Pet burn out: Μπορεί να κουραστεί από σένα ο σκύλος σου;

Μπορεί να μη σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό αλλά συμβαίνει ……ο σκύλος σου μπορεί να κουραστεί από σένα. Όχι γιατί δε σε αγαπάει. Το αντίθετο. Ακριβώς επειδή σε αγαπάει τόσο, δίνει συνεχώς τον καλύτερό του εαυτό και κάποιες φορές, εξαντλείται.

Όπως κι εμείς, έτσι και τα ζώα έχουν όρια. Έχουν μέρες που θέλουν ησυχία, στιγμές που βαριούνται, φάσεις που νιώθουν άγχος ή πίεση. Όταν λοιπόν η καθημερινότητα με τον άνθρωπό τους είναι γεμάτη απαιτήσεις, φωνές, συνεχείς αλλαγές ή υπερβολική αγάπη, μπορεί να νιώσουν υπερδιέγερση, να “στρεσαριστούν“ή να “κλειστούν” στον εαυτό τους.

Τις περισσότερες φορές, η πρόθεσή μας είναι καλή. Θέλουμε να του προσφέρουμε το καλύτερο, να περνάμε μαζί χρόνο, να τον εκπαιδεύσουμε σωστά. Αλλά υπάρχουν μερικά πράγματα που, χωρίς να το καταλάβουμε, τον κουράζουν:

• ‌Τον γεμίζουμε με δραστηριότητες: Παιχνίδι, βόλτα, νέα κόλπα, και ξανά απ’ την αρχή. Ο σκύλος χρειάζεται και στιγμές ηρεμίας, όπως κι εμείς.
• ‌Του αλλάζουμε συνεχώς πρόγραμμα: Σήμερα βόλτα στις 9, αύριο στις 5, μεθαύριο καθόλου. Αυτό τον μπερδεύει και του προκαλεί ανασφάλεια.
• ‌Του ζητάμε να είναι “τέλειος”. Να μην γαβγίσει, να κάθεται, να μην ζητιανεύει φαγητό, να τα κάνει όλα όπως τα θέλουμε.

Όμως πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι ζωντανός οργανισμός και όχι ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ. Δεν του αφήνουμε χώρο: Αν τον αγκαλιάζουμε συνεχώς ή τον ενοχλούμε όταν κοιμάται, ναι, μπορεί να μας αγαπάει, αλλά να θέλει και λίγο χρόνο μακριά μας.

Και πώς θα καταλάβουμε ότι έχει κουραστεί;

• Ο σκύλος δε θα μας πει ποτέ “είμαι εξαντλημένος”, αλλά θα μας το δείξει. Πώς;
• ‌Δεν έχει διάθεση για παιχνίδι, ακόμα κι αν του πετάμε το αγαπημένο του μπαλάκι.
• ‌Φαίνεται πιο αδιάφορος ή απομακρυσμένος.
• ‌Αρχίζει να αντιδρά με ένταση σε καταστάσεις που πριν τον άφηναν αδιάφορο.
• ‌Ίσως κοιμάται πολύ ή έχει αλλάξει διατροφικές συνήθειες.

Φυσικά για όλα αυτά δε φταίμε απαραίτητα εμείς,απλώς είναι μια υπενθύμιση ότι και ο σκύλος μας έχει ανάγκες, όχι μόνο σωματικές αλλά και συναισθηματικές.

Τι μπορούμε να κάνουμε μπροστά σε όλο αυτό;

• ‌Να τον ακούσουμε. Να μάθουμε να παρατηρούμε το σώμα του, τη διάθεσή του. Αν φαίνεται κουρασμένος, τον αφήνουμε να ξεκουραστεί.
• ‌Κρατάμε μια σταθερή ρουτίνα. Οι σκύλοι αγαπούν το προβλέψιμο. Τους προσφέρει ασφάλεια.
• ‌Δεν τον υπερφορτώνουμε. Δεν χρειάζεται να κάνουμε δέκα δραστηριότητες τη μέρα. Μερικά λεπτά ποιοτικής επαφής αρκούν.
• ‌Του δίνουμε χώρο. Όπως κι εμείς, έτσι κι εκείνος χρειάζεται τις δικές του στιγμές ησυχίας.
• ‌Τον αγαπάμε όπως είναι. Όχι όπως “πρέπει” να είναι. Ακόμα κι αν κάνει αταξίες, παραμένει το πλάσμα που μας περιμένει κάθε μέρα στην πόρτα.

Και να θυμόμαστε καλά ότι μια σχέση είναι πάντα αμφίδρομη.

Ο σκύλος μας δεν είναι απλά κατοικίδιο. Είναι φίλος, σύντροφος, μέλος της οικογένειας. Και όπως μας νοιάζεται εκείνος, έτσι κι εμείς μπορούμε να τον προσέχουμε λίγο παραπάνω. Όχι με περισσότερα δώρα ή λιχουδιές, αλλά με σεβασμό, κατανόηση και αγάπη που δεν πιέζει.

Γιατί εν τέλει, κι εκείνος, όταν κουραστεί από όλα… μας χρειάζεται πιο ήρεμους, πιο απλούς, πιο ανθρώπους.