Γιατί οι νεότεροι είμαστε τόσο άνετοι και ανοιχτοί στην ιδέα της ψυχοθεραπείας;

«Κάνω ψυχοθεραπεία». Πόσο εύκολο ήταν να το ξεστομίσει αυτό κανείς πριν κάποια χρόνια, χωρίς να τον κοιτάζουν περίεργα; Ακόμη κι αν υπήρχε αυτή η ανάγκη, καταπιέζονταν γιατί αν πήγαινες για ψυχοθεραπεία σίγουρα θα σε χαρακτήριζαν «προβληματικό» το λιγότερο. Πόσο όμως αυτό έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια; Κάνοντας μια γρήγορη αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, πριν μια δεκαετία η ψυχοθεραπεία θεωρούνταν πράγματι «μόδα που θα περάσει». Όσοι δε, πήγαιναν σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας στιγματίζονταν για τα καλά. Ωστόσο, οι καταστάσεις μας πρόλαβαν και οι ραγδαίες εξελίξεις και αλλαγές των τελευταίων χρόνων μας έφεραν αντιμέτωπους με αρνητικές και δύσκολες καταστάσεις που έπρεπε να διαχειριστούμε. Γι’ αυτό το λόγο, πολλοί νέοι σπάσαμε το ταμπού και στραφήκαμε στη λύση της ψυχοθεραπείας. Η ψυχοθεραπεία ήρθε για να μπει δυναμικά στις ζωές μας και να μας υπενθυμίσει ότι εκτός από τη σωματική εξίσου σημαντική είναι και η ψυχική μας υγεία.

Γιατί οι νεότεροι είμαστε τόσο άνετοι και ανοιχτοί στην ιδέα της ψυχοθεραπείας;

Οι νεότερες γενιές έχοντας μεγαλώσει με το ταμπού ότι αν πας σε ειδικό ψυχικής υγείας «κάτι δεν πάει καλά με εσένα», η αλήθεια είναι ότι στην αρχή ίσως δυσκολευτήκαμε και αμφιταλαντευτήκαμε στο να αναζητήσουμε υποστήριξη. Όμως, ο εγκλωβισμός στην ιδέα της «τέλειας και στρωμένης με ροδοπέταλα» ζωής, έχει καταπιέσει αρκετούς από εμάς. Όπως επίσης μας έχουν καταπιέσει και άλλες αντιλήψεις, όπως το ότι είναι αδυναμία να εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου. Μέχρι πολύ πρόσφατα ελάχιστοι μιλούσαν ανοιχτά για τραύματα, αγχώδεις διαταραχές και κατάθλιψη. Όχι γιατί δεν υπήρχαν προφανώς, αλλά γιατί αν κάποιος τολμούσε να το πει φωναχτά κινδύνευε να χαρακτηριστεί «περίεργος» στην καλύτερη περίπτωση και «προβληματικός» στη χειρότερη. Τι άλλαξε όμως; Η ανάγκη μας για μοίρασμα και ουσιαστική επικοινωνία και σύνδεση. Ίσως και λίγο περισσότερο η ανάγκη να αφήσουμε στην άκρη το προσωπείου του υπερανθρώπου, που τα καταφέρνει όλα και δεν κάνει λάθη. Ίσως πάλι και γιατί αισθανθήκαμε ότι έφτασε η ώρα να σπάσουμε τα παλιά μοτίβα και να εξελιχθούμε ως γενιά. Η αλήθεια είναι ότι η περίοδος της πανδημίας μας έφερε αντιμέτωπους με τη μοναξιά, το άγχος και καλά κρυμμένους έως τώρα φόβους. Ήταν ίσως η αρχή για σπάσει ολοκληρωτικά το ταμπού για την ψυχική υγεία.

Σίγουρα σημαντικό ρόλο στο ότι μιλάμε πλέον πιο ελεύθερα για θέματα ψυχικής υγείας, έχουν παίξει και τα social media. Μοιραζόμαστε πιο εύκολα τις δικές μας εμπειρίες, αλληλοϋποστηριζόμαστε και κυρίως δε νιώθουμε ότι είμαστε μόνοι σε όλο αυτό.  Επίσης, πολλοί ειδικοί ψυχικής υγείας έχουν έντονη πλέον παρουσία στα social και αναλύουν θέματα ψυχικής υγείας, που όπως φαίνεται απασχολούν πολύ κόσμο.

Ένας δρόμος προς την αυτογνωσία με πολλά οφέλη

Η ψυχοθεραπεία δεν είναι μια  εύκολη διαδικασία. Θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε με έναν μακρύ δρόμο με πολλά πισωγυρίσματα μέχρι να φτάσουμε στην αποδοχή του εαυτού μας.

• Κάνοντας ψυχοθεραπεία γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου. Πολλές πτυχές μας είναι καλά κρυμμένες, σε τέτοιο σημείο που ούτε καν εμείς οι ίδιοι δεν τις έχουμε αντιληφθεί.
• Γνωρίζεις από την αρχή τον εαυτό σου και συστήνεσαι εκ νέου και στους άλλους.
• Ακούς πιο εύκολα αυτή την εσωτερική φωνή μέσα σου που σου ζητάει να σε φροντίσεις και να σε αγαπήσεις περισσότερο.
• Δημιουργείς νέες σχέσεις με γερά θεμέλια και «δουλεύεις» για να βελτιώσεις τις υπάρχουσες.
• Είσαι σε θέση πλέον να αναγνωρίσεις τα red flags και θέτεις τα δικά σου όρια, όσο δύσκολο κι αν ακούγεται αυτό.
• Αναγνωρίζεις και να κατανοείς ποιες συμπεριφορές σε πυροδοτούν ψυχικά και μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα τα συναισθήματά σου.
• Αποδέχεσαι ότι δεν είσαι τέλειος και συμφιλιώνεσαι σιγά σιγλα με την ιδέα ότι δεν χρειάζεται να τα κάνεις όλα σωστά για να σε αγαπήσουν οι άλλοι. Ξεκινάς να ζεις για εσένα και αυτό είναι πολύ λυτρωτικό.

Η ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία που χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Η ψυχή σου χρειάζεται χρόνο για να «αναρρώσει». Πρέπει να είσαι ανοιχτός να ακούσεις τα πράγματα από μια άλλη οπτική, αυτή ενός πιο αντικειμενικού ανθρώπου. Θα ανακαλύψεις πράγματα για εσένα που ίσως ποτέ δεν φανταζόσουνα. Να είσαι έτοιμος να ξεκλειδώσεις κομμάτια του εαυτού σου τα οποία κρατούσες καλά κρυμμένα.

Το πιο σημαντικό πράγμα που μάθαμε ως νεότερη γενιά είναι ότι πρέπει να μιλάμε ανοιχτά για θέματα ψυχικής υγείας. Σπάσαμε τα ταμπού και στραφήκαμε περισσότερο στην εξέλιξη και στην αυτοβελτίωση μας. Φέραμε στο φως έννοιες, όπως η ενσυναίσθηση, η συμπόνια, η ευγνωμοσύνη που μέχρι πρότινος βρίσκονταν μόνο στα λεξικά. Και αυτό είναι μια τεράστια νίκη της δικής μας γενιάς και μας το δίνουμε!

Ψυχοθεραπευτείτε γιατί χανόμαστε!