Είστε φίλοι αλλά σε ξέρει και χωρίς παντελόνι

Η φιλία, όταν είναι αληθινή, είναι μια σχέση που μπορεί να βελτιώσει ουσιαστικά την ποιότητα της ζωής μας. Με τους φίλους μας περνάμε τα πρώτα σχολικά μας χρόνια, εκεί όπου αρχίζει να χτίζεται —εν μέρει— ο χαρακτήρας μας. Την εφηβεία, όπου οι φίλοι είναι συνήθως οι έμπιστοί μας, αυτοί που πιστεύουμε πως είναι οι μόνοι που μας καταλαβαίνουν, όταν έχουμε παράπονα από γονείς και καθηγητές, όταν έρχεται η πρώτη ερωτική απογοήτευση και χρειαζόμαστε κάποιον να μας βοηθήσει να… κατασκοπεύσουμε τον/την ακατονόμαστο/η. Τα φοιτητικά χρόνια είναι από τις πιο όμορφες περιόδους της ζωής και τότε οι φίλοι σχεδόν γίνονται οικογένεια. Συνήθως αυτοί μένουν για μια ζωή — οι παιδικοί και οι φοιτητικοί φίλοι, που μας έχουν ζήσει σε άπειρες στιγμές και ήταν δίπλα μας σε όλες. Φυσικά, πάντα θα υπάρχει κάποιος ή κάποιοι ελάχιστοι που ξεχωρίζουν και είναι ένα «κλικ» παραπάνω σημαντικοί.

Η φιλία ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα είναι διαφορετική από τις φιλίες με άτομα του ίδιου φύλου. Πολλοί λένε πως δεν μπορεί να υπάρξει, και όμως υπάρχει — και μπορεί να είναι και πολύ δυνατή. Το αν θα εξελιχθεί σε κάτι άλλο δεν αναιρεί το γεγονός πως αυτός ο άνθρωπος έχει υπάρξει φίλος σου· πως ήταν εκεί με μια κούπα καφέ όταν ήσουν στα πατώματα, με τις χνουδωτές πυτζάμες και τις σκέψεις σου σε μαύρα σύννεφα. Αυτός που σου κρατούσε τα μαλλιά όταν αγκάλιαζες τον κουβά, ή όταν δεν μπορούσες να ανοίξεις τα μάτια σου απ’ το πολύ κλάμα, γιατί είχες μόλις χωρίσει και όλα φαίνονταν σκοτεινά.

Ίσως λοιπόν, ένα από αυτά τα βράδια που αράζετε στο αμάξι, λίγο μεθυσμένοι μετά από έξοδο, να συμβεί το μοιραίο. Το γέλιο και η κουβέντα αλλάζουν ατμόσφαιρα. Υπάρχει μια αμηχανία που δεν υπήρχε πριν, αλλά είναι οικεία, γιατί ο άνθρωπος απέναντί σου είναι οικείος. Τον εμπιστεύεσαι. Πλησιάζετε αργά-αργά ο ένας τον άλλον και συνειδητοποιείς, έστω και στιγμιαία, ότι ναι μεν ρισκάρεις τη φιλία σας, αλλά είναι πάνω από σένα. Δεν μπορείς να κάνεις πίσω… Σε αγγίζει και ανατριχιάζει όλο σου το είναι. Σου χαμογελάει με έναν τρόπο αληθινό, τρυφερό, γεμάτο συναισθήματα που δε θα υπήρχαν αν ήταν κάποιος άλλος.

Το πρώτο φιλί είναι πάντα καθοριστικό. Καταλαβαίνεις αν υπάρχει χημεία, αν νιώθεις πεταλουδίτσες και πυροτεχνήματα. Και κάπου εκεί, αναρωτιέσαι γιατί δεν το είχες δοκιμάσει τόσα χρόνια. Μοιάζει τόσο σωστό, σαν να έλειπε πάντα κάτι απ’ τη σχέση σας και τώρα μόλις το βρήκες. Ξαφνικά, όλα παίρνουν τη σωστή τους θέση στον κόσμο σου. Η φιλία δε χάνεται, όπως φοβήθηκες· απλώς εξελίσσεται σε κάτι παραπάνω και ο καλύτερός σου φίλος γίνεται ο άνθρωπος της ζωής σου.

Βέβαια, σε μια ερωτική σχέση, ειδικά στην αρχή, θα προτιμούσες ο καλός σου να μην ξέρει όλες τις ντροπιαστικές λεπτομέρειες της ζωής σου. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση… αναπόφευκτο. Θα ήθελες να μη σε έχει δει να πέφτεις μέσα στις λάσπες μπροστά από το στέκι σας και να γελάνε τρεις καφετέριες στη σειρά. Ή να ξεφτιλίζεσαι για έναν γκόμενο που είχες φάει κόλλημα και έκανες σαν σκυλί που βλέπει κόκαλο και του τρέχουν τα σάλια. Επίσης, θα προτιμούσες να περάσει λίγος καιρός μέχρι να σε δει με το μαλλί πιασμένο πρόχειρα, ξεχαρβαλωμένες φόρμες και άβαφη, αλλά ούτε κι αυτό μπορείς να το ελέγξεις — οπότε το αποδέχεσαι.

Μπορείς απλώς να σκεφτείς πως αυτός ο άνθρωπος ήδη σε έχει δει στα χειρότερά σου· από τα «ασήμαντα», όπως είναι η εμφάνιση, μέχρι τα ουσιαστικά — όπως τότε που περνούσες την εγωκεντρική σου φάση και σε βοήθησε να συνέλθεις. Και παρ’ όλα αυτά, επέλεξε να είναι μαζί σου. Ξέρεις πως υπάρχει ήδη εμπιστοσύνη, αγάπη, ειλικρίνεια — βάσεις για μια σχέση που μπορεί να κρατήσει μια ζωή.

Σίγουρα θα υπάρξουν μέρες που θα μοιάζουν σκοτεινές και καταστάσεις που θα σας κλονίσουν, αλλά πάντα θα έχεις τον φίλο σου, που εκείνη τη στιγμή θα σε παρασύρει στα γέλια καθώς θα σου θυμίζει μια goofy στιγμή σας. Και το σκοτάδι θα φύγει ξανά.