Ο χωρισμός είναι μια αδιαμφισβήτητα δύσκολη περίοδος αλλά και διαδικασία στη ζωή κάθε ανθρώπου γεγονός που αναγνωρίζει και ο εγκέφαλός μας καθώς σύμφωνα με σχετικές έρευνες, όταν χωρίζουμε διαταράσσεται η ομοιόσταση του νευρολογικού μας συστήματος και ο εγκέφαλός μας ενεργοποιεί τους ίδιους μηχανισμούς που ενεργοποιούνται όταν προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τον σωματικό πόνο από κάποιο τραυματισμό. Η θερμοκρασία του σώματος πέφτει, οι άμυνες μειώνονται ενώ συχνά, η όλη εμπειρία θυμίζει στέρηση που βιώνει κανείς λόγω του εθισμού.
Όσοι έχουν περάσει περισσότερο ή λιγότερο έντονους χωρισμούς, γνωρίζουν επίσης πως ο χρόνος είναι γιατρός και ότι από ένα σημείο και μετά, ακόμα και οι πιο επιτυχημένες σχέσεις του παρελθόντος μοιάζουν με πραγματικά μακρινές αναμνήσεις. Κάποια στιγμή, ξεχνάς το γέλιο τους, τη φωνή, το χαμόγελό τους ή ακόμη και το πως σε έκαναν να νιώθεις όταν τα πράγματα ήταν καλά.
Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό που μένει ανεξίτηλο στη μνήμη για εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια μετά, είναι τα τελευταία λόγια που σου είπε κάποι@ τη στιγμή που χωρίσατε. Άλλωστε οι λέξεις έχουν μεγάλη δύναμη και μπορούν να πληγώσουν ανεπανόρθωτα, να σου φτιάξουν τη μέρα ή απλά να σου μείνουν αξέχαστες και όπως έχει πει και ο Κωστής Παλαμάς, Κι αν ξεχνούν οι άνθρωποι, πάντα θυμούνται εκείνες (οι λέξεις).
Αν ειδικά λάβουμε υπόψη μας το γεγονός πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας επιλέγουν να χωρίσουν μέσω γραπτού μηνύματος καθώς σίγουρα απαιτεί μικρότερη προσπάθεια αλλά και έκθεση στις απρόβλεπτες αντιδράσεις του άλλου, τα μηνύματα αυτά του χωρισμού μένουν στο κινητό μας για καιρό και μας υπενθυμίζουν τον τρόπο που αυτός ο άνθρωπος επέλεξε να φύγει από τη ζωή μας.
Στο τέλος άλλωστε τείνουμε να είμαστε είτε λίγο πιο ειλικρινείς είτε απλά μας επιτρέπουμε να γίνουμε λίγο πιο σκληροί και αδιάφοροι για τις συνέπειες ή τα συναισθήματα του άλλου και ίσως για το λόγο αυτό τα τελευταία μηνύματα που λάβαμε ποτέ από έναν έρωτα, αποτελούν διαχρονικά ένα θέμα που καίει και κατά καιρούς έχει απασχολήσει πολλούς content creators στα ψηφιακά μέσα ή δημοφιλή threads σε πλατφόρμες που καλούν το κοινό τους να μοιραστεί μαζί τους τα τελευταία μηνύματα που έλαβαν ποτέ από πρώην.
Ένα τέτοιο πρόσφατο κοινωνικό πείραμα πραγματοποιήθηκε μέσω του Instagram από τον κωμικό Sam Alterman και έγινε αφορμή για να βιώσουμε μαζί με όλους τους συμμετέχοντες κάποιες σκληρές αλλά συγχρόνως όμορφες και αληθινές στιγμές κάθαρσης μετά το χωρισμό. Ακριβώς λοιπόν καθώς τα λόγια του χωρισμού είναι αυτά που πολλές φορές μένουν στο μυαλό μας και επανέρχονται ως αρνητική σκέψη και ανάμνηση ακόμα και χρόνια μετά το τέλος της σχέσης, κάποιοι επιχείρησαν να αφήσουν πίσω τους το παρελθόν, διαβάζοντάς αυτά τα μηνύματα δυνατά και δημοσίως.
Τα μηνύματα πολλά και διαφορετικά αλλά όλα μηνύματα που κάπου, κάποτε όλοι έχουμε στείλει ή έχουμε λάβει από άτομα που θεωρούσαμε σημαντικά και αναντικατάστατα στη ζωή μας μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Τα ψυχρά μηνύματα που τελειώνουν με ένα τυπικό «τα λέμε». Οι ερωτήσεις που θυμίζουν πως ό,τι πιο σκληρό στο χωρισμό είναι η απότομη διακοπή αυτού που είχαμε στο μυαλό μας ως καθημερινότητα με κάποιον και δηλώνεται με ερωτήσεις τύπου «μήπως ξέχασα το ηλεκτρονικό μου τσιγάρο στο σπίτι σου;» ή «πότε θα τελειώσουμε τη σειρά που βλέπαμε;». Μηνύματα γεμάτα θυμό και καταπιεσμένα συναισθήματα, «δε με ακούς ποτέ ουσιαστικά», «έχω ανάγκη να βρω τον εαυτό μου» ή και «ήμουν κορόιδο που πίστεψα πως ήσουν κάτι μοναδικό», βγαίνουν στην επιφάνεια μετά από καιρό και μας θυμίζουν πως σε κάποιες περιπτώσεις ο χωρισμός ίσως να είναι και μονόδρομος.
Από τα μηνύματα αυτά που μοιράστηκαν οι συμμετέχοντες δε λείπουν και κάποιες τελευταίες προσπάθειες να συνδεθούν με τον άλλο μέσω ενός τελευταίου αστείου για να ελαφρύνουν το κλίμα, να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τη θλίψη ή ακόμα και να θυμίσουν στον άλλο πως μαζί έχουν ζήσει και όμορφες στιγμές.
Η συγκίνηση των συμμετεχόντων, η αμηχανία, η απογοήτευση στο πρόσωπό τους, το σπάσιμο της φωνής αλλά ακόμα και η άνετη στάση όσων προφανώς πήραν την απόφαση του χωρισμού οι ίδιοι, μας θυμίζουν για ακόμη μια φορά πως οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή μας, είτε έμειναν λιγότερο είτε περισσότερο, σίγουρα ήταν σημαντικοί καθώς με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη διαμόρφωσαν και συνέβαλαν στο να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα.
Αν λοιπόν ο εγκέφαλος μας αντιδρά στο χωρισμό με παρόμοιο τρόπο όπως στο τραύμα ή τον εθισμό, όπως ακριβώς συμβαίνει με όλους τους εθισμούς, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να αποδεχτούμε την κατάσταση και να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, ξεκινώντας από το πιο απλό: μιλώντας για όσα μας έχουν ενοχλήσει. Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε να φροντίζουμε τα λόγια μας να έχουν πάντα μια δόση ανθρωπιάς και τρυφερότητας καθώς μπορεί να είναι και τα τελευταία λόγια που θα ακούσουν κάποιοι από εμάς και ίσως τους συντροφεύουν για χρόνια.
Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
