Είσαι το νησί που καίγομαι να φτάσω,
τα κύματα σπάνε στην αγκαλιά σου,
κι εγώ βουτάω χωρίς φόβο στην άγρια θάλασσα,
που μυρίζει αλμύρα, φως και φλόγα.
Το πάθος μας δεν έχει χάρτες,
είναι το ανεξερεύνητο μυστικό του ήλιου,
μια ανάσα που σπάζει τη σιωπή,
κι ένα φιλί που ανάβει τον ουρανό.
Σε κάθε σου άγγιγμα, εκρήγνυνται αστέρια,
κι ο κόσμος λιγοστεύει μέχρι να μείνουμε μόνο εμείς.
Δύο φλόγες που καίνε δυνατά,
ανάμεσα σε θάλασσα, άμμο και καλοκαιρινό αέρα.
Γεννημένη δίπλα στη θάλασσα, γράφω κάτι δικά μου από τα 14. Στην δράση-αντίδραση με μαθαίνω καλύτερα, μεθάω με καθαρά βλέμματα και ανοιχτές καρδιές που θέλουν να μοιραστούν ως αλληλένδετη ανάγκη. Η ευαισθησία μου είναι το alter ego της δύναμής μου. Σιγοτραγουδάω παντού• άλλωστε τη μεγαλύτερη γνώση την έχει η καρδιά. Από όπου δε νιώθω ελευθερία και από όπου δε βολτάρει ανέμελα το παιδί που έχω μέσα μου φεύγω. Δε συμβιβάζομαι εύκολα, λατρεύω να μαθαίνω νέες λέξεις, Προορισμούς και ανθρώπους που μου γεννούν την άλλη οπτική τους ερωτεύομαι απόλυτα και σταθερά. Κάθε δυσκολία γίνεται ο λόγος για να προσπαθώ πάντοτε και να μην το βάζω κάτω.
