Δεν έπεφτα ποτέ αφού μπορούσα να σε κρατήσω.
Μαζί σου δε βιαζόμουν να περπατώ. Ήξερες ότι τα βήματα μου είναι αργά κι αυτό ήταν εντάξει.
Κι όταν έτρεχα όμως δε σε πείραζε.
Ήταν όλα τόσο φυσικά, που η πτώση δεν υπήρχε για εμάς.
Μπορούσα να είμαι αυτό που είχα.
Μπορούσες να είσαι αυτό που ήθελες.
Κι έτσι απλά να «είμαστε».
Αγαπώ τους ανθρώπους που γελούν δυνατά. Αγαπώ όλα όσα έχουν τη δύναμη να με συγκινούν με ένα τρόπο καθηλωτικό. Πολλές φορές οι άλλοι δεν ξέρουν τι σκέφτομαι όμως το απολαμβάνω γιατί μου δίνει το χώρο να είμαι ανατρεπτική. Το διασκεδάζω πολύ αυτό. Εκτιμώ το χιούμορ στους άλλους παρόλο που δεν διαθέτω εγώ, όπως επίσης και την καυστικότητα αρκεί να είναι σε τόση ποσότητα που να μην προκαλεί παραμόρφωση. Ένα από τα προτερήματά μου είναι το ότι βαριέμαι πολύ εύκολα.
