Αντέχεται η Δευτέρα μόνο όταν τη μοιράζεσαι με τον σωστό συνάδελφο

Πρωινό Δευτέρας και έχεις φτάσει στη δουλειά, μη έτοιμος να αντιμετωπίσεις όλη την εβδομάδα, αλλά δεν έχεις και επιλογή! Και μπαίνει η παρηγοριά σου από την πόρτα κι αμέσως σκάς ένα χαμόγελο. Εντάξει, όλο και κάποιον θα βρείτε να κουτσομπολέψετε, όλο και κάποιο νέο θα έχετε να συζητήσετε, όλο και κάποιο εύτράπελο θα γίνει που θα σας κάνει να γελάσετε και να πάρετε κουράγιο για το υπόλοιπο της εβδομάδας.

Η αλήθεια είναι πως όσο ευλογημένος και να είσαι ώστε να πηγαίνεις με χαρά και μπρίο στη δουλειά, εξακολουθεί να είναι μια ρουτίνα που κάποιες στιγμές θα σε κουράσει, θα σε αγανακτήσει και θα ψάχνεις μια διέξοδο να ξεσπάσεις. Κάπου εκεί υπάρχει ο work bestie, που είναι εκεί για να σε καταλάβει, να συμπάσχει μαζί σου, που απλά θα κοιταχτείτε αγανακτισμένα μεταξύ σας και θα νιώσεις ότι, στην κατάντια σου, δεν είσαι μόνος.

Θυμάσαι την πρώτη σου μέρα στη δουλειά… είχες προετοιμάσει από ρούχα μέχρι σχόλια και κάποια ουδέτερα αστεία για να μπορέσεις να σπάσεις τον πάγο και την αμηχανία. Κι όμως, πήγαινες σε άγνωστο περιβάλλον, με όλη σου τη θετική διάθεση και την ευχή να βρεις συναδέλφους που θα συμπαθήσεις και θα σε συμπαθήσουν αρκετά ώστε να σε δεχτούν στον κύκλο τους. Στην υποδοχή σε περίμενε ο υπεύθυνος, και με την πρώτη ματιά κατάλαβες ότι δε θα έπρεπε να υπολογίζεις σε εκείνον για συμπάθεια. Καθώς σου έδειχνε τον χώρο εργασίας, φτάσατε και στη μικροσκοπική κουζίνα, στην οποία μπορούσες να φτιάξεις τον καφέ σου. Όμως, όπως σου τόνισε, δεν πρέπει να μπερδέψεις τις κούπες, καθώς όλοι έχουν μια συγκεκριμένη από την οποία πίνουν. Και κάπου εκεί, ενώ σκέφτεσαι ότι «κούπες είναι, πλένονται, μα πόσο αυστηρά είναι όλα εδώ μέσα πια…», βλέπεις έναν από τους μελλοντικούς σου συναδέλφους να κοιτάζει με αγανάκτηση και ένα μειδίαμα προς τον ουρανό. Οκ… δεν το βρίσκεις μόνο εσύ παράλογο.

Είναι ο ίδιος συνάδελφος που αργότερα σε ενημέρωσε πως όλοι πίνετε από όλες τις κούπες, εκτός από τον υπεύθυνο, και απλά τον αφήνετε να το πιστεύει. Αυτός που σου έδειξε τα κατατόπια και σου έδωσε τα πρώτα tips για να εγκλιματιστείς στον χώρο και σε πήρε μαζί του στο διάλειμμα για να γνωριστείτε όλοι μαζί.

Δύο χρόνια μετά την πρώτη σου μέρα, και η σχέση σας είναι από αυτές τις αληθινές, τις καθημερινές — που επικοινωνείτε με τα μάτια, μοιράζεστε δύσκολες και εύκολες μέρες, και ξέρετε πότε ο καθένας σας έχει ανάγκη ένα αστείο για να φύγει η πίεση, μια συμβουλή για το πώς να χειριστεί ένα πρόβλημα ή απλά μια κούπα καφέ κι ένα τσιγάρο καθώς κράζετε τον συνάδελφο που σας φόρτωσε τη δουλειά του.

Η εργασία περιλαμβάνει το 1/3 της καθημερινότητάς μας — δηλαδή μεγάλο μέρος της ζωής μας ολόκληρης — και άρα οι άνθρωποι με τους οποίους εργαζόμαστε επηρεάζουν τη διάθεσή μας και, θέλοντας και μη, γίνονται και οι ίδιοι κομμάτι της ζωής μας. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, για την ψυχολογία να περιστοιχιζόμαστε από ανθρώπους που είμαστε σε παρόμοιο μήκος κύματος, μοιραζόμαστε το ίδιο χιούμορ και έχουμε παρόμοιο mindset. Όχι πάντα εφικτό, φυσικά, όμως τις περισσότερες φορές κάποιος υπάρχει που θα είναι εκεί να μας κάνει — και να του κάνουμε — τη ζωή λίγο καλύτερη!