό άλλωστε είπαμε ότι οι σχέσεις θέλουν χρόνο…

Νιώθεις ότι έχεις αποκοπεί από τη ζωή που είχες πριν μπεις σε αυτή τη σχέση. Οι τύποι που υπόσχονται τον ουρανό με τα άστρα και βιάζονται να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, άσχετα που δεν το κάνουν ποτέ ή το τρενάρουν σχολαστικά, τείνουν να αποδομούν τη ζωή του άλλου προσώπου πριν τη σχέση. Την υποβαθμίζουν και τη γειώνουν στην προσπάθεια τους να δομήσουν την τέλεια σχέση και ζωή που μόλις ξεκίνησαν με το άλλο άτομο. Όλα γίνονται στο κόκκινο και απότομα.

Ο έρωτας, ειδικά όταν αρχίζει να εκδηλώνεται, συχνά βάζει σε περίεργα μονοπάτια τα εμπλεκόμενα μέρη. Συνυπάρχουν ενθουσιασμός, ρομαντισμός, υπερβολή, εγρήγορση, νοητική έκπτωση σε κάποιες περιπτώσεις, επιλεκτική κώφωση και αμνησία και όλα αυτά συγχωρούνται μπροστά στον έρωτα. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που κάποια από τα παραπάνω, αν όχι όλα, αποτελούν red flags που πρέπει να λάβουμε υπόψη αν θέλουμε να παραμείνουμε υγιείς και ακέραιοι μέσα στη σχέση, να μη χάσουμε το χρόνο και την ταυτότητα μας. Να μη χάσουμε την οντότητα μας και γίνουμε ένα με τις επιθυμίες και τα θέλω του άλλου.

Και όλα αυτά σε χρόνο dt και ταυτόχρονα κάπου, κάποτε στο μακρινό μέλλον.