Μήπως ο Τρaμπ υποκίνησε την εκεχειρία για να διεκδικήσει το Νόμπελ Ειρήνης;

Τις τελευταίες μέρες έχει απασχολήσει αρκετά την επικαιρότητα το Νόμπελ Ειρήνης. Συζητήσεις επί συζητήσεων για το ποιο άτομο τελικά θα το πάρει και αυτό το άτομο έπρεπε να είναι ο Ντόναλντ Τράμπ. Τελικά, το Νόμπελ Ειρήνης πέρασε στα χέρια της Μαρίας-Κορίνας Ματσάδο, ηγέτιδας της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα. Η επιτροπή έκρινε ότι η ακτιβιστική της δράση, αλλά και ο αγώνας της για τη διαφάνεια στην πολιτική σκηνή της Λατινικής Αμερικής είναι οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να της απονεμηθεί το συγκεκριμένο βραβείο.

Και πολύ εύλογα θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει ο πρόεδρος των ΗΠΑ με το βραβείο Νόμπελ. Σε περίπτωση που δεν έχετε παρακολουθήσει την επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες, κηρύχτηκε εκεχειρία στη Γάζα. Την Παρασκευή η Ισραηλινή κυβέρνηση επικύρωσε την εκεχειρία με τη Χαμάς, αναστέλλοντας τα πυρά στην περιοχή της Γάζας. Τις επόμενες ώρες αναμένεται μάλιστα και η αμοιβαία ανταλλαγή αιχμαλώτων. Ο Ντόναλντ Τράμπ λοιπόν, πριν περίπου ένα μήνα προχώρησε σε έμμεσες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, με σκοπό την απελευθέρωση των αιχμαλώτων. Μάλιστα, ο ίδιος είχε προτείνει και ένα σχέδιο 20 σημείων, για την αναστολή των πυρών στην αιματοκυλισμένη Γάζα.

Μπορεί η ειρήνη να μετατραπεί σε προϊόν ματαιοδοξίας ενός ηγέτη;

Παρά τις προσπάθειες να αποσπάσει φέτος το Νόμπελ, δεν τα κατάφερε. Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι και στο παρελθόν έχει κάνει αντίστοιχες προσπάθειες με την τελευταία να είναι το 2020, που είχε προταθεί από το Νορβηγό βουλευτή του δεξιού κόμματος Christian Tybring-Gjedde.  Μπορεί ο Τράμπ να μην πήρε τελικά το βραβείο, ωστόσο, η Μαρία-Κορίνα Ματσάδο του αφιέρωσε το βραβείο, δηλώνοντας: «Αφιερώνω αυτό το βραβείο στον βασανισμένο λαό της Βενεζουέλας και στον Πρόεδρο Τραμπ για την αποφασιστική υποστήριξή του στον αγώνα μας για ελευθερία». Σε συνέντευξή της στο Fox News τόνισε ότι ο αγώνας του Τραμπ πρέπει να αναγνωριστεί, καθώς άσκησε στο καθεστώς Μαδούρο και στήριξε τις επιχειρήσεις κατά τρομοκρατών της ομάδας Tren de Aragua, που απειλεί την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.

Μπορεί να μην κέρδισε το Νόμπελ ο ίδιος ο Τράμπ, το κέρδισε από ό,τι φαίνεται όμως μια φανατική υποστηρίκτρια του.

Πάμε να δούμε όμως την ουσία των πραγμάτων, μακριά από τις φανφάρες και τη διεκδίκηση του Νόμπελ. Μήπως ο Τράμπ υποκίνησε την εκεχειρία για να διεκδικήσει το Νόμπελ Ειρήνης; Θα σκέφτονταν κάποιος πιο πονηρεμένος. Και το πιο σημαντικό: μπορεί ένας άνθρωπος μόνο και μόνο επειδή έχει δύναμη και εξουσία στα χέρια του να καπηλεύεται κάτι τόσο σημαντικό όπως είναι η ειρήνη προς δικό του καθαρά όφελος; Σκοπός λοιπόν δεν θα έπρεπε να αποτελεί η προσωπική ματαιοδοξία και προβολή του Ντόναλντ Τράμπ-και κάθε ματαιόδοξου ηγέτη- αλλά η ασφάλεια  των εκατοντάδων πολιτών που υπέφεραν λόγω του πολέμου. Η διασφάλιση της ειρήνης δεν αποτελεί προσωπικό επίτευγμα ή προϊόν αριστείας. Είναι ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα όλων των ηγετών εκεί έξω, ανεξάρτητα με το αν θα βραβευθούν γι’ αυτό ή όχι.