Αντι-κaτουρικός τοίχος στη Σιγκαπούρη στέλνει τα τσίσa πίσω στον "πομπό"

Κάπου στη Σιγκαπούρη, ανάμεσα σε ουρανοξύστες, ρομπότ και τέλειες διαβάσεις, ένας τοίχος είπε «ως εδώ». Όχι μεταφορικά αλλά κυριολεκτικά. Ένας τοίχος που όταν κάποιος τον “τιμά” με τον λάθος τρόπο, του επιστρέφει το κατούρημα πίσω. Ναι, σωστά διάβασες. Η Σιγκαπούρη ανέβασε την καθαριότητα σε άλλο επίπεδο, με ένα ειδικό χρώμα anti-urine, που κάνει τους παραβάτες να… βραχούν μόνοι τους.

Η μαγεία ή η εκδίκηση της φυσικής, ανάλογα πώς το βλέπεις, κρύβεται σε μια υδρόφοβη νανο-επικάλυψη. Το υλικό απωθεί οποιοδήποτε υγρό τόσο δυναμικά, που το επιστρέφει στην πηγή του, δηλαδή, στον ανυποψίαστο “πομπό”. Το αποτέλεσμα; Άμεση ντροπή, ένα μάθημα αυτοσυγκράτησης και πιθανώς μια νέα κατανόηση της φράσης «ό,τι δίνεις, παίρνεις πίσω».

Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα που έγινε viral, αυτή η ευφυής αλλά παιχνιδιάρικη ιδέα μειώνει την ανάγκη για πρόστιμα και κάμερες. Αντί να κυνηγάς τον ένοχο, αφήνεις τη φυσική να κάνει τη δουλειά της. Στην τελική, τίποτα δε συνετίζει πιο αποτελεσματικά κάποιον από το να βρεθεί στη θέση του… στόχου του. Κυριολεκτικά.

Η Σιγκαπούρη βέβαια, γνωστή για την καθαριότητά της και τις δημιουργικές της πολιτικές, πήγε την υπόθεση ένα βήμα παραπέρα. Αντί για επιτήρηση και τιμωρία, επέλεξε χιούμορ και καινοτομία. Σύμφωνα με αναρτήσεις στα social media “μια μικρή, έξυπνη, βιώσιμη και ελαφρώς ξεκαρδιστική νίκη του αστικού σχεδιασμού”. Κι αν το καλοσκεφτείς, έχουν δίκιο διότι είναι οικολογικό, λειτουργικό και δίνει τέλος σε μια από τις πιο ενοχλητικές αστικές συνήθειες χωρίς φωνές και πρόστιμα. Μόνο με φυσική ανταπόδοση.

Φυσικά, οι πόλεις όπως το Αμβούργο και το Σαν Φρανσίσκο είχαν ήδη δοκιμάσει παρόμοιες επικαλύψεις, αλλά η Σιγκαπούρη το πήγε μαζικά μεγάλης κλίμακας εφαρμογή, δημόσιες καμπάνιες και μηδενική ανοχή σε όσους θεωρούν ότι κάθε τοίχος είναι “ανοιχτός χώρος ανακούφισης”. Το αποτέλεσμα; Λιγότερες μυρωδιές, καθαρότεροι δρόμοι και περισσότεροι πολίτες που πλέον… σκέφτονται πριν δράσουν.

Όμως πίσω από το αστείο, κρύβεται και ένα υπέροχο κοινωνικό μάθημα. Ο “αντι-κατουρητικός” τοίχος είναι κάτι παραπάνω από τεχνολογικό gadget είναι μια μεταφορά. Για κάθε φορά που κάποιος κάνει κάτι “επειδή δεν τον βλέπει κανείς”, ο κόσμος ή στην προκειμένη ο τοίχος απαντά “σε βλέπω εγώ”. Μερικές φορές, οι πράξεις μας δε χρειάζονται θεία δίκη αρκεί μια υδροφοβική βαφή για να μας θυμίσει ότι η ζωή επιστρέφει ό,τι της δίνεις… με πίεση.

Μέχρι τότε, ο τοίχος της Σιγκαπούρης θα στέκει αγέρωχος, έτοιμος να δώσει μαθήματα σεβασμού με τον πιο απλό τρόπο ένα «πλιτς» προς τα πίσω. Ο πολιτισμός τελικά δε φαίνεται μόνο από τους δρόμους που περπατάς, αλλά κι από τους τοίχους που σε κοιτούν πίσω. Οπότε, αν τύχει και περάσεις από εκεί, κράτα κάτι στο μυαλό σου, ο τοίχος έχει μνήμη. Και… εξαιρετική στόχευση.