Κι όμως, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, μια βραδιά clubbing μπορεί να λειτουργεί σχεδόν σαν μια ολόκληρη θεραπευτική συνεδρία, κι εμείς εδώ αναρωτιόμαστε γιατί δίνουμε τόσα χρήματα σε ψυχολόγους. Ενώ ένα dancefloor με σωστό φωτισμό και bass που σου δονεί το στέρνο θα μπορούσε κάλλιστα να κάνει τη δουλειά. Αν έχεις βγει ποτέ από club στις 5 το πρωί, με αχτένιστα μαλλιά, ξεβαμμένο eyeliner και εκείνη τη βαθιά, ανεξήγητη αίσθηση ότι «ξεφορτώθηκα κάτι σήμερα», τότε μάλλον ξέρεις ακριβώς για τι μιλάμε. Γιατί, όσο κι αν ακούγεται τρελό, η επιστήμη συμφωνεί, μια νύχτα χορού μπορεί να σε ισιώσει ψυχολογικά περισσότερο απ’ ό,τι νομίζεις.
Το σώμα μας, βλέπεις, είναι ένας μικρός χημικός DJ. Με το που αρχίσεις να κουνιέσαι, ο εγκέφαλος ανοίγει τα ράφια με τις ενδορφίνες και αρχίζει να τις μοιράζει σαν σφηνάκια σε πάρτι γενεθλίων. Αυτές οι «ορμόνες της ευτυχίας» καταφέρνουν να χαμηλώσουν το στρες, να ρίξουν τους παλμούς της έντασης και να ανεβάσουν τη διάθεσή σου, με έναν τρόπο που θυμίζει εκείνη την ανακούφιση μετά από μια καλή κουβέντα σε μια συνεδρία. Μόνο που εδώ η θεραπεία έχει πιο δυνατή μουσική, καλύτερα φώτα και το κυριότερο είναι ότι δε χρειάζεται να εξηγήσεις πώς σε έκανε να νιώσεις το τελευταίο μήνυμα του πρώην.
Και η μουσική από μόνη της; Καμία θεραπεία δεν μπορεί να αναπαράγει αυτό το συναίσθημα όταν μπαίνει το αγαπημένο σου κομμάτι και κάτι μέσα σου κάνει «κλικ». Είναι η στιγμή που ο εγκέφαλος μπαίνει σε κατάσταση ροής, δηλαδή, δε σκέφτεσαι τίποτα, δεν αναλύεις τίποτα, δεν υπάρχει παρελθόν ούτε μέλλον. Είσαι εσύ, ο ρυθμός και το τώρα. Κανονικός διαλογισμός, αλλά με laser lights. Και όσο κι αν ακούγεται περίεργο, αυτή η συναισθηματική “απενεργοποίηση” της υπερανάλυσης κάνει πραγματικό καλό στο μυαλό.
Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό. Το clubbing είναι και deeply social. Δεν έχει σημασία αν χορεύεις με την κολλητή σου, έναν τύπο που μόλις γνώρισες ή έναν ολόκληρο άγνωστο κόσμο που απλά αποφάσισε να τα δώσει όλα στο ίδιο ρεφρέν. Η επαφή, το χαμόγελο, το τυχαίο eye contact την ώρα που πέφτει το drop, όλα αυτά παράγουν την οξυτοκίνη, την ορμόνη που μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια, σύνδεση και μια μικρή δόση «η ζωή δεν είναι και τόσο χάλια τελικά». Αν το καλοσκεφτείς, είναι σαν ομαδική θεραπεία, απλώς όλοι είναι ιδρωμένοι, φωνάζουν στίχους και κανείς δε θυμάται ποιος ξεκίνησε πρώτος τον κύκλο.
Κι ύστερα υπάρχει και ο χορός ο ίδιος. Κάθε κίνηση, κάθε shake, κάθε στιγμή που το σώμα σου κάνει αυτό που το μυαλό σου δεν τολμά, λειτουργεί σαν απελευθέρωση. Συναισθήματα που δεν ξέρεις να πεις με λόγια, τα λες με το σώμα. Άγχος που δε βρίσκει διέξοδο, φεύγει με κάθε drop. Είναι σαν να εκτονώνεσαι χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσεις τίποτα σε κανέναν. Άλλωστε, το dancefloor δεν κρίνει. Το dancefloor απλά νιώθει.
Φυσικά -και το λέμε σοβαρά εδώ- καμία βραδιά clubbing δεν αντικαθιστά την πραγματική θεραπεία όταν αυτή είναι απαραίτητη. Η ψυχοθεραπεία είναι πολύτιμη, και οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας είναι αναντικατάστατοι. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι μια βραδιά με μουσική, ρυθμό και ανθρώπους μπορεί να μη λειτουργήσει σαν μια μικρή, άτυπη συνεδρία. Λίγο boost, λίγη αποσυμπίεση, λίγο «πάμε πάλι από την αρχή».
Και το καλύτερο; Δε χρειάζεσαι καν club. Αν έχεις τους σωστούς ανθρώπους, μια καλή playlist και λίγη διάθεση, μπορεί να γίνει θεραπεία και στο σαλόνι σου. Ο εγκέφαλος δε χρειάζεται ντισκομπάλα για να ενεργοποιήσει τις ενδορφίνες του, χρειάζεται απλώς μουσική και κίνηση. Ο γείτονας ίσως να χρειάζεται ωτοασπίδες, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Οπότε, την επόμενη φορά που θα νιώσεις ότι κάτι μέσα σου βαραίνει, μπορεί να μη χρειάζεσαι τόσο ένα βαθύ αναλυτικό session, όσο μια βραδιά που θα σε βάλει να χορέψεις μέχρι να ξεχάσεις πού τελειώνει το σώμα και πού αρχίζει το άγχος. Μια βραδιά που θα διώξει από πάνω σου ό,τι δε χρειάζεσαι και θα αφήσει μόνο εκείνο το γνώριμο συναίσθημα όταν κατεβαίνεις τις σκάλες του club. Στο τέλος της βραδιάς ή τα ξημερώματα κουρασμένος, λίγο ιδρωμένος, αλλά με μια περίεργη, σιωπηλή σιγουριά πως, τελικά, όλα πάνε καλά.
Κι αν σε ρωτήσουν γιατί έχεις τέτοια διάθεση, απλά πες«Θεραπεία ήταν. Το είπε η επιστήμη.»
Συντάκτης: Ράνια Λιάσκου
