Έχουμε μάθει να γιορτάζουμε τις επετείους, τις πρώτες βραδιές, τα πρώτα πρωινά ξυπνήματα. Φτιάχνουμε playlists, ανεβάζουμε stories, τρώμε τούρτες με την ημερομηνία που τα φτιάξαμε. Όταν όμως τελειώσει η σχέση, άκρα του τάφου σιωπή. Κανένα brunch, κανένα τοστ με κεράκι. Λες και δεν υπήρξε τίποτα. Και σε ρωτάω βρε παιδί μου, γιατί; Γιατί να μην μπορούμε να γιορτάσουμε και το τέλος μαζί με αυτόν τον άνθρωπο που μοιραστήκαμε κάτι; Όχι σαν χωρισμένοι που σφάζονται στα δικαστήρια, αλλά σαν άνθρωποι που κάποτε αγαπήθηκαν και τώρα λένε ευχαριστώ και προχωράνε.
Σου παρουσιάζω λοιπόν 10 λόγους που αξίζει να ανοίξετε ένα μπουκάλι κρασί. Και για την αρχή όμως και για το τέλος.
1. Κάποτε επιλέξατε ο ένας τον άλλον
Κάτι σας ένωσε. Ένα βλέμμα, ένα αστείο, ένα φιλί στο φανάρι. Δεν ήταν τίποτα άλλο πέρα από επιλογή. Το να αναγνωρίσεις αυτή την όμορφη αρχή, ακόμα κι όταν το τέλος έχει έρθει, είναι ένδειξη ωριμότητας και σεβασμού. Γιορτάστε το μαζί. Το αξίζει.
2. Ήσασταν ομάδα έστω και για λίγο
Σε μια σχέση δεν είναι μόνο τα συναισθήματα. Είναι και τα logistics. Τα ραντεβού, οι συνεννοήσεις, τα ποιος θα πάει τον γάτο στον κτηνίατρο. Ήσασταν δίδυμο, και κάνατε ό,τι καλύτερο μπορούσατε. Δεν το λες και λίγο. Σηκώνει ένα cheers!
3. Γιατί μπορείτε να πείτε «σε ευχαριστώ» αντί για «άντε γεια»
Όταν γιορτάζεις το τέλος μαζί με τον άλλον, λες ευχαριστώ για ό,τι μοιραστήκαμε. Δεν χρειάζεται να είναι όλα ιδανικά ή τέλεια. Αρκεί να υπάρχει ειλικρίνεια. Είναι όμορφο να αναγνωρίζεις ότι κάποιος σου έμαθε κάτι, ακόμα κι αν τώρα δεν ταιριάζετε πια.
4. Γιατί αποχαιρετώντας μαζί, αποφεύγετε το δράμα
Ο χωρισμός δε χρειάζεται να είναι σκηνή από το Grey’s Anatomy. Δε θέλει τρέξιμο στη βροχή και μη φύγεις. Μπορεί να είναι δύο άνθρωποι που κάθονται με μια μπίρα και λένε «Προσπαθήσαμε. Δεν πήγε. Πάμε παρακάτω με αξιοπρέπεια». Πιο ανθρώπινο, δε γίνεται.
5. Κλείνει πιο ήρεμα ο κύκλος
Όταν γιορτάζεις το τέλος μαζί με τον άλλον, δε μένουν ανοιχτοί λογαριασμοί. Κανένα «δε μου είπε», κανένα «δεν κατάλαβα». Μένει μόνο η αλήθεια. Και η γλυκιά αίσθηση πως, τουλάχιστον, το κάνατε σωστά.
6. Γιατί βοηθάει να θυμάσαι το καλό κι όχι μόνο το άσχημο
Όταν χωρίζουμε, ο εγκέφαλος συνηθίζει να κάνει rewind μόνο στα νεύρα, στα λάθη, στα «αν μου το ξανακάνει θα ουρλιάξω». Αν όμως γιορτάσετε το τέλος μαζί, θυμάστε και τις όμορφες στιγμές. Το ταξίδι εκείνο. Την πρώτη φορά που γελάσατε μέχρι δακρύων. Κι αυτό είναι σημαντικό.
7. Γιατί δείχνετε στον εαυτό σας (και στους άλλους) ότι οι σχέσεις δεν είναι αποτυχία
Μια σχέση που τελειώνει δε σημαίνει αποτυχία. Σημαίνει αλλαγή. Το να το γιορτάσεις με τον άλλον σαν δύο ώριμοι άνθρωποι σπάει αυτό το ταμπού. Είσαστε δύο ενήλικες που σέβονται το κοινό παρελθόν και φροντίζουν να το κλείσουν με φροντίδα.
8. Δεν έχει κανένα νόημα να κρατάς κακία
Η κακία, η πίκρα, η ειρωνεία όλα αυτά είναι βάρος. Ενώ το γέλιο, το σου εύχομαι τα καλύτερα, το φύγαμε με χαμόγελο, είναι λευτεριά. Αν μπορείτε να το κάνετε μαζί, είναι δώρο και για τους δύο. Ένας χωρισμός που λυτρώνει, όχι που πονάει.
9. Ανοίγετε χώρο για υγιείς σχέσεις στο μέλλον
Όταν τελειώνεις κάτι όμορφα, χωρίς μούτρα, χωρίς μπλοκ, χωρίς θρίλερ, εκπαιδεύεις την καρδιά σου να λειτουργεί με σεβασμό. Και την επόμενη φορά που θα αγαπήσεις, θα το κάνεις καλύτερα. Όχι με φόβο, αλλά με καλοσύνη. Και ίσως λίγο χιούμορ.
10. Γιατί, στο τέλος της μέρας, είστε δύο άνθρωποι που κάποτε αγαπήθηκαν
Και αυτό δε σβήνεται. Δε χρειάζεται να καταστρέψετε την ιστορία σας. Μπορείτε να την τιμήσετε. Να την κλείσετε μαζί, σαν ένα όμορφο κεφάλαιο που τελείωσε. Όχι με κλάματα και ορκισμένους εχθρούς. Αλλά με ένα χαμόγελο και ένα «ήσουν σημαντικός για μένα».
Ο πολιτισμένος χωρισμός είναι το νέο sexy. Δεν είναι αδυναμία να μοιράζεσαι το τέλος. Είναι δύναμη. Είναι σεβασμός προς τον άλλον και προς τον εαυτό σου. Οπότε, την επόμενη φορά που θα λες τα φτιάξαμε πριν 2 χρόνια, μπορείς να προσθέσεις «και πριν δύο μήνες χωρίσαμε. Και το γιορτάσαμε. Και μας άξιζε.» Γιατί κάθε φορά που αγαπάς, ακόμα και αν τελειώσει, άξιζε να υπήρξε.
Συντάκτης: Ιόλη Ντόκου
