Τρέξε να κάνεις αυτό, και τρέξε να κάνεις εκείνο. Όλη μας η καθημερινότητα εξαρτάται από υποχρεώσεις και ορίζεται από «πρέπει». Είναι αλήθεια ότι μέσα στο χάος, την ταχύτητα και την υπερανάλυση της καθημερινότητας, χρειαζόμαστε κάτι να μας αλλάζει τη διάθεση αλλά και την ψυχολογία. Λοιπόν, υπάρχουν κάποιες τέτοιες μικρές στιγμές που λειτουργούν σαν ανάσα, φτάνει να είμαστε έτοιμοι και δεκτικοί στο να τις αναγνωρίσουμε. Μη φανταστείς, δε μιλάμε για κάτι μεγάλο. Μια ματιά, μια μυρωδιά, ένα λεπτό ηρεμίας. Αυτά τα μικρά «κλικ» της ψυχής είναι τα λεγόμενα glimmers. Και πάμε να τα εξερευνήσουμε παρέα.
Σε αντίθεση με τα triggers που πυροδοτούν άγχος και αρνητικά συναισθήματα, τα glimmers είναι μικρές θετικές «σπίθες» που ενεργοποιούν το νευρικό μας σύστημα προς την ασφάλεια, τη σύνδεση και την ηρεμία. Είναι, με λίγα λόγια, σαν το σώμα και το μυαλό μας να λένε: «Εδώ νιώθω καλά»!
Τι είναι όμως τα glimmers; Και πού τα συναντούμε στην καθημερινότητά μας; Η απάντηση που θα σου δώσω είναι απλή και λιτή. Είναι παντού – από το πιο μικρό, μέχρι το πιο μεγάλο. Στο φως που περνά από το παράθυρο κάθε πρωί, στο γάβγισμα ενός σκυλάκου που παίζει, στην πρώτη γουλιά του αγαπημένου σου καφέ, σε μια ωραία συζήτηση με κάποιον άγνωστο, ακόμα και σε ένα μήνυμα που έλαβες την κατάλληλη στιγμή. Αυτό εννοώ: δεν πρέπει να είναι κάτι συγκλονιστικά μεγάλο. Είναι όμως αρκετό ώστε να σε αναγκάσει να σταματήσεις να τρέχεις για λίγο — μια στιγμή που νιώθεις για λίγο την ηρεμία.
Τέτοιες μικρές στιγμές είναι πολύ σημαντικές. Λειτουργούν σαν μικρές επαναφορτίσεις. Μας υπενθυμίζουν ότι, ακόμα και στις πιο πιεσμένες ή σκοτεινές μέρες, υπάρχουν μικρές χαραμάδες φωτός. Φυσικά, δεν περιμένουμε να λύσουν όλα μας τα προβλήματα, αλλά μπορούν να λειτουργήσουν ως άγκυρες. Αφού μας βοηθούν να παραμείνουμε σε επαφή με τον εαυτό μας και τους γύρω μας χωρίς να «πνιγόμαστε». Σ’ έναν κόσμο, μάλιστα, που προβάλλει συνεχώς το τραύμα, το άγχος, την κούραση, η έννοια των glimmers έρχεται σαν μια απαλή υπενθύμιση ότι δεν πρέπει να επιβιώνουμε απλά. Χρειάζεται να ζούμε και να χαιρόμαστε — και αυτή η χαρά δε χρειάζεται να είναι θορυβώδης. Μπορεί να είναι ψιθυριστή. Αρκεί να την ακούς εσύ!
Θα αναρωτιέσαι όμως: πώς μπορείς να βρεις στη δική σου ζωή τα εν λόγω glimmers; Είναι απλό! Κάνε μια παύση, προσπάθησε να μην προσπερνάς τις στιγμές. Όταν νιώσεις κάτι όμορφο, μην πεις «οκ», πες «κάτσε λίγο εδώ» και εξερεύνησε. Προσπάθησε να καταγράφεις σε ένα χαρτί τα μικρά και καθημερινά: το βλέμμα της γάτας σου, τα χάδια του σκύλου σου, ο ήχος της βροχής, το ουράνιο τόξο που βγήκε μετά την μπόρα. Εκφράσου ελεύθερα στο χαρτί, λέγοντας πώς αισθάνεσαι για αυτά. Επίσης, μην μπεις στο «τριπάκι» της σύγκρισης. Το τι σημαίνει για σένα glimmer δεν έχει καμία σχέση με το πώς το βλέπει κάποιος άλλος. Τέλος, αν ξέρεις ότι κάτι σε βοηθά σε όλη αυτή τη διαδικασία, πρόσθεσέ το συνειδητά στη μέρα σου: ένα κερί, μια βόλτα, μια συγκεκριμένη μουσική κ.λπ.
Τα glimmers δεν είναι η απάντηση σε όλα. Είναι όμως μια αρχή. Ένα μικρό «ναι» στο χάος. Είναι το δικό σου εσωτερικό σύστημα που σου λέει: «κοίτα, ακόμα και τώρα υπάρχει κάτι καλό»! Και μερικές φορές, αυτό το λίγο είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεσαι για boost ώστε να συνεχίσεις.
Βρες τα δικά σου glimmers, λοιπόν, και βάλε τα στη ζωή σου δίνοντάς τους τουλάχιστον την ελάχιστη σημασία!
Συντάκτης: Άντρεα Λαζαρίδου
