Το “And Just Like That” –sequel του θρυλικού Sex and the City– έκλεισε άλλον έναν κύκλο, με ένα τέλος που για πολλούς θεατές είχε έρθει νωρίτερα. Αυτό γιατί οι χαρακτήρες άλλαξαν τόσο πολύ στόχους και προσωπικότητα, που οι φανς θεώρησαν ότι καταστράφηκε έτσι η μαγεία του παλιού καλού Sex and the City. Ο Mr Big πέθανε, η Miranda χώρισε τον Steve και ανακάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλη, και η αγαπημένη σε όλους Samantha δεν ήταν πουθενά. Αντ’ αυτής προστέθηκαν κάποιοι καινούργιοι χαρακτήρες με χλιαρό υπόβαθρο, χωρίς ιδιαίτερη ουσία.
Σίγουρα, η σειρά δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του κοινού, αλλά ποιες ακριβώς ήταν αυτές; Είναι άραγε εφικτό οι χαρακτήρες να ήταν ίδιοι στα 50 τους με τη δεκαετία των 30; Αυτό συμβαίνει και στη ζωή άλλωστε. Μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε και αλλάζουμε. Είναι η φυσική εξέλιξη. Πώς θα μπορούσαν λοιπόν να μείνουν όλοι ίδιοι, ενώ κι οι ηθοποιοί που τους υποδύονται έχουν εξίσου μεγαλώσει; Ίσως αυτή η αποστροφή του κόσμου προς την αλλαγή δείχνει κάτι βαθύτερο, λοιπόν. Τον φόβο του να μεγαλώνεις. Την ανησυχία που φέρνουν μαζί τους οι αλλαγές στη ζωή και στον τρόπο που φέρεσαι και υπάρχεις.
Η επιστροφή του Aidan στη ζωή της Carrie έφερε μια ελπίδα για αναβίωση της παλιάς αίγλης της σειράς. Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας ήταν έτοιμος να ξαναγεννηθεί κι ήμασταν εκεί γι’ αυτό. Δυστυχώς, όμως, και πάλι ήρθε η απογοήτευση. Ο Aidan απομυθοποιήθηκε πλήρως σαν χαρακτήρας. Ή μήπως έτσι ήταν εξαρχής και δε φαινόταν; Γιατί, κακά τα ψέματα, όσο «καλό» παιδί κι αν θεωρούνταν στις αρχές της σχέσης, είχε πολλά θέματα εν τέλει. Ένας άνδρας βαθιά ανασφαλής, προσηλωμένος στο να κάνει οικογένεια και ψάχνοντας απλά την υποψήφια. Προσκολλήθηκε στην Carrie και, ενώ στην αρχή φαινόταν ένας στοργικός και ρομαντικός σύντροφος, στην πορεία εξελίχθηκε σε αρκετά πιεστικό, με θέματα εμπιστοσύνης κι ανάγκη ελέγχου στη ζωή και τις αποφάσεις της.
Εντάξει, θα μου πεις τώρα, η Carrie δεν είναι αυτή που τον απατούσε με τον Mr Big; Ε, φυσικά, δεν το ξεχνάμε, ούτε το δικαιολογούμε. Αλλά αυτό το γεγονός έκανε τα red flags για τον Aidan να κρυφτούν, ενώ ήταν εκεί και ήταν ξεκάθαρα. Μετακομίζει σπίτι της ενώ η ίδια δεν είναι έτοιμη γι’ αυτό. Κριτικάρει τον τρόπο που ντύνεται και την ανάγκη της να έχει μεγάλη γκαρνταρόμπα. Της κάνει ψιλομπούλινγκ για το τσιγάρο, απαιτώντας να το κόψει και χρησιμοποιώντας το guilt tripping. Μετά την απιστία δε, αποφασίζει να τη συγχωρήσει και να της δώσει μια δεύτερη ευκαιρία, ενώ μέσα του δεν το πίστευε. Ήθελε απλώς να εκδικηθεί, κάνοντας κόλπα για να τη βασανίζει και να την κάνει να ζηλεύει. Και αφού κάπως ένιωσε ότι πήρε το αίμα του πίσω κι άρχισαν να χαλαρώνουν, άρχισε πάλι να την πιέζει για γάμο, λέγοντάς της έμμεσα ότι θέλει με αυτόν τον τρόπο να δεσμευτούν για να είναι μόνο δική του. Ζήτησε γάμο, λοιπόν, όχι ως ρομαντική κίνηση αγάπης, αλλά για να «δέσει» κάπως τη σχέση και να σιγουρευτεί ότι εκείνη δε θα τον απατήσει ξανά.
Αφού η Carrie ένιωσε για ακόμη μια φορά να πνίγεται, τον άφησε και η ζωή συνεχίστηκε. Μέχρι που φτάνουμε στο σήμερα, 25 χρόνια μετά, όπου οι δύο τους ξαναβρίσκονται. Και σε πιάνει αυτή η χαρά ότι ίσως τώρα είναι η σωστή στιγμή. Έλα όμως που ο Aidan πάλι θέλει το δράμα του. Τη διώχνει από το σπίτι της και την αναγκάζει να μετακομίσει γιατί δε θέλει να μπει στο διαμέρισμά της (αφού αναβιώνει το τραύμα της παλιάς τους σχέσης). Ζητάει απ’ την Carrie να τον περιμένει 5 χρόνια για να σταθεί στον γιο του, που έχει ψυχολογικά προβλήματα. Παράλληλα, την απατάει σε μια στιγμή αδυναμίας με την πρώην γυναίκα του και, όταν η Carrie τον συγχωρεί και δείχνει κατανόηση, τι κάνει; Φυσικά, το παίζει πάλι θύμα. Ένας ευάλωτος άνδρας που θέλει μόνο αγάπη και φροντίδα. Και ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος ζήλιας, που καταλήγει με εκείνον να παραδέχεται ότι ακόμη και σήμερα δεν της έχει εμπιστοσύνη.
Κάπως έτσι, έρχεται και η πιο ωραία σκηνή της σειράς, όπου η Carrie βροντοφωνάζει ένα «πώς τολμάς;» κι αποφασίζει να τον χωρίσει οριστικά.
Ας σημειώσουμε ότι ακόμα και όσοι για χρόνια ήταν team Aidan, ζητωκραύγασαν από ανακούφιση και χαρά εκείνη τη στιγμή. Για έναν άνδρα που τελικά ποτέ δεν ταίριαζε με την Carrie, που πάντα ήθελε να περνάει το δικό του και προσπαθούσε να την έχει κοντά του υπό όρους, χρησιμοποιώντας χειριστικές τακτικές και ελαφρά υποτίμηση σε κάθε λόγο του. Κι όλα αυτά κάτω απ’ τη μάσκα του θύματος, του καλού άνδρα που δίνει μόνο αγάπη και δεν παίρνει τίποτα πίσω. Μόνο που όσο και να έπαιρνε, πάντα ζητούσε κι άλλα κι άλλα. Μέχρι που στο τέλος, η Carrie φάνηκε πραγματικά συνειδητοποιημένη και κατάφερε να κλείσει αυτόν τον κύκλο, που κάθε άλλο παρά υγιής ήταν.
Ίσως τελικά το And Just Like That να μην ήταν ποτέ πραγματικά για το κοινό του Sex and the City. Ίσως να ήταν μια προσπάθεια να αποδεσμευτούμε από το παρελθόν και τους όρους που όμως δε λειτούργησαν. Όπως και η σχέση της Carrie με τον Aidan. Ένα άλλοτε αγαπημένο όνειρο που με τον καιρό ξεθώριασε. Και κάπως έτσι… τελείωσε. Και πάλι καλά.
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Παπαθανασίου
