Δεν ήξερα πού οδηγεί αυτός ο δρόμος.
Το μόνο που ήξερα ήταν πως ήταν μια ευθεία. Εμένα οι ευθείες, όμως, με ζαλίζουν.
Μου θυμίζουν όλα όσα έφυγαν και όσα επέστρεψαν χωρίς να το ζητήσω.
Ο δρόμος που δεν κάλεσες, και που θα έρχεται πάντα να σε βρίσκει.
Μα οι στροφές;
Ε, αυτές τουλάχιστον δε με κορόιδεψαν ποτέ.
Είναι στη φύση τους, ποτέ να μην ξέρεις πού θα βγάλουν.
Αγαπώ τους ανθρώπους που γελούν δυνατά. Αγαπώ όλα όσα έχουν τη δύναμη να με συγκινούν με ένα τρόπο καθηλωτικό. Πολλές φορές οι άλλοι δεν ξέρουν τι σκέφτομαι όμως το απολαμβάνω γιατί μου δίνει το χώρο να είμαι ανατρεπτική. Το διασκεδάζω πολύ αυτό. Εκτιμώ το χιούμορ στους άλλους παρόλο που δεν διαθέτω εγώ, όπως επίσης και την καυστικότητα αρκεί να είναι σε τόση ποσότητα που να μην προκαλεί παραμόρφωση. Ένα από τα προτερήματά μου είναι το ότι βαριέμαι πολύ εύκολα.
