Ρωτώντας πας στην Πόλη αλλά μαθαίνεις και πράγματα που κανένα google ποτέ δε θα σου πει. Μυστικά μαντζούνια, ερωτήσεις κάπως άβολες ή αδιάκριτες, απορίες για τις μεγάλες ώρες, τιπς για τη δουλειά ή συνταγές ξεχασμένες, ό,τι δεν ήξερες ότι ήθελες να μάθεις, θα στο πουν τα μικρά μας ρεπορτάζ.

 

Αναφέρει η Ελένη. 

«Λυπάμαι, οι υποχρεώσεις μου δε χωράνε και προσωπικά αυτή την περίοδο. Θα ήταν άδικο για σένα να ξεκινήσουμε κάτι που λόγω συνθηκών και πιεσμένου προγράμματος δε θα είναι όπως του αξίζει.». Τι μεταπτυχιακά επικαλέστηκα, τι ξένες γλώσσες, τι δουλειές και προθεσμίες! Βάλε μέσα και λίγη επίκληση στο συναίσθημα, λίγη προσποιούμενη θλίψη για τη σχέση που δε θα έχετε και φτιάχνεις σίγουρη συνταγή επιτυχίας. Όχι μόνο δε με ενόχλησε ξανά, αλλά κέρδισα και τον σεβασμό του ως «δυναμική γυναίκα με στόχους και ισχυρά θέλω». Κακό; Μπορεί. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, σίγουρα κακό. Πέτυχα τον σκοπό μου χωρίς να θίξω ζητήματα επιφανειακά, όπως η εμφάνιση, και άλλα, όπως το ότι δεν υπήρχε τίποτα κοινό να συζητήσουμε πέρα από ιστορίες εστίασης; Επίσης, ναι. It’s a win, λοιπόν!

 

Περιγράφει η Εύη. 

Είμαι φοιτήτρια και μέσω της συγκατοίκου μου γνωρίζω ένα παιδί. Τότε ήμουν σε φάση που προσπαθούσα να ξεχάσω τον πρώην μου, οπότε καταλαβαίνετε, φουλ μπερδεμένη. Ο Γόρδιος δεσμός ωχριούσε μπροστά μου! Ο τύπος, λοιπόν, με ερωτεύτηκε σφόδρα. Από τις πρώτες φορές που βγήκαμε με φλόμωσε στο λουλουδικό και τα δώρα. Η φάση δεν κυλούσε, τουλάχιστον από τη μεριά μου. Ενώ τον έδιωχνα, αυτός εκεί. Εγώ έπαιρνα το αίμα μου πίσω και την πλήρωνε ένας αθώος. Τελικά, αφού δεν έπαιρνε από λόγια, βρισκόμαστε ερωτικά, ξενερώνω και γίνομαι τόσο σκληρή μαζί του, που ακόμη και σήμερα όταν το θυμάμαι νιώθω πολύ κακός άνθρωπος. Ομολογουμένως, δε νομίζω πως έχω φερθεί σε άνθρωπο ξανά τόσο απάνθρωπα.

 

 

Εξομολογείται η Γεωργία. 

Ατάκες που έχουν πει και σε μένα, αλλά την έχω πει κι εγώ σε κάποιους, όταν δε με ενδιέφερε να κάνω κάτι μαζί τους και απλώς ήθελα να είμαι ευγενική και να μη θίξω συναισθήματα. «Δε φταις εσύ, αλλά εγώ. Εσύ είσαι μια χαρά παιδί, αλλά δεν είμαι σε φάση να κάνω σχέση. Δεν έχω ξεπεράσει ακόμα καταστάσεις του παρελθόντος! Προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου και δε θέλω να σε μπλέξω σε αυτό. Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν όλα αλλιώς. Βρεθήκαμε λάθος χρονική στιγμή. Κάνε τη ζωή σου και άσε με εμένα. Δεν είναι ότι έχω κολλήσει με κάποιον πρώην μου, απλώς δε θέλω να κάνω κάτι τώρα».

 

Μοιράζεται η Δήμητρα. 

«Με συγχωρείς, είμαι σε σχέση εδώ και καιρό». Φυσικά, σχέση μπορεί να υπάρχει, μπορεί και να είσαι σε σχέση με τον εαυτό σου και μόνο, αλλά η συγκεκριμένη ατάκα συνήθως πιάνει και κάνει τον άλλο να απομακρυνθεί και να το σεβαστεί. Φυσικά, δεν είναι κι ό,τι πιο ειλικρινές, αλλά κάποιες φορές σού αρκεί να πετύχεις τον σκοπό σου. Κι αν θες να γίνεις ακόμα πιο ξεκάθαρος -είτε κερδίσεις κάτι με αυτό, είτε όχι-, μπορεί απλώς να πεις «Με συγχωρείς, δεν είμαι συναισθηματικά διαθέσιμος/η». Ορθά, κοφτά και χωρίς πολλά πολλά.

 

Γράφει ο Άκης. 

Πριν μερικά χρόνια ήμουν σε σχέση εξ αποστάσεως. Βρισκόμασταν μία με δύο φορές τον μήνα, από δική μου επιλογή. Ερχόταν κατά τεράστιο ποσοστό η ίδια σε μένα και σπάνια πήγαινα εγώ. Μία όμορφη Παρασκευή, μου λέει ότι θα έρθει στην πόλη μου την Κυριακή, μαζί με μία φίλη της που της έκανε δώρο τα έξοδα, αλλά θα μείνουν αυθημερόν. Η απάντησή μου ήταν πολύ ψυχρή, ένα σκέτο «με το καλό». Όταν ήρθε, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι βρίσκεται στο τάδε μαγαζί και ότι με περιμένει. Η απάντησή μου ήταν «δεν έχω βενζίνη, sorry». Από τότε δε μου έχει μιλήσει ξανά (γιατί άραγε;), ούτε και την είδα. Προσπάθησα πολλές φορές να έρθω σε επικοινωνία μαζί της για να ζητήσω συγνώμη, αλλά δεν τα έχω καταφέρει.