Η πρώτη χειραψία με το νησί της Αλόννησου μετράει πάνω από 25 χρόνια κι έκτοτε μου κλέβει αέρινα την καρδιά ξανά και ξανά. Είναι η καλοκαιρινή μου άγκυρα, το νησί που κάθε χρόνο ανανεώνουμε μία σιωπηλή υπόσχεση. Εκείνη του να ξανανταμώσουμε σε ένα χρόνο· μια αμοιβαία προσμονή που καμία από τις δύο πλευρές δεν προδίδει.
Στην Αλόννησο έμαθα να μετράω τα καλοκαίρια με τη γνήσια μυρωδιά του πεύκου, με το φρέσκο ψάρι, με τα ομορφότερα χρώματα που αντίκριζαν τα μάτια μου, με τη γαλήνη στη συνολική αύρα του νησιού, με κάθε λογής έμπνευση που έχτιζα με την άμμο στην παραλία της Χρυσής Μηλιάς. Την παραλία που έμαθα να κολυμπώ, να ελέγχω την αναπνοή μου, να βουτάω βαθιά με τις ώρες για να επεκτείνω την πλούσια συλλογή με τα κοχύλια μου, που έως σήμερα φυλώ σαν πολύτιμο θησαυρό μου. Εκεί έκανα φίλους που τότε έβλεπα μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά κάθε φορά συνεχίζαμε σαν να μην είχε περάσει ούτε μέρα. Παρουσίες στη ζωή μου που στο σήμερα είναι εμβληματικές, που ήταν ένας από του λόγους που κάθε χρονιά τη μετρούσα αντίστροφα έως τον Ιούλιο και τη στιγμή που θα πατήσω το πόδι μου στο λιμάνι, για να πω πως γύρισα με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο σε όλο μου το πρόσωπο.
Λαμβάνοντας ως αφετηρία το λιμάνι, το Πατητήρι, αναγνωρίζεις τη γραφικότητα της Αλόννησου ανάμεσα στα πλοία, στα ψαροκάικα, στις παραδοσιακές ταβέρνες, στα τοπικά γλυκά του κουταλιού και στους ανοιχτούς δρόμους που οδηγούν στο υπόλοιπο νησί προς εξερεύνηση και απόλαυση.
Η μοναδική παραλία της Χρυσής Μηλιάς, που εύλογα αναφέρω πρώτη, ξεχωρίζει για το διάφανο γαλαζοπράσινο χρώμα της θάλασσας και την ψιλή χρυσαφένια άμμο, για την ελευθερία που αποπνέει κατά το κολύμπι και για τα πεύκα που είναι ριζωμένα τριγύρω σαν να σε αγκαλιάζουν με τα κλαδιά τους. Ακολουθεί η παραλία Κοκκινόκαστρο, που με τον κοκκινωπό λόφο της δημιουργεί μία συναρπαστική χρωματική αντίθεση. Η Γλυφά στη Στενή Βάλα ξεχωρίζει για την ησυχία της, την καθαρότητα και τα λευκά της βότσαλα. Η Μηλιά είναι, επίσης, μία ήσυχη παραλία με φυσική σκιά, προσβάσιμη με μικρή πεζοπορία που σε δικαιώνει. Ο Λεφτός Γιαλός, πιο κοσμοπολίτικος, αλλά αυθεντικός και περιβαλλόμενος από πυκνό πευκοδάσος, ενδείκνυται για θαλάσσιες δραστηριότητες. Ο Μεγάλος Μουρτιάς είναι ιδανικός για μία απογευματινή βουτιά στο ηλιοβασίλεμα. Η παραλία του Αγίου Δημητρίου είναι δημοφιλής για το ιδιαίτερο σχήμα της και αξίζει μία στάση για να τη φωτογραφίσεις από ψηλά.
Απέναντι εκτείνεται ο φυσικός κυματοθραύστης της Αλόννησου, το νησάκι Περιστέρα, ένα από τα καταφύγια της μεσογειακής φώκιας Monachus Monachus και βάση του πρώτου επισκέψιμου υποβρύχιου μουσείου με κατάδυση σε βάθος περίπου 30 μέτρων ή με ψηφιακά τρισδιάστατα γυαλιά για εικονική περιήγηση σε πραγματικό χρόνο. Εκεί ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν ψαρά ένα από τα μεγαλύτερα ναυάγια της κλασικής εποχής, που πήρε τον τίτλο “Παρθενώνας των Ναυαγίων”. Το εμπορικό πλοίο Αλόννησος που βυθίστηκε, μετέφερε τις προμήθειες του νησιού, χιλιάδες αμφορείς κρασιού, σπάνιας τέχνης κεραμικά βάζα, ανακαλύψεις που μόνο κατά την ξενάγηση στον πρότυπο τόπο μπορούν να αποτυπωθούν στα μάτια σου. Η φορτηγίδα στέκει πολλά χρόνια στην ακτή μισοβυθισμένη και σκουριασμένη δίνοντας κινηματογραφικό χαρακτήρα σε ακόμα ένα σημείο του νησιού.
Η θάλασσα της Αλόννησου προστατεύει στο θαλάσσιο πάρκο της, το σπάνιο είδος φώκιας στη Μεσόγειο θάλασσα, τη Monachus Monachus. Στο κεντρικό λιμάνι του νησιού λειτουργεί ενεργά κέντρο πληροφόρησης MOm, όπου ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφθεί τον εκθεσιακό χώρο, να πληροφορηθεί για τις εκπαιδευτικές και οικολογικές εκδρομές που οργανώνονται, για τις διαχρονικές δράσεις διάσωσης και περίθαλψης της φώκιας με αφοσίωση, εξειδίκευση, καθώς και με τη συνέργεια εθελοντών. Το θαλάσσιο πάρκο Αλόννησου – Βόρειων Σποράδων είναι το μεγαλύτερο προστατευόμενο θαλάσσιο πάρκο της Ευρώπης, προστατεύει παράλληλα και δελφίνια, θαλάσσιες χελώνες, σπάνια πουλιά και βυθούς με κοραλλιογενή οικοσυστήματα και τα είδη τους, όπως το επιβλητικό κόκκινο κοράλλι.
Στολίδι για το νησί αποτελεί η Παλιά Χώρα, χτισμένη αμφιθεατρικά με θέα στο Αιγαίο, πέτρινα σοκάκια, φρεσκοβαμμένα σπίτια με σκεπές από κεραμίδια, ξύλινα πορτοπαράθυρα μέσα στα λουλούδια, πεζούλια που σε προσκαλούν να καθίσεις και να χαθείς στην απαράμιλλη ομορφιά των χρωμάτων που αναδύει το φως του ηλιοβασιλέματος. Εκεί δεσπόζουν το μεσαιωνικό κάστρο και το λαογραφικό μουσείο του νησιού. Η ζωή στη Χώρα έχει την όψη από τα αναμμένα φαναράκια σε όλη της την έκταση, που σε καλεί πηγαία να απολαύσεις το πάντοτε σπιτικό φαγητό στα ταβερνάκια ή ένα ποτό με θέα. Είναι το μέρος όπου οι συζητήσεις ρέουν αυθόρμητα, γιατί η καρδιά σου ξεχνά τα ανθρώπινα προβλήματα και πλημμυρίζει χαρά.
Μην παραλείψεις να γευτείς την παραδοσιακή στριφτή τυρόπιτα, λικέρ και κρασί, τον τόνο Αλόννησου, τη γνήσια αστακομακαρονάδα, τοπικά γλυκά, όπως τα χαμαλιά, για τους λάτρεις της κανέλας και του γαρύφαλλου.
Η Αλόννησος είναι το νησί που κερδίζει τον σεβασμό σου. Κουβαλά μία αξιοπρέπεια ο τόπος με τους ντόπιους του, ενώ νιώθεις ότι μια καρτ ποστάλ ζωντάνεψε και είσαι πρωταγωνιστής της. Ο πρωινός ουρανός της δίνει φως στη φύση, ο νυχτερινός ουρανός είναι βαθύς και βελούδινος. Ο συνδυασμός των δύο έχει τη δύναμη να σε μαγεύει και να γεννά συναισθήματα, νιώθεις γαλήνιος και πλήρης.
Κι όταν έρθει η ώρα να φύγεις, θα ταξιδέψεις την επιστροφή στη βάση σου πιο πλούσιος και αγκαλιά με ανεξίτηλες αναμνήσεις και πρωτόγνωρες αισθήσεις.
Συντάκτης: Ελένη Γιόρκα
