Ο δεκάλογος των people pleasers

Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος κυκλοφορεί με ένα «τι μου δίνεις, τι παίρνω» στο κούτελο, εκείνοι φτιάχνουν καφέδες χωρίς να τους το ζητήσεις. Σου κρατάνε την πόρτα. Σου στέλνουν μήνυμα «πώς νιώθεις;» χωρίς να έχουν ατζέντα. Λες και κάποιος τους έβαλε κρυφά στο μυαλό το λογισμικό «υπηρετώ, άρα υπάρχω». Αυτοί είναι οι people pleasers. Οι άνθρωποι που βλέπουν πέρα από τον εαυτό τους  και συνήθως και πέρα από τον δικό σου.Αν δεν κατάλαβες ποιοι είναι, ψάξε τον φίλο που σε άκουσε μέχρι τις 3 το πρωί για το τρίτο σου φλερτ που δεν πήγε καλά. Ή εκείνη τη συνάδελφο που σου κάλυψε τη βάρδια ενώ δεν είχε καμία υποχρέωση. Ή, αν θες να είμαστε ειλικρινείς… κοίτα στον καθρέφτη. Γιατί πολλοί από εμάς είμαστε, έστω και κρυφά, pleasers επαγγελματικού επιπέδου.

Η ανάγκη να ευχαριστείς τους άλλους δεν είναι κάτι που διαλέγεις σε μενού. Δεν ξυπνάς ένα πρωί και λες «σήμερα θα γίνω ο άνθρωπος που θα φροντίζει όλους εκτός από τον εαυτό μου». Συνήθως, είναι μια συνήθεια που φυτεύεται νωρίς. Ίσως από μια παιδική ηλικία όπου η αποδοχή ερχόταν με ανταλλάγματα. Ίσως από γονείς που μπέρδεψαν την αγάπη με την επιβράβευση. Ίσως από εκείνα τα χρόνια που νόμιζες πως το να είσαι καλός σημαίνει να μη φέρνεις ποτέ αντίρρηση.Το αποτέλεσμα; Ένας άνθρωπος που βρίσκει νόημα στο να φροντίζει τους άλλους. Που αντλεί αξία από το χαμόγελο του απέναντι. Που κάνει τα πάντα για να μη νιώσει κανείς άβολα,ακόμα κι αν ο ίδιος βυθίζεται στην ενοχή, στο άγχος ή απλά στην εξάντληση.

Οι people pleasers έχουν δεκάδες υπερδυνάμεις. Ακολουθεί ο δεκάλογός τους:

1. Νιώθουν πριν νιώσεις. Θα καταλάβουν ότι είσαι χάλια πριν το καταλάβεις εσύ.

2. Διαβάζουν ατμόσφαιρες. Ξέρουν πότε κάτι δεν πάει καλά, ακόμα και αν όλοι γελάνε.

3. Φτιάχνουν λίστες. Για τα πάντα. Για να μη σε ξεχάσουν ποτέ.

4. Ζητούν συγγνώμη για πράγματα που δεν έκαναν. Π.χ. για τη βροχή.

5. Δεν λένε «όχι» εύκολα. Αλλά το εννοούν κάθε φορά που λένε «ναι».

6. Θυμούνται γενέθλια, ονόματα, ακόμα και ποιος πίνει τον καφέ του χωρίς ζάχαρη.

7. Έχουν πάντα μαζί τους χαρτομάντιλα, τσίχλες και ένα είδος ψυχικής παρηγοριάς.

8. Χαμογελούν σε φωτογραφίες ακόμα και αν η ψυχή τους κλαίει.

9. Ξέρουν να ακούν. Όχι απλώς να περιμένουν να μιλήσουν.

10. Φεύγουν τελευταίοι. Σε πάρτι, σε φιλίες, σε σχέσεις. Πάντα τελευταίοι.

Όμως μην τους μπερδέψεις!Δεν είναι αφελείς. Δεν είναι ανόητοι. Ξέρουν πολύ καλά ότι μερικοί εκμεταλλεύονται τη δοτικότητα τους. Απλώς δεν έχουν μάθει ακόμα πώς να διαλέγουν τον εαυτό τους χωρίς να νιώθουν ενοχές. Και η αλήθεια είναι ότι όσο δίνουν, τόσο περισσότερο νιώθουν ότι αξίζουν. Είναι ένας κύκλος αυτοθυσίας που μοιάζει με αγάπη, αλλά είναι λίγο πιο μπλεγμένος.Ναι, όσο κι αν ακούγεται μελό. Γιατί αν δεν υπήρχαν αυτοί, ο κόσμος θα ήταν γεμάτος «εγώ». Και εσύ δεν θα είχες σε ποιον να στραφείς όταν όλα μέσα σου γκρεμίζονται. Αν υπάρχει ακόμα λίγη τρυφερότητα στον κόσμο, είναι επειδή κάποιος πήρε το βάρος να σου πει «μην ανησυχείς, το έχεις».

Γι αυτό πρόσεξέ τους και εκτίμησέ τους γιατί ναι και εκείνοι κουράζονται. Και το κάνουν σιωπηλά, χωρίς δράματα και τυμπανοκρουσίες. Είναι εκείνες οι στιγμές που γυρίζουν σπίτι τους και νιώθουν άδειοι, ενώ όλη μέρα ήταν γεμάτοι από την ενέργεια των άλλων. Είναι εκείνες οι ώρες που κοιτάζουν το ταβάνι και αναρωτιούνται «ποιος με φροντίζει εμένα;». Γιατί όσο δυνατοί κι αν φαίνονται, κουβαλούν και εκείνοι μια ευαισθησία τόσο λεπτή, που ραγίζει με ένα βλέμμα αδιαφορίας ή με μια απλή λέξη «δε χρειάζεσαι, άσε με». Όμως ακόμα κι έτσι, επιλέγουν να δίνουν. Όχι γιατί δεν έχουν επιλογή. Αλλά γιατί αυτός είναι ο τρόπος τους να αγαπούν τον κόσμο.

People pleasers, εσείς που βάζετε πρώτα όλους τους άλλους: ήρθε η ώρα να θυμηθείτε πως η καλοσύνη σας δεν είναι αδυναμία. Είναι υπερδύναμη. Αλλά ακόμα και οι υπερήρωες χρειάζονται διάλειμμα. Δε θα σωθεί ο κόσμος επειδή κάψατε την μπαταρία σας. Θα σωθεί, ίσως, όταν δείξετε και σε εσάς τον ίδιο σεβασμό, φροντίδα και κατανόηση που τόσο γενναιόδωρα δίνετε.

Οπότε ναι. Σήμερα, αν μπορείς, πες ένα μικρό «όχι». Κι αν όχι, τουλάχιστον πες ένα μεγάλο «ναι» στον εαυτό σου.