Δημήτρης Τσιρπανλής

Δημήτρης Τσιρπανλής

Και τώρα ήρθε η ώρα να πέσω κι εγώ στην αρχέγονη παγίδα. Να υποκριθώ πως μπορώ να περιγράψω τον εαυτό μου. Γιατί μη γελιέστε… δεν υπάρχει τίποτα πιο ρευστό από τον ίδιο μας τον εαυτό… Παρόλα αυτά θα κάνω μια απόπειρα κι ας είμαι και ‘γω γεμάτος αντιθέσεις. Ορίστε λοιπόν: Ευγενικός αλλά αντιδραστικός. Ακραία ρομαντικός αλλά αισιόδοξα νιχιλιστικός. Σχεδόν Καφκικός αλλά και αθεράπευτα ιδεαλιστής. Επικίνδυνα αθώος αλλά και στοχαστικά διερευνητικός. Ή με μία φράση ένας από εσάς…