Τελευταία φορά που σε θυμήθηκα

Γεώργιος Σιλιβάκος08/10/2025

Poetica

Τελευταία φορά που σε θυμήθηκα

Μοιράσου το:

Lights On?

Κάποτε μου είπες

Εδώ, για πάντα, εδώ μαζί σου!
Κι αυτό το πάντα έγινε φυγή,
άνεμος που φύσηξε και χάθηκε,
παρασύροντας μαζί του τις αναμνήσεις.

Κάποτε μου είπες

για τις στιγμές,
τα ραγισμένα φύλλα
που τα διέλυσε η βροχή του φθινοπώρου.

Από τότε, κύλησαν στους δρόμους
και συνθλίφτηκαν απ’ τα πόδια των περαστικών.
Κύλησαν στα ποτάμια και πνίγηκαν στους στείρους βάλτους.
Δεν έμεινε ούτε μια ανάμνηση πάνω μου από εσένα.

Κι εγώ, μονόλογος στο τίποτα.

Να στέκομαι βουβός και να σε σκέφτομαι,
προσπαθώντας να διώξω την ανάμνηση
απ’ το παραλήρημα της σκέψης καθώς αντικρίζω τη μορφή σου.

Πριν χαθεί και πάλι στις σκιές,
στην εγκατάλειψη ξανά,
το «εδώ, για πάντα εδώ μαζί σου».

Συντάκτης: Γεώργιος Σιλιβάκος

Γεώργιος Σιλιβάκος

Νοσταλγός σίγουρα, με μια παιδικότητα που δεν εγκατέλειψα ποτέ. Όσα ένιωσα, έζησα, είναι μέσα μου, με οδηγούν. Γιατί γράφω θα ρωτήσεις... Γράφω για μένα. Περιπλανιέμαι συνεχώς αλλάζοντας κόσμους. Μέσα απ' τα ποιήματα εκφράζω όλα όσα έζησα και ζω.
Αν θέλεις να με ψάξεις θα είμαι χαμένος … σε έναν «Χαμένο Παράδεισο Λέξεων» (η ποιητική συλλογή μου από τις εκδόσεις Διάνοια) καταθέτοντας την ψυχή μου και τα όνειρα μου με όλα τα συναισθήματα που συνθέτουν το ταξίδι μας αυτό που λέγεται ζωή.
Άλλοτε ξεχασμένος σε ένα ξέφωτο, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, χαζεύοντας τα αστέρια. Άλλοτε στην πλάτη μιας χήνας να ταξιδεύω σαν το Νιλς Χόλγκερσον. Και άλλοτε στη Χώρα του Ποτέ να παίζω με τα Χαμένα Παιδιά... για το παιδί που δεν χάθηκε ποτέ από μέσα μου.