Συχνά ακούμε ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει το άλλο μας μισό. Μια φράση που επαναλαμβάνεται τόσο συχνά που σχεδόν την πιστεύουμε χωρίς να τη σκεφτούμε. Κι έτσι μεγαλώνουμε με την ιδέα ότι μόνοι μας είμαστε μισοί ότι κάτι λείπει ότι χρειαζόμαστε κάποιον άλλον για να νιώσουμε πλήρεις. Μας μαθαίνουν να ψάχνουμε να περιμένουμε. Αλλά δεν είναι έτσι. Δε γεννήθηκες μισός γεννήθηκες ολόκληρος. Η αξία σου δεν εξαρτάται από το αν έχεις σχέση ή όχι. Δε μειώνεται επειδή περνάς καιρό μόνος σου. Είσαι ήδη αρκετός με όλα όσα είσαι και όλα όσα κουβαλάς. Έχεις εμπειρίες συναισθήματα σκέψεις δυνάμεις και αδυναμίες. Αυτά είναι που σε κάνουν άνθρωπο όχι ένα χαμένο κομμάτι που περιμένει να βρεθεί. Κάθε χαμόγελο που έχεις δώσει κάθε αποτυχία που έχεις ζήσει κάθε στιγμή μοναξιάς ή ευτυχίας είναι μέρος αυτού που είσαι. Αυτά τα κομμάτια συνθέτουν εσένα ολόκληρο και πλήρες.
Η αλήθεια είναι ότι κανένας άλλος δεν μπορεί να σε ολοκληρώσει. Ένας άνθρωπος μπορεί να σε αγαπήσει να σε στηρίξει να μοιραστεί τη ζωή του μαζί σου. Μπορεί να σου δείξει πλευρές του εαυτού σου που δεν ήξερες ότι υπήρχαν. Μπορεί να σε ενθαρρύνει να τολμήσεις να γελάσεις να νιώσεις περισσότερο. Όλα αυτά είναι όμορφα και πολύ σημαντικά αν με ρωτάς. Αλλά η ολοκλήρωση δεν έρχεται από έξω. Είναι κάτι που υπάρχει ήδη μέσα σου κι απλώς χρειάζεται να το ανακαλύψεις και να το αποδεχτείς.Όταν αρχίσεις να το καταλαβαίνεις αυτό η σχέση σου με τον εαυτό σου αλλάζει. Δεν πιέζεσαι να βρεις κάποιον για να γεμίσει τα κενά σου. Δεν μπαίνεις σε σχέσεις μόνο και μόνο επειδή φοβάσαι τη μοναξιά. Μαθαίνεις να στέκεσαι στα πόδια σου και να εκτιμάς ποιος είσαι. Και τότε αν επιλέξεις να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου το κάνεις από αγάπη και χαρά όχι από ανάγκη. Δεν αναζητάς κάποιον να σε σώσει. Αναζητάς κάποιον να μοιραστεί μαζί σου τη ζωή του ενώ εσύ ήδη ξέρεις ποιος είσαι.
Και για να στο θέσω διαφορετικά σκέψου το αλλιώς. Δεν είσαι κομμάτι που λείπει από κάποιο παζλ. Είσαι ήδη όλο το παζλ. Κάθε μέρος του εαυτού σου έχει χρώματα και σχήματα μοναδικά τα γαλαζοπράσινα νερά των συναισθημάτων σου οι ορίζοντες των ονείρων που ανέκαθεν έκανες οι μικρές σπίθες των στιγμών που σε κάνουν να χαμογελάς ακόμα και τα σκοτεινά σημεία που σε κάνουν να σκεφτείς ή να μεγαλώσεις. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν εσένα και δε χρειάζεται κανένας άλλος για να σε ολοκληρώσει.
Το να νιώθεις πλήρης δε σημαίνει ότι δε θέλεις ανθρώπους γύρω σου. Σημαίνει ότι όταν αγαπάς το κάνεις από επιλογή και όχι από ανάγκη. Σημαίνει ότι μπορείς να περπατάς μόνος και να απολαμβάνεις τη ζωή σου να ταξιδεύεις να γελάς να κλαις να μαθαίνεις και να δημιουργείς χωρίς να περιμένεις κάποιον να σου δώσει το σημαδεμένο κομμάτι που νομίζεις ότι σου λείπει. Και ναι οι σχέσεις είναι όμορφες όταν τις μοιράζεσαι με κάποιον που στέκεται δίπλα σου αλλά αυτές οι σχέσεις λειτουργούν καλύτερα όταν οι δύο άνθρωποι είναι ήδη ολοκληρωμένοι. Όταν μοιράζεσαι την πληρότητά σου τότε οι σχέσεις είναι αληθινές ελεύθερες και γεμάτες σεβασμό. Δε ζητάς να σε γεμίσουν ή να σε φτιάξουν απλώς μοιράζεσαι όσα ήδη έχεις.
Θυμήσου λοιπόν δε χρειάζεσαι κανένα άλλο μισό. Δεν είσαι κομμάτι είσαι ήδη ολόκληρος. Κάθε βήμα σου κάθε επιλογή σου κάθε στιγμή που περνάς μόνος ή με κάποιον άλλον γίνεται πιο δυνατή και πιο αληθινή γιατί ξεκινάει από την πληρότητα που ήδη υπάρχει μέσα σου. Γεννήθηκες ολόκληρος και όσο πιο πολύ το πιστεύεις τόσο πιο ελεύθερα θα ζήσεις τη ζωή σου.
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
