Τι θα ήθελα να σε ρωτήσω, αν δε φοβόμουν την απάντησή σου;

Πόσες φορές έχετε νιώσει την επιθυμία να κοιτάξετε έναν άνθρωπο στα μάτια και να του κάνετε μία ερώτηση που η απάντησή σας φοβίζει καταβάθος; Προσωπικά μου έχει συμβεί αρκετές φορές και ήταν ερωτήσεις που ήθελα να απευθύνω σε διάφορα άτομα του στενού μου περίγυρου. Για το άρθρο αυτό έκανα μία μικρή έρευνα συζητώντας με γνωστούς και φίλους και πήρα ποικίλες απαντήσεις. Ερωτήσεις που αφορούσαν συντρόφους, φίλους/ες, γονείς, παιδιά και συγγενείς.

Τι θα ήταν αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω λοιπόν, αν δε φοβόμουν την απάντησή σου;

#1

Αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω είναι τη στιγμή εκείνη που τα μάτια σου σκοτεινιάζουν και δείχνεις να ταξιδεύεις κάπου μακριά από εμάς, από τη σχέση μας και από όλα, είναι εκείνο το “τι σκέφτεσαι τώρα;”. Αυτή η ερώτηση να ξέρεις γυρνά στο μυαλό μου συχνά τον τελευταίο καιρό και οι απαντήσεις που το κατακλύζουν είναι δύσκολες και πολλές. Δεν ξέρω αν κάποια από αυτές αντιστοιχεί στην απάντηση που θα μου δώσεις εσύ αλλά ειλικρινά θα ήθελα να μάθω ποια είναι η σκέψη σου τα δευτερόλεπτα που γυρνάς και κοιτάς αλλού, και είναι σαν να φεύγεις και δημιουργείται τόσο κενό μεταξύ μας. Πες μου τι σκέφτεσαι, τι νιώθεις και μη με αφήνεις να διαλύομαι σε αμήχανες σιωπές που δεν οδηγούν πουθενά. Μην αφήνεις αυτές τις στιγμές που νιώθω να μου κόβεται η ανάσα να πιστεύω ότι έπαψες να ανήκεις στο δικό μας εμείς και θέλεις να γίνουμε από ένα, δύο.

#2

Η ερώτηση που θα ήθελα να απευθύνω στον μπαμπά μου που έχω χάσει εδώ και κάποια χρόνια και δυστυχώς δεν μπορεί να απαντήσει είναι “συνεχίζεις να είσαι περήφανος για μένα;”. Ξέρεις ότι ήσουν πάντα ο πιο σημαντικός άντρας της  ζωής μου και μακάρι όλες οι κόρες να μεγάλωναν με έναν τόσο γλυκό και δοτικό πατέρα που ήταν πάντα παρών στη ζωή τους και βοηθούσε σε όλα. Ήσουν υπόδειγμα και το πιο όμορφο πρότυπο. Μου λείπεις μπαμπά μου και θέλω να μην ξεχάσεις ποτέ το πόσο σε λατρεύω. Δε μου αρέσει που δεν είσαι μαζί μας αλλά αν υπάρχει κάποιος να μαθαίνεις για μένα, τα παιδιά και τη ζωή μου γενικά θα ήθελα να ξέρω αν είσαι περήφανος για όσα κάνω και τον τρόπο που αντιμετωπίζω όλα τα ζητήματα. Να ξέρεις ότι ακόμα πιστεύω ότι θα βρεθεί εκείνος που θα με βλέπει και θα με φροντίζει σαν το κοριτσάκι του.. (ξέρεις εσύ!)

#3

Αν δε φοβόμουν την απάντηση που θα μου έδινες θα ήθελα να απευθυνθώ προς τον εαυτό μου όταν θα είμαι πια σε πολύ μεγάλη ηλικία και να τον ρωτήσω “είσαι εντάξει με τις επιλογές που έκανες;”.  Δύσκολη ερώτηση αλλά ως παιδί είχες όνειρα και στόχους. Τα πραγματοποίησες; Αναγκάστηκες να θυσιάσεις κάποια από αυτά στη διάρκεια της ζωής σου; Και τελικά ρε παιδί μου είσαι χαρούμενος/η με όσα πέτυχες; Αυτό έχει σημασία. Να μην απογοήτευσες το μικρό παιδί που ήσουν κάποτε με τις πράξεις και τις συμπεριφορές σου μεγαλώνοντας.

Σε όποιο άτομο και αν έχεις σκεφτεί να κάνεις την παραπάνω ερώτηση, σημασία έχει να βρεις το θάρρος και να την κάνεις. Ακόμα και αν η απάντηση που θα λάβεις ξεπεράσει κάθε προσδοκία σου, σε πληγώσει, σε συγκινήσει.. Οπλίσου με θάρρος λοιπόν και απευθύνσου εκεί που θέλεις. Η ζωή είναι μικρή, οπότε μην αφήσει τις ενδόμυχες σκέψεις σου να σου τρώνε την ψυχούλα σου.. Θέσε την ερώτηση και ίσως η απάντηση τελικά σε εκπλήξει!